Zorbanın İçindeki Aşk

14.BÖLÜM

(Asel)

Karanlık bir koridordaydım,
öylece yürüyordum,çok sessizdi.Arkamdan bir ses duydum "Asel,kızım biz burdayız." bu ses annemin sesiydi,bir daha ses geldi
"Asel,kızım seni çok özledik."
Buda babamın sesiydi
Etrafıma bakıyordum ama karanlıktı "Anne,baba neredesiniz?" dedim,Annem
"Buradayız kızım,sesimize gel." dediğinde hızlıca sesin geldiği yere doğru koşmaya başladım.

Sesin geldiği yere geldiğimde
"Anne,baba ama burada yoksunuz." dediğimde ses gelmedi,yine seslendim "Anne,baba neredesiniz." dediğimde koridorun lambaları açıldı,yere baktığımda annemle babam kanlar içinde yerde yatıyorlardı.

Gözlerimden yaşlar akıyordu,
"ANNE! BABA!" diye bağırıp yere çömeldim
"ANNE, BABA! KALKIN LÜTFEN." yüksek sesle ağlıyordum,kimsem kalmamıştı.

Annemle babama sarılarak "ANNE, BABA YALVARIRIM KALKIN,
BIRAKMAYIN BENİ." dediğimde önümde bir çift ayak gördüm,
başımı yavaşça kaldırdığımda
Karşımda Merti gördüm,
öylece bana bakıyordu.Hemen
Mertin yanına gittim

"Mert,lütfen yardım et bana annemle babam ölücek." dediğimde Mert tebessüm ederek bana baktı ardından bir süre elini saçlarımda gezdirdi,Mert "Malesef." dediğinde bende "Ne demek malesef Mert,lütfen bir şeyler yap Mert ben ailemsiz yaşayamam." dediğimde
Mert iki eliyle başımı tutup alnımı derince öptü,geri çekildiğinde "Üzgünüm,öldürdüğüm insanlara yardım etmem." dediğinde şok içinde ona baktım "Mert,ne diyorsun sen."

Mertin yüzündeki tebessüm bir anda soldu "Diyorumki,Annenle babanı ben öldürdüm." dediğinde yere çömeldim,deli gibi ağlamaya başladım ben ailemsiz ne yapardım.

Mert kolumu hızla kavrayıp beni ayağa kaldırdığında "Hani dedin ya 'ben ailemsiz yaşayamam' diye merak etme zaten yaşamayacaksın." dediğinde daha çok ağlamaya başladım.

Mert çenemi sıkıca tutup kendine çevirdi,çevirdiğinde gözlerini gözlerime dikti,gözleri kıp kırmızı olmuştu köpek dişleri ise biraz daha uzadı.
Korkuyla "M-mert sen." dediğimde Mert "Evet Asel, ben vampirim." dediğinde kolumu kurtarmaya çalışıyordum,bu nasıl olabilir ama vampirler gerçek değildirki.

Mert yüzünü boynuma getirdi, yüzünü boynumda gezdirirken
bense korkudan titriyordum
"Şuan Kanının tadını damağımda hissediyorum." dediğinde ağlamaya başladım,
ben şuan ölmek istemiyorum.
Mert yüzünü bana çevirince
"Görüşürüz Aselciğim." dediğinde dişlerini bana gösterdi,dişlerini bana geçirecekken karnına tekme attım.

Hızlıca merdivenlerden indim
İndiğimde arkama baktığımda Merti gördüm "Asel çabuk buraya gel!" dediğinde hiç takmadan koşmaya devam ettim.

Dış kapıya geldiğimde hızlıca dışarı çıktım,ama burası tam bir ormandı,etrafıma bakındığımda ormanlık bir yol gördüm,hızla oraya koştum.

Bir süre koştuktan sonra etrafıma bakındım,Merti görmediğimde derin nefes aldım "Allaha şükürler olsun atlattım Merti." dediğimde ensemde soğuk bir nefes hissettim "Sen beni atlatamazsın güzel Aselim."
Ama bu Mertti.

Arkama yavaşça döndüğümde gözlerim Mertin kırmızı gözleriyle buluştu,Mert "Benden kaçamazsın Aselim."
Dediğinde arkamı dönüp kaçacakken Mert elini saçıma doladı ve kendine çekti,
ağzımdan çığlıklar çıkarken Mert kulağıma yaklaşarak "Benden kaçamazsın." dedi
Peşine "Görüşürüz güzelim." dediği sıra boynumda büyük acıyla bağırdım...