''Nisan'ın mucizesi''

4.BÖLÜM

AZRA'DAN

Annemle uzun uzun konuştuktan sonra kendimi tüy gibi hafif hissediyordum. Annem mükemmel bir arkadaştı. Odamda müziğimi açmış eşyalarımı yerleştirirken telefonum çaldı. Arayan Hazal'dı.

-'Azra merhaba canım nasılsın?'

-'Merhaba Hazal, iyiyim teşekkür ederim, sen nasılsın?' Hazal'la görüşmek için sözleşerek ayrılmıştık ama beni bu kadar erken arayacağını tahmin etmemiştim doğrusu.

-'Ben de iyiyim canım ne olsun butikteyim iş-güç bilirsin işte. Bu akşam bir planın var mı?'

Bu akşam mı, hım, aslında bir planım yoktu. Kendimi iyi hissediyordum. Evim, ailem, annemin terapisi ve İzmir'in havası bana iyi gelmişti.

-'Bu akşam bir planım yok canım.'

-'Süper öyleyse canım. Bu akşam sana da uygun olursa görüşelim mi diyecektim. Oturur uzun uzun muhabbet ederiz eski günlerdeki gibi. Hem Hakan'da daha sonra katılır aramıza, takılırız hep birlikte.

İki sevgiliyle birlikte takılma fikri pek cazip gelmemişti ama Hakan aramıza katılana kadar Hazal'la muhabbet etmek iyi gelecekti. Sonrasında eğer canım sıkılırsa bir bahane bulur kalkardım.

-'Tamam, benim için uygundur canım. Saat kaç gibi buluşuruz peki, mekân neresi olsun?'

-'Saat dokuz gibi diyelim istersen canım, benim işler ancak biter. Mekân olarak da bizim hep takıldığımız bir cafe var; harika müzikler çalar ve kokteylleri gayet başarılıdır.Sana da uygunsa istersen orada takılabiliriz. Adı La Puerta. Adresini konum olarak atabilirim.'

-'Biliyorum canım orayı, ben de çok severim. Tamam, öyleyse saat dokuzda orada buluşuruz.'

Hazal'la planı netleştirip telefonu kapattık. Bu kadar hızlı tamam dememe şaşırmıştım. Sanırım İzmir'e gelince sosyalliğim tavan yapmıştı. Açıkçası evde oturup yaşadıklarımı hatırlamaktansa dışarı çıkıp arkadaşlarla bir şeyler içip muhabbet etmek kesinlikle daha cazip gelmişti. Odamdan çıkıp anneme baktım. Mutfakta akşam için bir şeyler hazırlıyordu.

-'Anneciğim Hazal'la konuştuk şimdi. Bu akşam için görüşmek istedi. Saat dokuza planlaştık. Haberin olsun.'

-'Tamam canım benim, ne kadar güzel düşünmüşsünüz. Hazal da çok başarılı bir modacı oldu biliyorsundur. Butik açtı kendine ve kendi tasarımlarını satmaya başladı. Geçen gün uğramıştım butiğine, harika şeyler vardı.'

-'Evet, yolculuk esnasında konuşmuştuk, biraz bahsetti. Zaten modaya karşı hep bir ilgisi vardı o yüzden çok başarılı olacağına ben de eminim. Sen neler yapıyorsun bakayım Arzu Sultan?'

-'Bu akşam menümüzde mercimek çorba, zeytinyağlı taze fasulye ve sebzeli bulgur pilavı var canım. Sen seversin bu menüyü.'

-'Ben senin elinden olan her şeyi severim annem benim.' Uzanıp yanağına bir öpücük kondurdum ve ben de biraz yardım etmek için salatayı hazırlamaya karar verdim. Annemle birlikte mutfakta bir şeyler yapmaya bayılırdım. Biz mutfakta yemekleri hazırlarken babam geldi. Çok güzel kokan kavunlar bulmuş benim için. Hemen kesip dolaba attım. Masayı hazırlayıp hep beraber etrafına oturduğumuzda yine şükrettim ailemin yanında olduğum için.

Yemeğimizi bitirdiğimizde saat sekiz olmuştu. Masadan kalktım ve hazırlanmak üzere odama geçtim. Bu odada daha önce nerelere gitmek için hazırlanmadım ki... Hatta kızlarla bu odaya doluşup saatlerce hazırlandığımızı bilirim. Yüzümde bir gülümseme oluştu, lise anılarım her zaman keyif vermişti bana. O sırada ne giyeceğimi düşünmeye başladım. Aman çok da düşünmeme gerek yoktu. Hazal'la bir şeyler içip muhabbet edecektik işte. Ama insanın yanındaki kız modacı olunca ister istemez dikkat ediyor ne giydiğine orası da ayrı. En sonunda çiçekli dizüstü bandaj elbisemde karar verdim. Altıma da dolgu topuk ayakkabılarımı giyip hem rahat hem de şık olabilirdim. Saçlarımı iyi ki tepemde balerin topuzu toplamışım dedim içimden çünkü şimdi saldığımda dalgalı olacaktı, bu da benim acayip işime yaramıştı. Sadece köpükle dalgaları belirginleştirmem yeterli oldu. Biraz parlatıcı, hafif bir allık, rimel sürerek ve en sevdiğim parfümümden sıkarak hazırlığımı tamamlamıştım. Aynada kendime baktığımda son zamanlarda yaşadıklarımın aksine parlayan bir Azra gördüm. Nedendir bilmem ama bu gece bir başka gözükmüştüm kendime.