Yes Daddy [Matured Content R🔞] (On-going)

Chapter 3

chapter 3

Masayang nag kukwentohan ang mag-ina, mukhang nakalimutan yata nilang naririto ako't naghihintay kung kailan ako mag-uumpisa at kung uuwi na ba ako. Ang layo pa kaya ng binyahe ko, probinsya to Syudad grabe ba.

Tiningnan ko ang orasan ng cellphone ko, it's around 3:00 in the afternoon. Paktay talaga, nag-aalala na ako kay mama doon, alam kong kaya niya na ang sarili niya pero dahil sa hindi ako sanay wala si mama sa tabi ko kahit hindi man kalayuan ang pinupuntahan ko ay nag-aalala parin ako sa kanya.

"Hey, where are you from?" Tanong ni Abcde nang mapansin niyang maya-maya'y napapasulyap ako sa orasan sa telepono ko.

"Uhm, province pa ho ako sir." I answered in a soft voice.

"It's 3:00 in the afternoon, kung uuwi ka pa ay gagabehin ka napaka delikado mag byahe lalo na't babae ka." Pag-aalalang sabi niya.

"Ahm, mag-isa lang kasi si mama doon sa bahay." Sabi ko na may pag-aalala sa boses.

"Uhm, hija. Dito kana muna magpalipas malapit naman na dumilim bukas ka nalang umuwi and pack your things kasi bukas sa susunod na araw kana mag-uumpisa since naririto pa ako. Ihahatid ka bukas ni Abcde." Pag pigil naman ni Misis Avillar.

"Just call your mom and tell her about all of this." Ayaw ko sanang pumayag pero may point rin sila na delikado ngayon, maraming nawawalang babae kaya nakaramdam rin ako ng takot.

I excuse myself para tawagan ko si mama kung ano ang ganap dito.

"Talaga? Eh kailan ka raw magsisimula?" Tanong ni mama ng sinabi ko lahat sa kanya.

"Sa susunod na araw daw po ma, hindi muna ako makakauwi ngayon dahil hindi ako pinayagan ni Misis Avillar." Sagot ko naman kay mama na may pag-aalala sa boses.

"Naiintindihan ko anak, alam kong nag-aalala ka sa akin pero ano ka ba kaya ko na ang sarili ko rito. Sanayin mo ang sarili mo na wala ako palagi sa tabi mo. Okay?" Ani mama sa kabilang linya.

Napaka emotional ko masyado pagdating kay mama pero tama nga siya kailangan kong sanayin ang sarili ko, dahil sa susunod na makabalik ako sa pag-aaral at makapag tapos ako at makahanap ng trabaho sa ibang bansa ay masasanay na ako.

"Mama. Mag-iingat ka riyan ah? Wag masyadong magpapagod sa trabaho, mag simba po every sunday at hilingin kay Lord na bantayan ka palagi. Wag ka po mag-alala sakin dito maayos naman ako tsaka uuwi naman ako bukas eh may time pa tayo para makapag bonding." Iyon lamang ang tangi kong ginagawa kapag nag-aalala ako lagi kay mama, pinapabantayan ko siya kay Lord para kahit papaano ay mababawasan ang pag-alala ko sa kanya.

"Nako anak, ako pa ba? Mama mo ito na malakas, masipag, higit sa lahat mas lumalakas ako kapag inspirasyon ko ang mala prinsesa kong anak." Sabay kami nag tawanan, kahit papaano ay hindi masyado mabigat sa dibdib.

"Mama! Miss na po kita." Sabi ko sa kanya na parang umiiyak.

"Ay jusko ka hopya, kanina ka nga lang umalis miss mo na kaagad ako?" Ani mama.

"Eh ikaw eh, inaaway mo kasi ako." I said in a childish way.

Nag tawanan kaming dalawa ni mama at pagkatapos naming mag-usap ay biglang may tumawa ng marahan sa akin likuran.

It's abcde. Nagulat ako ng makita siya, is he heared everything? Pati 'yong iyak-iyakan ko? 'yong childish child ko? What the heck!?!

"Talking to your mom like a baby?" He chuckled.

Hindi nalang ako sumagot at napayuko na lamang ako pagkatapos niyang sabihin iyon. Fuck, nakakahiya!!

Teka, bakit ako mahihiya? Porque ganon ako kay mama? Hindi niya lang kasi nasubokan kung gaano kahirap malayo sa magulang eh.