Merhabalar 🩷 satır arası yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın🤎
Keyifli okumalar 🩷
....
"Tamam güzelim, tamam otur bir sakinleş. Anlatacağım"
Mir yüzümü avuçlayınca hemen geri çekildim. Sinirden ellerim ayaklarım titriyordu.
"Anlat Mir! Elimden bir kaza çıkmadan anlat!" Dediğimde derin bir nefes aldı
"Maral benim arkadaşım, çocukluk arkadaşım ama beni seviyor" dediğinde kaşlarım çatıldı. Seviyor derken? Tamam seviyor olabilirdi ama neden böyle sürekli onu rahatsız ediyordu
"Neden sürekli seni arayıp, mesaj atıyor. Bunları yaptığı yetmezmiş gibi buraya kadar geliyor"
"Bir şans vermemi istiyor, denememizi istiyor" dediğinde beynimden vurulmuşa döndüm.
"Sen sinirlenme, üzülme diye sana yalan söyledim. Özür dilerim" dediğinde koltuğa oturdum. Ayaklarım titriyordu resmen ya!
"Bana yalan söyledin Mir! Yalana gerek var mıydı sence ? "
Gözümden akan yaşı silince hemen önümde diz çöküp ellerimi öptü
"Çok haklısın güzelim çok haklısın ama inan senin üzülmeni istemediğim için yalan söyledim." Deyip tekrar elimi öpünce ellerimi çektim.
"Yalnız kalmak istiyorum"
"Hayır, hayır bırakmam seni yalnız. Lütfen böyle yapma güzelim özür dilerim" dediğinde başımı olumsuz anlamda salladım. Yanımda olmasını istemiyordum şu an.
"İstemiyorum, yalnız kalmak istiyorum" dediğimde aklıma gelen şeyle konuştum
"Telefonunu ver"
Beni ikiletmeden telefonu uzattı.
"O kadını engelle, bir daha da konuştuğunu görmek istemiyorum"
"Tamam, bak hemen engelliyorum" deyip elimden aldı ve engelledi.
"Şimdiye kadar nasıl engellemeyi akıl etmedin. Açıklar mısın bana?" Dediğimde başını olumlu anlamda salladı
"Kaç defa engelledim tahmin edemezsin, hep yeni hat çıkartıp tekrar yazıyor. Yine yapacak bak göreceksin"
"Ya ben anlamıyorum Mir! Madem istemiyorsun bu kadar onu reddediyorsun bu kız neden sana böyle ? "
"Bana neden kızıyorsun, yakışıklıyım o kadar tabi kızlar peşimden koşuyor kolay bırakırlar mı beni" dediğinde karnına tekmemi geçirdim. Yere savrulurken aynı zamanda hem gülmüş hem de acı dolu bir ses çıkmıştı ağzından.
"Ya kızım bu güç nerden geliyor nerden?" Deyip ayaklanınca işaret parmağımı ona doğrulttum
"Bana bak Mir, düzgün konuşmayı öğren" Yerinden kalkıp güldü ve bana doğru eğildi
"Ee doğru değil mi Sevgilim? Bir sürü kız peşimden koşuyor yalan mı söyleyeyim ben şimdi?"
"Söyle Mir! Alışkınsındır zaten yalan söylemeye!"
"Güzelim, özür diledim. Artık uzatmasak mı diyorum?"
"Mir bana yalan söyledin? Başka ne yalanlar söyledin? Şimdi burda söyle. Başka bir zaman duymak istemiyorum ! "
Bir şey söylemeden dudağıma yapışında neye uğradığımı şaşırdım. Benden ayrılınca nefes nefese onun yüzüne baktım.
"Sana olan güvenmiş sarsıyorsun, şimdi her konuda acaba yalan mı söylüyor diye düşünmeden yapamayacağım"
