Perestiş | 2Min [✓]

•6•

Seungmin cam kenarındaki koltuğuna geçip oturmuştu. Fazla heyecanlıydı. İlk defa biriyle solo olarak iş birliği yapacaktı. Hem de en sevdiği Japon şarkıcılarından biriyle! Yuta Nakamoto! Tüm programlarda favori sanatçıları sorulduğunda adını her zaman söylüyordu bunu herkes biliyordu ama Seungmin Yuta'nın bunu duyacağını ve kendisiyle iletişime geçeceğini hiç düşünmemişti.

Dün Yuta'nın menajeri Changbin ile iletişime geçmişti ve Yuta'nın isteğini dile getirmişti. Changbin her ne kadar Seungmin'in hemen kabul edeceğini bilse de Seungmin'i arayıp haberi ona vermişti. Seungmin ise beklendiği gibi anında kabul etmişti. Bu yüzden geceden hazırlanmış ve ertesi gün için bileti alınmıştı.

Şimdi ise Minho ile birlikte Japonya'ya gidiyorlardı. Minho, Seungmin'in gözünden ne kadar heyecanlı olduğunu görebiliyordu. Onun bu haline gülümsedi ve yanındaki yerine geçip oturdu. "Heyecanlı olduğun 10km öteden anlaşılıyor." diyerek gülümsedi.

Seungmin kıkırdayarak ona baktı baktı "O kadar belli oluyor mu ya?" diyerek utançla ensesini kaşıdı.

"Bu kötü bir şey değil. Heyecan güzel şeydir. Endişeyle karışık olmadığı sürece bence sorun yok."

"Aslında birazcık endişeli de olabilirim.." deyip kafasını eğdiğinde Minho gülümseyerek omzuna elini koyup hafifçe sıktı "Buna hiç gerek yok Seungmin. İyi iş çıkaracağına eminim. Sadece kendine güven." Seungmin ona baktı "Teşekkür ederim hyung umarım dediğin gibi olur."

"Güven bana" diyerek gülümseyip göz kırpmıştı. Seungmin gülümsedi ve arkasına yaslandı, artık kendini daha sakin hissediyordu.

Uçaktan kalkacaklarının anonsunu ve kemerlerinin takılmasını istediğinde ikisi de kemerlerini taktı. Artık Japonya'ya gitmek için hazırlardı.

∴ ❈ ∴

Uçak Japonya'ya indiğinde uçaktan inip valizlerini aldılar ve daha önceden Yuta'nın ayarlamış olduğu adamların olduğu arabaya doğru ilerlediler.

"Hoşgeldiniz efendim. Sizi otele kadar bırakmak için Bay Yuta tarafından gönderildik." dedi içlerinden biri arabanın kapısını açarken. Diğer biri ise ellerinden bavulları almış ve arabanın bagajına koymuştu. Seungmin'in tam olarak ne dediklerini anlamadığını anlayan Minho onun için çevirmişti. "Bizi otele götüreceklermiş. İlk sen bin hadi." Minho onlar olduğuna okuduğu araba plakasından anlamıştı. Yoksa her önüne gelen "Biz sizi götürmek için geldik ." diyene inanmazdı.

Seungmin kafasını sallamış ve arabanın araka koltuklarına geçip sol camın kenarına oturmuştu. Geç bir saatte geldikleri için etrafta fazla kimse yoktu ve böylelikle Seungmin'in Japonya da olduğunu hiç bir hayranı öğrenememişti.

Seungmin'in ardından Minho da onun yanına oturmuştu. Adamlar ön koltuklara geçip oturmuşlardı ve arabayı çalıştırmışlardı.

"Hyung sen Japonca biliyor muydun?" diye sordu Seungmin Minho'ya dönerek.

"Annem Japon, küçükken onunla Japonca konuşurdum." dedi Minho gülümseyerek.

"Wow ne güzel! Bir gün tanışabilir miyim?" dedi merakla.

Minho onun bu isteğine gülümsedi "Maalesef bu mümkün değil.."

