“Woooo, welcome back!!” masayang saad ni Shawn habang bini-beso kami. Hindi niya pa rin alam na ako ang nawawalang kapatid niya.
“Thank you sa pag-sundo, Shawn. Actually, hindi ko alam na alam mo ang tungkol sa pag uwi namin.” I told him.
“Why? Balak niyo pa akong pag-taguan ha? haha, but It’s okay. By the way, Birthday ko ngayon, You can go to the party if you want.” masayang saad niya.
“Yeah, ofcourse we can go there later, uh, what time?” si Marian na ang nag sabi kaya pupunta talaga kami.
“Kahit anong oras, te.”
“Okay, Shawn. Happy birthday to you. Your ate really missed you kahit kasama mo siya ngayon.” bati ni Marian.
“Thank you, ate Marian. By the way, sinong ate? Ikaw or may iba pa ba?” takang tanong niya.
“Your sister.” Marian answered.
“What!? Where is she!? I badly want to see her.” kita ang pagiging masaya at may halong pagka bigla sa kanyang mukha.
“Mamaya, pupunta siya sa party mo. She bought you a gift.” naalala ko nga pala ang binili ko sakanyang mga gamit. I know it's cheap but I think magiging masaya siya.
8:00 pm
.
Pinaandar ni Marian ang sasakyan. Ngayon kami ay pupunta sa mansion ng mga Elarez at Villafuente. Mayroong kaba at takot saakin mga mata, hindi ko ito maiiwasan lalo na’t ngayong gabi ko rin ipapa-alam sakanya ang tungkol saamin, o magka ano-ano ba talaga kami.
I’m wearing a white crop-top and high waist jeans. Pinatungan ko rin ng dark blue na blazer. Si Marian naman ay naka red dress at naka tirintas ang buhok. Ayos na siguro ang suot kong ito. Hindi naman magulo ang buhok ko dahil naka-ponytail ang straight hair ko.
Nang makarating sa isang napakalaking mansyon ay tumigil ang aking mundo. Mayroong napaka-laki at mataas na gate. Wala akong nakitang bumukas ng gate, siguro ay automatic to? Malawak rin ang hardin, at garahe. Sa tapat ng malaking pintuan ay may napakalaking fountain.
Sinalubong kami ni Shawn kasama ang ex-boyfriend ni Marian na si Sean.
“Hi ate, thank you for coming.” saad ni Shawn kasabay ng pag-yakap nilang dalawa.
“Thank you for inviting, us, Shawn. Happy birthday ulet!! Andito na pala ang ate mo.” saad ni Marian na ipinagtaka ni Shawn.
Napatingin saakin si Shawn at bakas ang pagka-bigla sa kanyang mukha.
“What do you mean, ate?” he asked with his serious voice.
“Happy birthday, Shawn. Yes, it’s me, your eldest sister, Selestine Villafuente.”
Nakita ko ang pagtulo ng kanyang luha. Ang lalake naman sa kanyang likod ay kitang-kita ang pagka bigla.
“Is this a joke?” Sean asked.
“No, I’m serious, Sean Kyle. I’m sorry dahil nawalay ako sainyo. Lumaki ako na ang alam lamang ay ang pag-bagsak ng kompanya natin kaya nag-hiwalay ang parents natin. 2 years kona rin alam na magkakapatid tayo at ako ang nahiwalay na panganay na anak ng Elarez at Villafuente.” hindi ko napigilan ang pag-tulo ng aking luha.
Niyakap ako ng mahigpit ni Shawn habang humahagulgol. I love you, my boy. My brother. All of my siblings.
“I’m sorry rin, ate. I didn't know. I love you, ate. Please promise me na hindi kana ulit mawawala.” Shawn said..
“I love you too, My Shawn. ”
“Halika na sa loob, ate, mom and dad need to know this.” sabay lahad ng kamay niya saakin.
Si Sean naman ay nakanganga parin habang tulala..
“Mom, dad, A-ate Selestine is here.” nakayukong saad niya.
“What? Asan?” tanong ni mommy.
“I-i’m here, mom, dad. It’s nice meeting you again.” kinuha ko ang kamay ni mom at nag-mano, ganoon rin kay dad. Kung ang iba'y ayaw magpa-mano dahil nakakatanda ‘raw’, kay mommy ay walang problema iyon.
Hinagkan niya ako at hinalikan sa aking pisngi. Ang isang lalakeng naka-tayo sa gilid namin ay mukhang hindi pa rin maka-paniwala sa nangyayari. Bata pa ako noong mawalan ako ng ama’t ina pero tandang-tanda ko pa ang hitsura nila. Si Mommy ay mestiza, kulay abo ang mata, matangkad at maganda pa rin kahit may edad na. Si dad naman mestizo rin, ma-hitsura, matangkad at ang kanyang mata ay kasing kulay ng karagatan. Saaming magka-kapatid ay kaming dalawang babae lang ang nagmana sa mata ng daddy namin. Si Sean at Shawn ay pareho kay mama.
“I can’t believe this.” saad ni daddy habang papalapit saakin. Niyakap niya ako ng sobrang higpit.
“Daddy, I’m back. I miss you so much daddy.” Umiiyak kaming apat nina mommy, daddy, at Shawn. Si Sean ay ganon pa rin.
“My princess. Ang panganay ko. Daddy missed you very very much, anak. Sorry dahil hindi mo kami naka-sama ng mga kapatid mo and your mom. Alam mo namang hiwalay kami, di'ba?” sunod-sunod na saad niya.
Nag lakad kami papunta sa napakalawak na living room. Sa tingin ko‘y kasing- lawak ito ng hardin nila. Dito ginanap sa kanilang mansyon ang 21st birthday ni Shawn. Debut niya pero ayaw niyang ganapin sa hotel ang birthday niya.
Naalala ko ang birthday ko. Mag t-26 na ako this coming saturday. Si Sean naman ay nag 24 na last month, at si Shona ay 20.
Natapos ang birthday celebration ni Shawn. Ang bilis ng pangyayari.
“Girl, did you saw your ex-husband?” Marian said.
“Yeah, ofcourse. He's with Arianne.” I said.
“Feeling jealous, huh?” she said.
“I’m not.” my voice sounds irritated.
“Yes, you are. I know you like him, and I know that your feelings will never change.” She said with her serious face. I looked at her wearing my irritated face.
“What the fuck! Psh. I. Don’t. Like. Him! So please, tigilan mo na mona ‘yan!” mariing sabi ko.
Inirapan ako ni Marian
