Paralel Ayna | Hoonsuk | TREASURE

3. Bölüm: Sıra Arkadaşı

Günlerden pazartesiydi ve doğum günü partisinden sonraki gün okula gitmek bir ceza gibiydi. Hele ki sabahın köründe ilk iki ders matematik ise.

"Bu okul okumak değil, işkence sanki." diye söylendi Hyunsuk çantasını omzuna atarken. "Haftaya matematik dersiyle başlamak da nedir?!"

"Ne o? Şikayetçi misin halinden?"

"ANANI AVRADINI- Jihoon! Ödüm koptu..."

Kollarını göğsünde bağlamış bir şekilde sinir bozucu bakışlarla onu izliyordu Jihoon. "Tch tch tch... Az daha küfredecektin, yakıştıramadım Choi Hyunsuk."

"Öyle birden konuşunca sen, ben bir şey oldum..."

"Neyse, ben de okula gidiyorum. Gitmeden önce bir bakayım dedim sana."

"Teşekkürler, çok incesin... Eh, benim şimdi gitmem gerek. Döndüğüm zaman konuşuruz, olur mu?"

Jihoon beklenmedik bir şekilde "hah"ladı. Kendini beğenmiş bir tavrı vardı. "Ben, benim gibi biri, yani benim gibi çokça sevilen biri, senin gibi biriyle konuşmak için mi hevesli yani? Öylesine bir bakayım demiştim, konuyu hemen başka sulara çektin... Tabi, seni suçlamıyorum. Herkes bana bayılır."

Hyunsuk içten içe biraz kırılsa da, yansıma efendinin epey bir egolu olduğunu kabullendi. Dün de egosundan ufak bir gösteri yapmıştı ama kısa sürmüştü. Bu sefer onu nasıl susturabileceğini bilmiyordu, hem okula da geç kalacaktı.

"Seni egonla baş başa bırakıyorum, iyi dersler Park Egoist Jihoon."

Kahvaltı sofrasına indiği zaman Hyunsuk, babasına en yakın sandalyeye oturdu ve hızlı hızlı tabağındakileri yemeye başladı.

"Ee, oğlum" dedi Bay Choi ağzını peçeteyle sildikten sonra. "Doğum günü hediyemi beğendin mi?"

Hyunsuk bir an boğulur gibi oldu. Bir iki öğürdükten sonra ağzındakini hemen yuttu ve suyunu içti. Öyle pat diye sorulur muydu bu sofrada?

"Şey... Çok güzel... Teşekkürler baba."

"Rica ederim~"

"Haydi Hyunsuk, az kaldı dersinin başlamasına." diyerek sofradan kalktı annesi. "Şoför seni okula kadar bırakacak."

"Sen bırakmayacak mısın?"

"Ee, hayır. Benim işlerim var. Bugün seninle evin işçileri ilgilenecek."

"Şey... Peki."

🗝️🗝️🗝️

"Şuna bakın... Uzak duralım en iyisi."

"Bu tipleri iyi bilirim, parasıyla herkesi ezebileceklerini düşünürler."

"Bu Choi Hyunsuk mu?! Adamım... Daha heybetli bir şey beklerdim..."

Koruması çevresinde iken kimse yanaşmaya cesaret edemiyordu belki ama Hyunsuk okulun içine girdiği an, yani korumasından ayrıldığı zaman, birden insanlar dedikodu yapmaya, onu dışlamaya başlıyorlardı.

"𝐾𝑜𝑟𝑘𝑢, 𝑖𝑛𝑠𝑎𝑛𝑎 ℎ𝑒𝑟 𝑠̧𝑒𝑦𝑖 𝑦𝑎𝑝𝑡𝚤𝑟𝚤𝑟." dedi Hyunsuk kendi kendine. Belki kimse onu duvarlara sıkıştırmıyor, eşyalarını dağıtmıyor, fiziksel şiddet uygulamıyordu ama kimse onunla konuşmadığı, muhatap olmadığı ve grup etkinliklerine almadığı sürece bu da bir zorbalığa giriyordu. Ruha yönelik şiddet.

Bay Choi'nin oğluna fiziksel şiddet uygularlarsa başlarına bela alacaklarını bildiklerinden, öğrenciler onu görmezden gelmeyi tercih ediyorlardı. Bu sinsice ve akıllıca bir saldırıydı, 𝑎𝑘𝑟𝑎𝑛 𝑧𝑜𝑟𝑏𝑎𝑙𝚤𝑔̆𝚤...