At kung ang pag-ibig natin
ay nahuhubog dala ng panahon,
Manlamig man, sana'y umalab pa rin
ang pagsinta ng pusong pinag-isa.
Dahil kung gaano ka halina ng gabi
at kakislap ng mga tala sa kalawakan,
Ang tadhana ay mananatiling marilag
sa palad ng sinumang naghihintay
ng tamang pagkakataon.
Maging kasing rikit man ng buwan ang ating pag-ibig,
Nawa'y huwag itong maglaho,
sa tuwing sasapit na muli ang araw.
YOU ARE READING
L . A . P . I . S
PoetryLikha ng maruming tinta At binuo ng dalisay na mga salita Puso ang siyang nagdikta ngunit Isip ang tunay na kumatha kaya't Sapat ka na sinta bilang aking paksa.
