HAYAT KOKULUM

H.K~30.BÖLÜM

-" O benim denizimin en güzel kıyısı... "

Yazar'dan

Elleri arasında tuttuğu şey yutkunmasını zorluyordu . Her bir karışına göz gezdirmiş , detaylara bakmıştı.

Koskoca Özdemir logosunu görüyordu.

Sadece dakikalar önce arkadaşı Yiğit'in o bahsettiği dosya elindeydi .

Tüylerinin diken diken olduğunu hissediyordu . Öylesine tuhaf hissetmişti ki , etrafına göz gezirdirdi .

Sanki dosya elinde olduğu süre boyunca izleniyor gibiydi . Omuzlarını kaldırıp indirerek eğildiği yerden kalktı.

Dosyanın bir kaç sayfasına göz gezdirse de odanın karanlık oluşundan dolayı görünmüyordu yazılar .

Odanın dışına doğru adım attığı an merdivenlerde ki ayak sesi ile durmuştu.

Elini kapı pervasına koyup , kısık gözler ile oraya baktı . Aşağı koridorun ışığı ile biraz aydınlık olsa da faydalı değildi.

Sonra o merdivenlerde bir beden ortaya çıkmış, yavaş yavaş kendisinin olduğu odaya ilerlemişti .

Savaş anın verdiği duygularla aklına geleni yaparak dolap ile duvar arasına girip , dosyayı sıkıca tutmuştu.

Odanın içinde dolaşan ayak sesleri bir müddet sonra durmuş , yatağın yay sesi duyulmuştu .

Odanın içinde birisi vardı ve her kim ise Savaş'ın elinde ki dosyayı almak için gelmişti .

Başını yatağın olduğu kısma çevirdiğin de silüeti gördü. Yatağın ortası oturmuş , öylece kafası epik bir şekilde duruyordu.

Yanılmış mıydı Savaş?

Dosya için gelmemiş miydi ? Peki bu kişi kimdi ?

Sadece bir tesadüf olması imkansızdı . Atılan mesajların ardından birisinin bu odaya gelişi , yatakta oturuşu ...

Hem binaya girerken kimseyi görmemişti veya Almira ile araba otururken .

Bu karşısında ki kişi ya olaylar geliştiği an dışarı da değilde başından beri evin içerisinde ise .

Hızlı atan kalbine nazaran Savaş ceninin arkasında ki silahına dokunarak yavaşça yerinden çıkardı .

İçerisinde iki tane mermi bulunuyordu .
Ve emindi ki karşısında ki kişiyi etkisiz hale getirmeye yeterdi.

Bir adım atıp bulunduğu yerden çıkacaktı ki etrafı kaplayan polis siren sesleri ile o kişi hareketlenmiş , hızlıca odadan çıkmıştı .

Savaş dolap ile duvar arasından çıkıp peşinden gidecekken dosyanın elinden düşmesi ile durmak zorunda kalmış , geri alırken ise o kişi ile göz göze gelmişti.

Tanıdık gelen gözler, kendi gözlerinin sonuna kadar açılmasına neden olmuştu .

-" Sen ? "

-" Savaş ortada bir oyun dönüyor. En kısa zaman da yanına geliceğim, anlatacağım sana herşeyi . " Sözlerinin ardından arkasına bakmadan gitmişti .

Sanki hala oradaymış gibi bakıyordu az önce bulunduğu yere .

Gözleri dosyaya kaydı , ilk ondan duymuştu hatta varlığını bile o göstermişti .

Yiğit neden buradaydı?
Mesajları o mu atmıştı ?
Ya Almirayı o duruma getiren kişi arkadaşı olamazdı, olmamalıydı .

Evden çıkarak , arabaya yaklaştı . Polisler heryerdeydi . Almira ile bir kaç tanesi ilgileniyor.