Evet ben geldimmm🥹🥹🫶🏻 çok yoğun zamanlar geçirdim ama burdayım yine 🥹🫶🏻 konuyu birazcık unutmuş olabilirim ama yine de yazacağım ♥️
Keyifli okumalar ♥️
Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayınnnn♥️♥️
Mir'den uzaklaşıp derin bir iç çektim. Affedemiyordum kendi içimde onu, affetmek de istemiyordum
"Güzelim lütfen, yarın gideceğim bugün beraber olalım güzel vakit geçirelim ben geldikten sonra yine istediğin şekilde davranırsın ama lütfen beni böyle gönderme lütfen"
Ellerimi defalarca öperken ne diyeceğimi bilemez halde yutkundum. Giderse ona bir şey olursa kendimi affetmezdim, ama bir süre de ondan uzak olmak istiyordum. Gerçi gidecekti ama..
"Çilli kızım.. çok haklısın ne desen haklısın nasıl davransan haklısın, bak" deyip cebinden kâğıt çıkardı ve bana gösterdi
"2 yıldır boşanmaya çalışıyorum sayısız mahkemelere çıktım yine olmadı bak. Benim hatam değil o kabul etmediği için olmuyor, aldattı desem kanıt istiyorlar daha ne yapabilirim bilmiyorum. Anlaşmalı bir evlilik desem kendimi de ateşe atmış olurum, sırf vatandaşlık alsın diye evlendim dersem olmaz. Keşke keşke bir anlaşma imzalamış olsaydım işte o zaman rahat boşanırdım. Ama böyle bir şey yapacağı asla aklıma gelmedi"
Kaşlarım çatışırken elimi Mir'den çektim. Nasıl yine boşanamamıştı ya
"Nasıl hala boşanamıyorsun anlamıyorum nasıl olmuyor ya"
Sesim yüksek çıkarken Mir yüzümü avuçladı
"Sana söz veriyorum, bir sonraki mahkemede boşanmış bir şekilde çıkacağım söz veriyorum sana."
"Boşanamazsan ne yapacaksın?" Dediğimde gözlerinin içi koyulaşmaya başladı
"Bu sefer katil olurum Tuğba, yetti artık. "
"Saçma sapan konuşma" deyip ondan uzaklaştım ve mutfağa doğru yürüdüm. Koltuğa gelip oturunca Mir de hemen yanıma oturdu
"Söz veriyorum güzelim bak bir dahaki mahkemede boşanmış bir şekilde çıkacağım söz veriyorum"
"Nasıl bu kadar kendinden emin söz verebiliyorsun ? 2 yıldır boşanamamışsın farkında mısın ?" Dediğimde elimi tuttu
"Farkındayım, ama bu sefer ondan boşanabilmek adına birkaç şey yapacağım. Bunları sonra konuşsak olmaz mı? Yarın öğlen gideceğimiz beraber vakit geçirelim"
"Ben istemiyorum, gider misin?"
"Çilli kızım-"
"Gider misin Mir, istemiyorum konuşmak. Mümkünse boşanmayana kadar yüzünü görmek istemiyorum"
"Bak yarın göre-"
"Ya beni ilgilendirmiyor istediğin yere git. Ama boşanmayana kadar benimle tek kelime dahi konuşma"
Gözlerindeki hayal kırıklığını görünce bakışlarımı ondan çektim. Nasıl hemen affetmemi istiyordu ya?
Ayaklandığını hissedince ona bakmamak adına başımı çevirdim
Saçlarıma sıcak bir öpücük bırakınca baştan aşağıya titredim. Bir kere daha öpüp geri çekildi
"Özür dilemenin bir şey değiştirmediğinin farkındayım. Ben de bir süre zamana bırakacaktım ama bu görev aniden çıkınca seni görmek istedim. Bu son mahkemenin kararı ne olursa olsun gelip sana söyleyecektim ama mahkemeden önce öğrendin. Boşanmış olsaydık bile gelip sana anlatacaktım. En başından beri bilmen gerekiyordu tekrar özür dilerim. Özür dilemekten başka diyecek bir şeyim yok, sadece bilmeni isterim ki seni gerçekten seviyorum. Umarım kendi içinde beni affedersin"
