Merhabalarrr🧡
Yazım yanlışlarım varsa kusuruma bakmayın:( yorumlarda yanlış olan kısımları yazarsanız hemen düzeltirim 🧡
Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın🩷 keyifli okumalar🧡
...
"Neden beni aramadığını soruyorum Tuğba "
Ahmet beni bir köşeye çekmiş azarlarken ofladım. Kim söylemiş bilmiyordum ama biri Mir komutan ile gece çıktığımızı görmüştü
"Diyorum ya sana ani oldu, rahatsızlandım şimdi iyiyim ama "
Ellerime bakıp sabır diledi ve baş parmağını bana doğrultup sallayarak konuşmaya başladı
"Bundan sonra ne olursa olsun beni arayacaksın. Başkasından duymayacağım böyle şeyleri anladın mı"
Başımı olumlu anlamda sakladığımda uzaktan Mir'in bize baktığını fark ettim.
"İyisin değil mi?"
Benden emin olmak istercesine defalardır sorduğu soruya bir kere daha olumlu cevap verdim ve hemen yanından ayrılıp işimin başına döndüm. Çok şükür ki inanmıştı yoksa ne yapacaktım ben. Nasıl kendimi ifade edecektim bilmiyordum bile.
...
Yine günün sonuna geldiğimde tek başına oturmuş olan abimin yanına gittim. Başını kaldırıp bana baktı ve gülümsedi
"Bitti mi işin". Başımı olumlu anlamda sallayınca yerinden kalktı
"Hadi bakalım seni biraz dışarıya çıkarayım, gezelim hava al"
"Gerçekten mi " ellerim heyecan içinde hareket ederken saçlarımı karıştırdı
"Gerçekten"
Yürümeye başlayınca ben de hemen onun arkasından yürümeye başladım. Keşke gece onunla çıkmasaydım, zaten Ahmet'e söylesem çıkarırdı beni. Neyse bir daha çıkmazdım olurdu biterdi.
Ahmet'le arabaya bindiğimizde bana döndü
"Benim prensesim nereye gitmek ister ?"
"Bilmiyorum ki, her yere gidebiliriz". Başını olumlu anlamda sallayıp arabayı sürmeye başladı
"Düşünelim bakalım, nereye gidebiliriz"
Benim için şu an her yer cennet gibi, yeter ki kışla olmasın
...
20 dakikanın ardından büyük bir parka geldiğimizde Ahmet bana döndü
"Yani en mantıklı burası geldi, sen yine bir yere gitmek istersen söyle gideriz"
Başımı olumlu anlamda sallayıp hemen arabadan indim.
"Ve en önemlisi, asla koşturmuyorsun küçük çocuklar gibi. Yanımdan asla uzaklaşmıyorsun. Beraber yürüyoruz, gitmek istediğin bir yer olursa bana söylüyorsun" Ahmet hemen yanıma gelip elimi tutunca başımı olumlu anlamda salladım. Saçlarımdan öpüp yürümeye başladı.
Anında gözümü kestiren salıncakla oraya doğru yürümeye başladım. Çocukların bazıları oturmuş bazıları ayakta sallanıyordu, biraz değişikti ama güzel görünüyordu. Tabi Ahmet elimi sıkı sıkı tuttuğu için o da benimle geliyordu. Elimle salıncağı gösterince güldü
"Tamam bineriz güzelim"
Salıncağın yanına gelince Ahmet konuştu
"Çocuklar 5 dakika biz de sallanabilir miyiz? Hızlı sallanırız siz düşebilirsiniz o yüzden siz inin olur mu?"
