"İnan bana davrandığın gibi davransaydım saatlerce burada oturup bana söve söve ağlardın Ji."
___
Kapının önünden kalkıp yukarı çıktı. Bütün hikayeler mutlu sonda bitmez sonuçta... Öyle değil mi?
¡Angst değil¡
|İlk yazdığım ficdir. Ve sorumlu deği...
Han ve Felix'in arkadaşlığına ölüp bitiom çok tatlışlar❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bismillah başlıom bakalım. Benden duygusallık beklemeyin ciddi kalamıyorken nasıl duygusal olsun. Neyse oylarsanız çok sevinirim. Umarım beğenirsiniz
•Minho'nun babasına, Minho'nun Babası ya da Bay Lee yazmaya üşendiğim için M-B yazarım•
•••
M-B: Okula mı gidiyorsun?
Minho: Cehennemin dibine gitmeyi çok isterdim ama maalesef evet
M-B: Bende geliyorum birlikte gidelim
Minho: Gerek yok ben kendim giderim
M-B: Aynı yere gidiyoruz beraber gidelim
Minho: İstemiyorum
M-B: Çocukluk yapma Min
Minho: Ben çocuk olmayı 6 yaşımdan sonra bıraktım. Çocukluk yapmam, istemiyorsam istemiyorumdur
M-B: Aynı annen gibisin!
Minho: SAKIN! SAKIN ANNEMİN ADINI AĞZINA ALMA!
M-B: Çocukluk yapmadığını söylüyorsun ama hala annenin intihar ettiğine inanmıyorsun Min
Gözlerim dolmuştu. Annem benim kırmızı çizgimdir. Ve gerçekten bu sefer sınırı fazlasıyla aşıyordu
M-B: Neden gerçekler sana bu kadar ağır geliyor Min? Benimle alakası yok! ANNEN KENDİSİ ATLADI
Minho: Sus...
M-B: Susmamı istiyorsun çünkü haklıyım kabullen artık Min
Minho: Sus dedim
O an yaşlar gözlerimden dökülmeye başlamıştı. Dedim ya, ben en son ne zaman ağladığımı bile hatırlamıyordum. Ki o zaman ağlamamın sebebi de tam olarak şu an yaşanan şeylerden dolayıydı...
M-B: Üzgünüm ama gerçekler acıdır Min. Kabullen artık
Minho: Sen sevgiden, üzüntüden ne anlarsın ya...
M-B: Hiç bilmiyormuşum gibi konuşma Min. Ben anneni gerçekten seviyordum
Minho: SEVDİĞİN İÇİN Mİ ALDATTIN! SEVDİĞİN İÇİN Mİ ONA YILLARCA EZİYET ÇEKTİRDİN! SEVDİĞİN İÇİN Mİ BOŞANMAK İSTEDİĞİNDE ONU ÇATIDAN İTİP İNTİHAR ETTİ DEDİN! Sen onu sevmedin, bir kere bile sevmedin...
