[ disclaimer: everything in this fiction is all about the author's imagination and not related to artist's legal status, so please read at your own risk.]
" နေကောင်းတာနဲ့ ချက်ချင်းပြန်တော့မှာလား"
" အင်း"
အဝတ်အစားတွေ သိမ်းနေတဲ့ ထယ်ရယ့်ကိုကြည့်ရင်း စားပွဲပေါ်က လေယာဉ်လက်မှတ်ကိုပါ ကျန်းဟောက် မျက်မှောင်ကြုံ့ကြည့်မိသည်။
ကိုယ်တိုင်ပဲ အရမ်းနှေးကွေးနေတာလား။ ကြောက်တတ်နေပြန်တာလား မသိတော့ပါ။
မပြန်နဲ့လို့ တားလိုက်ချင်ပေမဲ့ နှူတ်ကတော့ ပြောမထွက်။
" အရမ်း သက်သာသေးတာတောင် မဟုတ်ပဲ"
" နေကောင်းနေပြီပဲလေ။ နည်းနည်းလောက် မအီမလည်ဖြစ်နေတာက ပြဿနာမဟုတ်ပါဘူး"
ကျန်းဟောက်အိမ်မှာ လာနေတဲ့ အတောအတွင်း ကျန်းဟောက်ကို တော်ရုံတန်ရုံတောင် အကြည့်ချင်းမဆုံ။ စကားလည်း ကျန်းဟောက်နဲ့ထက်စာရင် ကျန်းဟောက်ရဲ့ မိဘတွေနဲ့မှ ပိုပြောသေးတယ်။
ထယ်ရယ်က တကယ် စိတ်ပြတ်သားနေပြီဆိုရင် လို့တွေးလိုက်တဲ့အခါ ရှေ့ပြန်တိုးဖို့လုပ်နေတဲ့ ခြေလှမ်းတွေက နဂိုနေရာ ပြန်ပြန်ရောက်ကုန်သည့် အခြေအနေမှာ ရှိနေတာကြောင့် ခက်ခဲနေလျက်။
" မနက်ဖြန်ည လေယာဉ်နဲ့မှ မပြန်ရင် နောက်တစ်ပါတ်နေမှ ပြန်လို့ရတော့မှာလေ။ ကျွန်တော် ဒီမှာ ဒီပုံစံအတိုင်း ဆက်နေလို့လည်းမရဘူး။ အလုပ်တွေ စုပြုံနေတာကို အခုလို ကျန်နေခဲ့တာနဲ့တင် တော်တော်-"
လေယာဉ်လက်မှတ် မရတော့တဲ့ ပြဿနာကလည်း ဝင်နေတာမို့ ထယ်ရယ်က စောနိုင်သမျှ စောစောပြန်ဖို့လုပ်နေတာ နားလည်ပြီး အလုပ်ကို ခေါင်းစဉ်တပ်ပြန်တာကတော့ လွန်သည်။
" ဘာလို့ အလုပ်တွေ အများကြီးလုပ်နေတာလဲ"
" ဗျာ ?"
" အရင်ကထက် အလုပ် သုံးလေးဆလောက် ပိုလုပ်နေတာနဲ့ တူလို့.."
စိတ်ထဲထင့်နေတဲ့ စိတ်ပူပန်မှူကို ထုတ်မေးလိုက်တဲ့အခါ အင်္ကျီခေါက်နေတဲ့ ထယ်ရယ့်လက်က ခဏရပ်သွားသည်။
YOU ARE READING
shady☆ [julyz] ✔️
FanfictionYou locked me with those starry eyes ever since that day, when I initially started to feel weird, odd, uncomfortable. I had a tendency to avoid you, then avoid you once more. I hate the fact that I continually find myself into you. You've become a s...
![shady☆ [julyz] ✔️](https://img.wattpad.com/cover/342131434-64-k54530.jpg)