Perestiş | 2Min [✓]

•1•

Eunji şoför koltuğunun yanındaki koltukta oturmuş radyodan sevdiği grupların şarkılarını dinleyip eşlik ederken abisi ise ona arada bir göz atıp arabasını sürmeye devam ediyordu. Bir kaç dakika sonra konser alanının yakınlarına vardıklarında arabayı otoparka park etmiş ve arabadan inmişlerdi.

"Eunji zaten dediğin saatin bilmem kaç saat öncesinde geldik sakin ol acele etmemize gerek yok."

Eunji ise abisinin dediklerini pek kale alıyormuş gibi gözükmüyor oradan oraya koşturarak konserin girişine doğru ilerliyordu.

Girişte yiyecek ve içeceklerin olduğu yere geldiğinde durup arkasını döndü. "Bir şeyler alalım mı? Lütfeeeen." diyerek kafasını yana eğerek sevimlice bakmaya çalışmıştı.

Minho yanına ulaştığında "Yapma şu suratı tuhaf gözüküyorsun. Tamam alalım." diyerek o yöne ilerlemeden önce kaybolmaması için kardeşinin elini tutmuştu. "Abi gibi abi be. Canım abim!" diyerek yandan ona sarılmıştı. Minho gülümsemiş ve atıştırmalık alması için elini bırakmıştı.

Eunji istediği şeyleri seçmeye başlarken abisini de unutmayıp onun için de sevdiği içeceklerden birisini almış ve kasada bekleyen abisinin yanına ilerlemişti.

"Bunların hepsini bitirebilecek misin bücür?" diyerek kasadan geçirilen ürünleri poşete doldurmaya başlamıştı. "Bitiremezsem de sen yardım edersin." diyerek gülmüştü.

Hepsini ödedikten sonra konser girişine doğru ilerlemiş biletleri gösterdikten sonra önlere çok uzak olmayan yerlerine geçip oturmuşlardı. En ön tarafta kaos arasında ezilmek istemedikleri için sahneye biraz uzak olan koltukları seçmişlerdi. Şimdi ise saatin geçmesini beklemeye başlamışlardı.

Önceden geldikleri için etraf o kadar kalabalık değildi.

Zaman ilerledikçe herkes gelmiş ve tüm koltuklar dolmuştu.

Uzun bekleyişin sonunda havanın tamamen kararmasıyla etraftaki ışıklar teker teker söndürülmüş ve konuşan insanların susması sağlanmıştı.

Bir dakika sonrasında grup üyeleri sahneye çıkmaya başladığında ışıklar açılmış ve hayranlar çığlık çığlığa bağırmaya başlamıştı.

"Abi! Bak sahneye çıkıyorlar! Ah çok yakışıklılar öleceğim şimdi."

Minho kardeşinin dediklerine karşılık olarak "Yanında heykel gibi abin var hâlâ idollerden bahsediyorsun.." diyerek gözlerini devirmiş ve etrafında çığlık atan insanların sesinden rahatsız olarak yüzünü buruşturup sahneye çıkanlara çevirmişti bakışlarını.

Sahnenin önüne doğru sırayla gelenlere tek tek bakarken 3. gelen kişiyle donup kalmıştı. Gerçek üstü güzellikteki bu adam da kimdi böyle? Diğer üyeler yanına dizilirken gözlerini mutlu mutlu etrafındaki insanlara gülümseyerek bakan çocuktan alamamıştı.