Time flies so fast.
Hindi ko akalaing dalawang taon na akong naka tali sa lalaking mas malamig pa sa yelo.
"Happy 2nd wedding anniversary to the both of you!" masayang bati saamin ni Mrs. Javier.
Yvor's mom.
"Thanks, mom." pag-papasalamat ko sakanya.
"Thank you, mommy." saad ng asawa ko.
Bigla namang may dumating na isang matangkad, maputi, guwapo at seryosong lalaki- si Mr. Javier.
"Dad." pag tawag ni Yvor sa kanyang ama.
"Happy wedding anniversary, Selestine and Yvor." naka-ngiting sabi ni mr.Javier.
"Maraming salamat po, dad, and salamat po sa pag-dating. um, tara na po sa dining area, I think luto na ang ulam." pag alok ko sa mga magulang niya.
"Okay, hija."
Habang naglalakad papuntang dining area ay naramdaman kong hindi naka-sunod saamin si Yvor.
Saan siya pumunta?
"Mom, Dad, can you wait for a while po, I'll call Yvor." pagpaalam ko sa dalawa.
"Okay. Tell him that we're having our dinner." sagot ni mrs.Javier.
Tinanguan ko na lamang ito.
Nakita ko sa may pintuan si Yvor. Seryoso-at may kausap.
"Yvor." pag-tawag ko sakanya.
Sandaling binaba niya ang tawag at sinagot ako.
"what?" tanong niya saakin.
"A-ahm, dinner is ready, Yvor, your parents are waiting for you to come." saad ko.
"Okay, just wait for a minute-"
Pinutol ko agad ang kanyang pagsalita.
"Yvor..please... Just now, Yvor."
"Okay, I'm coming." saad niya.
Tinalikuran ko na lamang siya.
Pagkadating ko sa dining ay nakita ko agad ang dalawa na nakaupo at para bang may hinihintay.
"He's coming po, just give him a minute to prepare."
Tumango-tango na lamang ang dalawa.
Naka-handa na ang mga pagkain- maraming prutas, vegetables, salad, fried chicken, adobo, caldereta, and carbonara ang nasa hapag namin ngayon.
Ilang minuto pa ang nakalipas at dumating na rin ang asawa ko.
"I'm here, mom, dad."
Kasama niya si sir Javier ngayon.
"sit there." sambit ng kaniyang ina.
Tumabi sa akin si Yvor at kasunod si sir Javier.
Nag pray muna kami bago mag simulang kumain.
"by the way, Selestine, Yvor. Hindi naman sa nangunguna ako, but, gusto sana naming magka-apo na since you two are 2 years married na." biglang sabi ng mama niya na nagpa ubo sakin.
"Mom." mahinang saad ni Yvor sa mommy niya.
"You know, son, I want a grandchild, oh We want a grandchild..." sabi ni mr.Javier
ILANG oras pa bago naisipang umuwi na si mom and dad.
Masyado akong na bigla sa kanyang sinabi..
Humiga ako sa aking malambot na kama at nagsimulang tumulo ang luha.
2nd year of being married woman.
Two years with him.
I was 19 years old that time and now I am 21. Celebrating birthdays with his family.
Dalawang taon na kami.. Ngunit ni isang beses ay hindi pa kami nagkatabi matulog.
It hurts so bad
It hurts to fall inlove with him
To fall inlove with someone who will never loved you even before.
Napatigil ako sa paghikbi ng marinig ang pagkatok mula sa pintuan ng aking kwarto.
"Who's that?" ofcourse it's Yvor. Kami lang dalawa ang naririto sa bahay, we don't have maids or what. Just the two of us.
Pero.. It is impossible.
Imposibleng nasa may tapat ng aking kwarto si Yvor.
Ayaw kong umasa.
"It's me, Yvor." I heard his calm voice.
"Just wait. Uhm, what are you doing here?" I asked him. I did't open the door for him. Pinunasan ko muna ang luha na kanina pang tumutulo.
"We need to talk, Selestina. Open the door, please." his voice sounds so sexy.
What the- stop it, Selestine!
Agad kong binuksan ang pintuan at bumungad saakin ang lalakeng naka white V-neck shirt at naka pajama.
His eyes.
"Pasok ka." alok ko sakanya.
Agad naman siyang pumasok at naupo sa may sofa.
"So... Ano?" panimulang tanong ko.
Nag iwas siya ng tingin.
"I think... this is the right time, Selestine."
What does he mean?
"Right time for what?" I asked him.
"Let's... Uhm, I think it's time to have...t-to have a b-baby."
Hindi pa rin siya makatingin sa mga mata ko.
"you know, Yvor. I can't get it.." iritadong sabi ko.
"Tsk."
"What do you mean, Yvor? Mag-aampon tayo?" takang tanong ko.
"No." maikling sagot niya.
"Then what?"
"L-let's do it, Selestine."
What? Seryoso ba siya? Or gusto niya lang akong patawanin?
napatawa ako sa sinabi niya.
"You know, Yvor. We don't need to do it." I said.
"why, Selestine?" he asked.
"We don't need it, Yvor, we don't love each other. " may sakit sa aking mga mata.
I love you, Yvor Javier.
But.... I know that our feelings are not the same.
"I don't care. I just want you right now."
Napatingin ako sakanya.
"Really? And after that, you will leave me. I knew it, Yvor." sabi ko.
"Stop it, Wife."
