[ disclaimer: everything in this fiction is all about the author's imagination and not related to artist's legal status, so please read at your own risk.]
နွေရာသီအကုန် ဆောင်းဦးကိုထပ်ရောက်လာပြန်ပြီ။
ဖူကျန့်မှာရှိနေတဲ့ တစ်ယောက်သောသူနှင့် ဇာတ်လမ်းတွေဟာ ဆောင်းဦးရာသီနဲ့ ဆောင်းရာသီအတွင်းတွေမှာ အတက်အကျမြင့်လွန်းသည်မို့ ဒီနှစ်အဖို့ရော..။
ဖုန်းနဲ့ပဲ ဆက်သွယ်နေရသည်ကို ထယ်ရယ် မကြိုက်ပါ။
အရမ်းမုန်းပြီး စိတ်ရှူပ်ဖို့ကောင်းလာသည်မှာ ဒီရက်ပိုင်း ပိုဆိုးသည်။
အလုပ်မရှိတဲ့ အတောအတွင်း ဖူကျန့်ကို လာခဲ့မယ် ပြောလျှင်လည်း ကျန်းဟောက်က မကြိုက်။
ထိုအကြောင်းအရာနဲ့ ဒီရက်ပိုင်းဆို ဖုန်းပြောတိုင်း တငိုငိုတရီရီဖြစ်နေရသည်။
ဖုန်းပြောနေရင်းတော့ မငိုပါဘူး။ တစ်ဖက်က မြင်ရင် စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားမှာလည်း စိုးသေးတာ။
ဖုန်းချပြီးရင်တော့ ထိုင်ငိုသည်။ ပက်လက်ငိုသည်။ သူများဆီ ဖုန်းခေါ်ပြီးလည်း ငိုသည်။
အဝေးကသူနှင့် ရည်းစားထားရတာ အဲ့သည်လောက် ခက်ခဲသည်လား။
နှစ်ရှည်လများ ဝေးကွာပြီး နေတဲ့သူတွေ ဘယ်လိုများ သည်းခံနိုင်ကြပါသလဲ။
ရင်နာရလွန်းလို့ နှလုံးပင် အားနည်းချင်လာသလိုလို။
အသည်းကွဲတာ ပြန်သက်သာကာစမှာ လူချင်းမနီးတဲ့ ရောဂါက ထပ်ဆင့်ဖြစ်နေခဲ့၏။
ဒါလေးကိုမှ သည်းမခံနိုင်ရင် ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ဖြတ်သန်းနေရသည်ကား အဆင်မပြေနေ။
လမ်းခွဲထားတုန်းကတော့ ရွေးချယ်စရာ မရှိတော့လို့ နေသာအောင်နေခဲ့ပေမဲ့ အခုများတော့ အသံကြားနေရလျက်နဲ့ မျက်နှာမြင်ခွင့်ရလျက်နဲ့ကို မလုံလောက်။
အိပ်ခန်းထဲမှာ လှဲနေလျက် အတွေးလွန်နေတုန်းပဲ ဖုန်းဝင်လာသည်။
" ကျန်းဟောက် ပြော"
" ဖုန်းပြန်ဖြေတာ တိုပြတ်ပြတ်ဖြစ်နေပါလား ထယ်ရယ်။ Studio မှာလား။ မဟုတ်ရင် ကိုယ့်ကို စိတ်ကောက်စရာရှိနေလား"
ထယ်ရယ် စိတ်အလိုမကျဖြစ်နေသည်ကို ကျန်းဟောက်က အသံကြားရုံနဲ့ အကဲဖြတ်ကာ မေးတော့ ထယ်ရယ် ညည်းညူသံတစ်ချက်နှင့် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
YOU ARE READING
shady☆ [julyz] ✔️
FanfictionYou locked me with those starry eyes ever since that day, when I initially started to feel weird, odd, uncomfortable. I had a tendency to avoid you, then avoid you once more. I hate the fact that I continually find myself into you. You've become a s...
![shady☆ [julyz] ✔️](https://img.wattpad.com/cover/342131434-64-k54530.jpg)