[ disclaimer: everything in this fiction is all about the author's imagination and not related to artist's legal status, so please read at your own risk.]
" ဟာအို ဒီနေ့ညနေကျောင်းဆင်းရင် တို့တွေ အတူတူ မုန့်သွားစားမလား"
" ဗျာ ? "
နေ့လည်စာစားချိန် အင်္ဂလိပ်စာဆရာမက ရုတ်တရက် လာခေါ်တာမျိုးကြောင့် ကျန်းဟောက် ခဏတော့ ကြောင်သွားမိသည်။ မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်လိုက်တဲ့ ကျန်းဟောက်ကို တစ်ဖက်က မိန်းကလေးကတော့ ခပ်တိုးတိုး ရယ်၏။
" အာ..ဟာအိုက ရောက်တာမကြာသေးလို့ မကြုံဖူးသေးတာ... ဆရာ၊ ဆရာမတွေစုပြီး တွေ့ကြရုံပါ..လိုက်လာရင်တော့ ပျော်ရတာပေါ့။ စကားအများကြီး ပြောဖြစ်ကြလို့။ ကျောင်းအုပ်တော့မပါဘူးပေါ့ သူ့အတင်းပြောကြမှာဆိုတော့ "
" ဟ..ဟုတ် "
အောင့်သက်သက် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီးမှ အိမ်ကို စောစောပြန်ချင်စိတ်မရှိတာ သတိရသွားသည်။ ခရစ္စမတ်ပိတ်ရက်တွေကုန်လို့ ကျောင်းပြန်ဖွင့်ပြီ။ ဂင်မ်ထယ်ရယ်နဲ့ စကားပြန်မပြောဖြစ်သေး။
" ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့ပါမယ် "
" နဂိုက ဟာအိုကို ခေါ်မလို့ကို ပြန်စဉ်းစားနေတာ။ ဒါပေမဲ့ ဟာအို ကျောင်းပြန်ဖွင့်ကာစမှာ ဒီလောက် မျက်နှာမှိူင်နေတာလည်း မမြင်ဖူးတော့..အဲ့တာကြောင့်။ တစ်ခုရှိတာက ဟာအိုရဲ့ ကောင်လေး သဘောကျပါ့မလားလို့လေ။"
" ရပါတယ် သူက.. ကိစ္စမရှိပါဘူး"
ကျန်းဟောက် မတုံ့မဆိုင်း တစ်ချက်ရယ်လိုက်ရင်း ပြန်ဖြေလိုက်တော့ ဒီတစ်ခါ တစ်ဖက်က ငြိမ်သွားတယ်။
" မဟုတ်မှလွဲရော ရန်ဖြစ်ထားတာလား "
" ဗျာ ? "
" သိသာနေတာကို.. ရည်းစားရှိတဲ့လူတိုင်း ရန်ဖြစ်ထားရင် တစ်လေသံတည်းပဲ "
ကျန်းဟောက် ခေါင်းငြိမ့်ကာ ထမင်းဆက်စားလိုက်သည်။ တကယ်တော့ ရန်ဖြစ်ခဲ့တာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြောစရာစကားမရှိ။
နှစ်ဖက်လုံးက စိတ်မလျော့နိုင်တော့ ကြားထဲက မကိုက်ညီမှူတွေကို ပိုစဉ်းစားမိလာသည်။ ထယ်ရယ် ကျန်းဟောက်ကို မတောင်းပန်မချင်းသာ စကားမပြောရဘူးဆိုရင် ဒီတစ်သက်စကားရော ပြောဖြစ်ပါ့မလား။
YOU ARE READING
shady☆ [julyz] ✔️
FanfictionYou locked me with those starry eyes ever since that day, when I initially started to feel weird, odd, uncomfortable. I had a tendency to avoid you, then avoid you once more. I hate the fact that I continually find myself into you. You've become a s...