-"..."
Yazar'dan
-" Penceresiz bıraktın beni anne ." Sessiz bir feryat . Genç kızın ağzından çıkanlar tam olarak bu idi .
Sessiz ve çaresiz bir feryat ...
Bulutlu gözleri ile gökyüzüne bakıyordu . İçinde ki yakarış annesineydi . Onu bırakışına , kimsesiz kalmasına neden oluşanaydı .
Kalbi ağrıyordu .
İçinde bitmek bilmeyen bir fırtına vardı . Özlem vardı . Peki bunların şifası neydi ?
Az önce duyduklarının şifası neydi ?
Savaş bu mırıldanışı duyduğu an da eli araba kapısının kulpunda kalmıştı . Kuzeninin yapacaklarını daha kalkar kalmaz anlamış , engel olmaya çalışmıştı .
O da biliyordu anneler günü olduğunu ve her sene yaptığının tersine bu yıl gizlice kutlamayı seçmişti .
Yavaş adımlarla Almira'ya yaklaşıp omuzlarından tuttu ve arabaya bindirdi . O yönlendirmese hala gökyüzüne bakmaya devam edecekti .
Sevda pencerede ki bakışlarını hırsla kuzenine dönderdi . Almira 'nın o hüzünlü hali aklından gitmiyordu .
Hızlı adımlarla kuzenine ilerlerken yerdeki hediye paketini görse de umursamadan üzerine basıp , ezdi ve tam önünde durdu .
Hediye paketinin içinde her ne varsa kırılma sesi odadaki sessizliği çiğnemişti .
-" Senin amacın ne ? Bu ne vicdansızlık , ne düşüncesizlik ? " Sinirden titreyen eline zar zor mukayyet olup gözlerinin içine bakmayı sürdürdü .
-" Az önce ki düşüncesizliğinin sebebi ne ? Nasıl böyle bir şey yaparsın ? " Valide Hanım her an bir şey olacakmış gibi kızının yanına gidip kolunu tutmuştu .
-" Annesizliğinden vurdun kızı Bir öksüzün canını yaktın az önce . O kızın gözlerinin dolmasına neden oldun . " Dedikleri aklına gelince annesinin tuttuğu kolunu çekip sertçe tokat attı .
Yediği tokatla başı yana savrulan kız hiçbir şey dememiş , öylece kafasını geri çevirmişti . Sevda'nın dediklerine verecek bir cevabı ya da savunması yok gibiydi .
Kendini savunamıyor , savunmuyordu ...
Yanağında ki kızarıkla kendisine bakan kıza karşı hiçbir pişmanlık duymadı Sevda .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT KOKULUM
Storie d'amoreTekrarı yoktur bazı şeylerin ; HAYAT gibi, AŞK gibi, ÖMÜR gibi Almira~Savaş ****** " Ben çevremde tutunacak bir dal aramayı bırakalı çok oldu Hatice Hanım . Ne zaman bıraktım biliyor musunuz ? " Arkasını dönüp bana bakınc...