"Ah üzgünüm hyung.." dedi Seungmin durumu anlayarak. Sorduğuna bin pişman olmuştu.

"Sorun değil Seungmin. Üzülmene gerek yok." diye gülümseyerek sorun olmadığına dair ona güvence verdi.

Yolculuğun geri kalanında herkes sessizdi. 15 dakika kadar sonra kalacakları otele gelmişlerdi.

Yuta'nın gönderdiği adamlardan biri Minho'ya iki tane anahtar uzatmıştı. "Bunlar odalarınızın anahtarları. Bay Yuta yarın sizinle saat 13:30'da otelin karşısındaki kafede buluşmak istediğini size bildirmemi istedi."

Minho teşekkür etmiş ve anahtarları almıştı. Adamlar bavulları otelin içine taşırken kendisi de Seungmin'in yanında yürümeye başlamıştı. Etrafta kimsenin olmaması iyiydi.

İçeri girdiklerinde odalarının bulunduğu kata çıkmışlardı Minho bir anahtarı Seungmin'e uzattı. "Tedirgin olduğun an beni arıyorsun tamam mı? Yan odada olacağım. Tek başına dışarı çıkma."

Seungmin "Off çocuk muyum ben?" diye mızmızlandığında, Minho "Böyle mızmızlanarak çocuk olduğunuzu kanıtlamış oluyorsunuz Kim Seungmin-shii" diyerek kıkırdadı.

"Tamam tamam. Sensiz adım dahi atmayacağım." diyerek göz devirdi.

"Aferin. Şimdi içeri gir." Seungmin kafasını sallayıp kapıyı açıp içeri girdi. Kapıyı kapatmadan önce kafasını uzatıp Minho'ya baktı "İyi geceler hyung.."

"İyi geceler Seungmin.." diye gülümseyerek karşılık verdi Minho. Seungmin kafasını içeri geri sokup kapıyı kapattığında Minho Seungmin'in artık güvende olduğunu bilerek içi rahat bir şekilde sol taraftaki kendi odasına girip kapıyı kapattı.

∴ ❈ ∴

Minho odasının balkonuna çıkmış ve taş korkuluklara yaslanmış etrafına bakarken telefonu çalmaya başlamıştı. Minho hızla telefonunu çıkartıp arayan kişiye baktı.

'+813790252576'

Ekranda gördüğü numara ile kaşlarını çattı. Bu saatte kim arıyor olabilirdi ki? Aramayı cevaplayıp telefonunu kulağına götürdü.

"Kimsin?" dedi sert bir sesle.

"Baban yerine seni koymakta hata yapmış." dedi gülerek telefonun karşısındaki Sangyeon.

"Gene ne saçmalıyorsun?"

"Cesur görünmeye çalışırken içindeki korkuyu saklayamıyorsun." Minho duydukları ile kaşlarını çattı.

"Kapatıyorum."

"Anca kaç zaten." diyerek kıkırdadığında Minho "Ne istiyorsun?" diye sormuştu.

"Japonya'daymışsın."

"Yani?"

"O çocuğun normal biri olmadığını anladım Lee Know. Aynı zamanda ünlüymüş zaten."

"Bana bak aklından ne geçiriyorsan hemen sil onu!"

"Artık koruman gereken 2 kişi var işin zorlaştı dikkatli ol."

"Seni-" telefonun kapanma sesi geldiği için cümlesine devam edememiş ve susmuştu.

"Canını sıkan birisi mi var?"

Yan balkondan gelen sesle o tarafa döndü. "Seungmin? Uyumadın mı?"

Omuzlarını silkti "Uyku tutmadı. Bir de senin sesini duydum. Bir sorun yok değil mi?"

"Hayır, bir sorun yok."

Seungmin duyduğu soğuk sesle bir sorun olduğunu sezmişti ama daha fazla üstelememiş ve susmuştu. Ardından tekrardan iyi geceler dileyip içeri girmişti. Minho ise içeri giren Seungmin'in arkasından derin bir nefes verip içeri girmişti.

13/09/2023 - Çarşamba

•Perestiş•
6. Bölüm Sonu

-01.12.2023-