29

109 9 0
                                    

Chapter 29

ဆာစီးနီယာသည် ဧည့်ခန်းရဲ့အလယ်မှာရှိတဲ့ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေသည်။ မေက သူမဘေးမှာ နှုတ်ဆိတ်စွာဖြင့် ရပ်နေသည်။ သူတို့ရဲ့အသက်ရှုသံတွေကလွဲလို့ အိမ်လေးက တိတ်ဆိတ်နေသည်။

"ဆာစီးနီယာ..."

ဆာစီးနီယာနဲ့မေတို့ရဲ့ကြားက တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်းလိုက်သည်က အပြင်မှလာတဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ ငိုကြွေးမြည်တမ်းသံပင်ဖြစ်သည်။ မညီညာတဲ့အသံက အလွန်ကြေကွဲဖွယ်ကောင်းသောကြောင့် ကြားတဲ့သူတိုင်း အော့နှလုံးနာနိုင်သည်။ မေက အသံကိုလျစ်လျူရှုမထားနိုင်တော့။

"အ-အပြင်ထွက်မကြည့်ဘူးလား"

ဆာစီးနီယာက မေရဲ့အမေးကို တိတ်ဆိတ်မှုနဲ့သာ တုံ့ပြန်လိုက်ပြီး နံရံကိုသာ ငေးကြည့်နေသည်။ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းက သော့ခတ်ထားသကဲ့သို့ မပွင့်ဟနိုင်ဖြစ်နေသည်။ ဆာစီးနီယာရဲ့ ခေါင်းမာတဲ့အပြုအမူကြောင့် မေက သူမရဲ့ လက်သည်းများကို ဂနာမငြိမ်စွာ ဆော့ကစားနေရင်း ထပ်မေးလိုက်သည်။

"...ညီမ တံခါးဖွင့်ပေးရမလား"

"မဖွင့်နဲ့"

"ဟုတ်ကဲ့..."

မေက သေချာစဉ်းစားချင့်ချိန်ပြီးမှ မေးလိုက်ပေမယ့် ဆာစီးနီယာက ချက်ချင်းငြင်းဆိုလိုက်သည့်အခါမှာတော့ စိတ်အားငယ်သွားရသည်။ပါးလွှာပြီး ရေခဲသကဲ့သို့ အေးစက်သောလေထုသည် ဆာစီးနီယာအိမ်ထဲကို စဝင်ကတည်းက စတင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့ဆီမှာ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့ကြလဲဆိုတာကို မေ နားမလည်နိုင်တော့။ ချစ်သူနှစ်ယောက်ကြားက ကြီးမားတဲ့ရန်ပွဲကို ထိုင်ကြည့်နေရသလိုပင်။

'သူတို့က ဘယ်လိုဆက်ဆံရေးမျိုးရှိကြတာလဲ... တကယ် နားလည်ရခက်တာပဲ'

သူတို့နှစ်ယောက်ဆီမှာ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့ကြလဲဆိုတာနဲ့ ဆာစီးနီယာက အဲ့ဒီလူကို ဘာလို့စိတ်တိုနေရလဲဆိုတာကို မေမသိခဲ့။ ဒါပေမယ့်သေချာတဲ့အရာတစ်ခုကတော့ ထိုလူရဲ့နာမည်ဟာ ဘန်ဖြစ်သည်။

ဆာစီးနီယာသည် သူမရဲ့ အိပ်မက်ထဲမှာ တစ်စုံတစ်ခုကို ရှာဖွေနေပြီး ဟိုဘက်သည်ဘက် လူးလိမ့်ကာ ဘယ်ညာလှည့်နေသည်။ အချိန်တိုင်းထိုနာမည်က သူမရဲ့ နှုတ်ဖျားကနေ သက်ပြင်းချသလို ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဘန်သည် ဆာစီးနီယာရဲ့ မသိစိတ်ကနေ ရှာဖွေနေမိတဲ့ တစ်ယောက်သောသူဖြစ်သည်။ မေက ထိုလူဟာ ဘန်ဖြစ်နိုင်ကြောင်း လွယ်လွယ်နဲ့ ကောက်ချက်ချနိုင်သည်။

အဓိကဇာတ်လိုက်Where stories live. Discover now