8

282 39 9
                                    

[ disclaimer: everything in this fiction is all about the author's imagination and not related to artist's legal status, so please read at your own risk.]

ညနေခင်း နေဝင်ရီတရော အချိန် ကမ်းခြေစပ်မှာ ထိုင်ကာ တစ်ဖက်က video call ပြောနေသူကတော့ ထယ်ရယ်ပင်။ အဓိပ္ပာယ်ရှိတဲ့စကားတွေရော အဓိပ္ပာယ်မရှိတဲ့ စကားတွေပါ ရောထွေးနေရင်းက စကားအသွားအလာဟာ ကန့်လန့်ဖြစ်နေပေမဲ့။

ထယ်ရယ်တို့က သီးသန့်ဖိတ်ထားတဲ့ ပွဲတစ်ခုအတွက် ဂျယ်ဂျူကို band တစ်ဖွဲ့လုံး ရောက်နေတာရယ် ။ အလုပ်ပြီးသွားတယ်ဆိုတာနဲ့ ထယ်ရယ်တစ်ယောက် ဂျယ်ဂျူက ပင်လယ်ကမ်းစပ်မှာ ထိုင်ကာ ကျန်းဟောက်ထံကို ဖုန်းခေါ်တယ်လေ။

" ဒါပေမဲ့ တကယ် ကလေးဆန်တာက ကျွန်တော် ငယ်ငယ်တည်းကနေ အခုထိ အကြိုက်ဆုံးက The Little Mermaid ပဲ။ ကမ်းခြေရောက်ရင် ကျောက်ဆောင်ပေါ် ထိုင်ပြီး နေဝင်တာကို ကြည့်ရတာလည်း ငယ်ငယ်ကတည်းက သဘောကျတယ်။ ရေသူထီးဖြစ်ချင်တာလေ ဟားဟား။ ကျန်းဟောက်လည်း ကမ်းခြေနားမှာ နေခဲ့တာမလား "

" ဟုတ်တယ် ဘယ်လိုသိတာလဲ "

" ဒီလိုပါပဲ သိရမှာပေါ့။ "

မမေ့မလျော့ ဖုန်းခေါ်ကာ အထွေအထူးမရှိစကားပြောနေရမယ့် ဆက်ဆံရေးလားဆို မဖြေတတ်ပါ။
ရေရေရာရာရယ်လို့မရှိပြန်ပဲ အရင်ကထက် ပိုပြီး ရင်းနှီးလာတယ် ထင်ရတာကတော့ မှန်သည်။

" နောက်နှစ်ရက်ဆို ကျွန်တော် ပြန်လာမှာနော်။ ကျွန်တော့် မွေးနေ့ပဲ "

" အင်း "

" ကျွန်တော့်ကို အဖြေပေးဖို့ စဉ်းစားထားပြီးပြီလား "

ပေါ့ပေါ့ပါးပါး မေးခွန်းထုတ်တဲ့ ထယ်ရယ့်ကို ကျန်းဟောက် ချက်ချင်း မတုံ့ပြန်လိုက်နိုင်ပါ။ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးသားအဖြေကို ကိုယ်တိုင်လည်း မသေချာသလို ထယ်ရယ်လည်း သဘောကျမှာ မဟုတ်လို့ပင်။

" အဲ့တာကလေ ထယ်ရယ်.. "

ဖုန်းထဲကနေ တစ်ဆင့် ကျန်းဟောက်ရဲ့ စကားပလ္လင်ခံပုံကို ဘဝင်မကျတော့တဲ့ မျက်နှာမြင်လိုက်ရသည်။ အရိပ်အကဲသိတာ မြန်လွန်းတဲ့ ထယ်ရယ်က ကျန်းဟောက် စကားဆက်မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ စကားလမ်းကြောင်းလွှဲပစ်လို့။

shady☆ [julyz] ✔️Where stories live. Discover now