Fotoğraftaki Demir sizce nasılllll?
Evet yeni bölüm biraz geç geldi bir süre internetsiz kaldığımdan yayınlayamadım. Neyse iyi okumalar sizi seviyorum.
Beğenip yorum yapmayı unutmayın🫶
Batının ne işi vardı burda?
Bu çocuk konuştuklarımızı hiç mi ciddiye almıyordu. Açık açık beni tehdit etmişti. Şimdi kapıma mı geliyordu. Amacı neydi bu çocuğun?
Ciddi olmaya çalışarak kendimi düzelttim, ona karşı tavrım net olacaktı. Hatta sadece onada değildi.
Kapıyı açtığımda mavi gözlerini gözlerime dikti. Kaşlarını çattı. "On saattir çalıyorum kızım kapıyı, ne yapıyorsun sen?" Diye çıkıştı bir anda.
Ben mesafeyi koruyacağımı kendime tekrar tekrar hatırlatırken onun bu tavırları canımı sıkıyordu. "Ne işin var burda?" Dedim sesimdeki mesafeyi belli ederek.
Göz ucuyla açtığım kapıdan arkaya baktı. "Başka biri mi var içerde?" Dedi gözlerini kısmış içeriye bakmaya çalışırken.
"Ne alaka? Annem ve Suat amca var İşte" dedim ona evde tek olduğumu Tabiki söylemeyecektim. Çünkü ona güvenmiyordum.
Gözleri yumuşadı. "Suat amcaya bir selam vereyim" diyip kapıdan geçmek için harekete geçeceği sırada elimle onu durdurdum.
"Batın, niye buradasın?" Soğuk bir tavırla dediklerimle yüzü düştü.
"Zorluyorsun işte, bir şekilde beni zorluyor çıldırtıyorsun" dedi sinirle. Ardınan eliyle yüzünü ovuşturup sıkıntılı bir nefes verdi. Sakin olmaya çalışıyor gibi. "Bak Leyla, bişeyleri düzeltmeye çalışıyorum bok etme" dedi.
Göz devirdim. "Neyi mesela? Ya sen beni tehdit etmedin mi en çok sen yaralanacaksın diye? Ne diye hala geliyorsun buraya!" Dedim sesimdeki öfkeyi saklamadım.
"Tamam öyle söyledim" dedi
"Çünkü deli ettin beni, Tokat manyağına çevirdin lan Hayatımda bırak tokadı kimse dokunamadı Bile, sen gelip bana tokat atıyorsun susuyorum bişey demiyorum amına koyayım.
Ama, ben sana intikamı senden uzak tutacağımı söylemek için gelmişken senin dediklerin beni çıldırttı, sinirini sürekli başkalarından çıkarıyorsun, asıl sinirin kendine çünkü yediremiyorsun, arkadaşın seni rencide ediyor Ama sen ağzını açıp bişey demiyorsun çünkü kabul edemiyorsun arkadaşım yapmaz,
o yapmaz, bu yapmaz tavırlarından çıkmıyorsun. Arkadaşın yapmaz ama ben yaparım demi sana göre? benden beklediğin için bütün hepsinin suçlusu ben oluyorum. Bana niye bağırdın söylesene Leyla? Ben sadece sana ne olduğunu sordum niye bana patladın Leyla? Söylesene?"
Söyledikleri sertçe yutkunmama sebep olurken, sözlerinin haklılığı karşısında ezildiğimi hissetim. Bir aptal gibi görünüyordum. Bunları onun ağzından duymak daha da kötü duruma getiriyordu her şeyi. Gerçeği görmesini istemiyordum. Kimsenin görmesini istemiyordum.
Aptal, saf bir kızken anlamıyormuş gibi yapıp üzülmemeye çalışıyordum. Ama gerçek yüzümün arkasında saklanan yüzümün canı yanıyordu. Bunu görmüş müydü? Başımı iki yana salladım.
Gözlerimin dolmasına ramak kalmıştı. Gitmesi lazımdı. Görmemesi lazımdı.
En çok kıran, en çok mu bilecekti beni? Hayır bunu istemiyordum, gitsindi.
"Batın" dedim sonunda konuşabildiğimde yüzünde sert bir ifade yoktu hatta gözleri ilk defa bu kadar anlamlı ve yumuşak bakıyordu. Anlıyor muydu? Anlayamazdı. "Konuşmak istemiyorum, biz sabah konuştuk bitti" dedim aynı role devam ederken.
