Pragnę się z Wami dzielić tutaj swoją wieloletnią pasją do Celtów oraz wszystkiego, co związane z Wyspami Brytyjskimi - Anglią, Szkocją, Walią, Kornwalią i Irlandią.
Znajdziecie tutaj wybrane przeze mnie teksty z mojego Bloga: "Życie Celta" (które a...
Dzisiaj trochę o cyklicznym, ważnym wydarzeniu sprzed kilku dni...
Przesilenie letnie oznacza czas, w którym Słońce nieruchomieje na nieboskłonie, jednocześnie znajdując się w zenicie na szerokości zwrotnika Raka. Jest to najdłuższy dzień w roku.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ludzie oddawali cześć Słońcu (i szerzej: życiodajnej potędze Matki Natury) od najdawniejszych czasów. W wielu regionach świata do dzisiaj organizowane są obchody „dnia środka roku".
Chińczycy celebrują święto Li – tamtejszej bogini światła.
Chrześcijanie wspominają świętego Jana Chrzciciela. Według Ewangelii św. Łukasza, Jan urodził się pół roku przed Jezusem, chociaż dokładnej daty nie ma. Niemniej przyjmuje się, iż miało to miejsce 24 czerwca. Stąd wzięła się nazwa: „noc świętojańska". Sama ta data nawiązuje z kolei do obchodów przesilenia letniego w starożytnym Rzymie.
Szwedzi świętują Midsommar. Ogólnie rzecz biorąc, przesilenie cieszy się w całej Europie Północnej tak wielką popularnością, że wspomniani wyżej Skandynawowie gorąco debatowali swego czasu nad uczynieniem tego dnia świętem narodowym (w miejsce obecnego 6 czerwca).
Bułgarski Enyovden (mieszanka tradycji pogańskich i prawosławnych) podkreśla rytuał zwany Nestinarstvo – ludzie tańczą wtedy boso na rozżarzonych węglach. Ponadto, każdy, kto zobaczy tego dnia wschód Słońca, przez cały rok będzie się cieszyć dobrym zdrowiem.
24 czerwca 1333 roku, włoski poeta Petrarca był świadkiem obrzędu, w którym mieszkanki Kolonii weszły do Renu, aby spłukać z siebie grzechy minionego roku i zyskać ochronę przed złem na rok następny.
Ludy zamieszkujące Danię celebrowały ten czas na długo przed nastaniem Chrześcijaństwa. Podobnie jak na Wyspach Brytyjskich, rozpalano wielkie ogniska, aby odstraszyć złe duchy. Odbywały się pielgrzymki do świętych źródeł.
W wigilię 23 VI, duńscy mędrcy zbierali lecznicze zioła. Współcześnie nie nawiedza się już leczniczych źródeł, chociaż nadal rozpalane są ogniska, wokół których śpiewa się pieśni. Przesilenie letnie aż do 1770 roku było w Danii świętem narodowym.
W okolicach dnia środka roku przypada starożytne irańskie święto Tiregân, obchodzone przez wyznawców Zaratusztry i niektórych mahometan. Ludzie zbierają się razem, aby tańczyć, śpiewać, recytować poezję, albo pływać w rzece. Dzieciom wiąże się na rękach kolorowe wstążki, które po 10 dniach są wrzucane do wody.
* * *
Dla Celtów ta część rocznego cyklu życia także miała wyjątkowe znaczenie.
Wraz z nastaniem wiosny, Bogini-Matka przejmowała opiekę nad ziemią z rąk Rogatego Boga; teraz zaś w lecie Matka jest najbardziej płodna, u szczytu swej potęgi. Niektórzy poganie postrzegali przesilenie właśnie jako jedność pierwiastka męskiego i żeńskiego. Owo nadprzyrodzone małżeństwo zapewniało ludziom siły witalne oraz dostatnie zbiory. Te ostatnie miały być tym większe, im bardziej starano się zjednać sobie przychylność bóstw.
