Zorbanın İçindeki Aşk

18.BÖLÜM (ÖZEL BÖLÜM)

(Ece)

Berkle Emre gittiğinde  Mert bana döndü "Senmiydin Doğukanı arıyan?" dediğinde afalladım,cevap vermedim çünkü Mert'in ne demek istediğini anlamadım.

"Ne demek istiyorsun Mert?" dediğimde Mert kaşlarını çattı "Sen bence benim ne demek istediğimi anladın ama anlamamazlıktan geliyorsun." dediğinde Yiğit araya girdi "Demek istediği,bugün Doğukan okula geldiğinde 'Ece isimli beni arayan kız kim.' dediğinde sende 'Benim.' demiştin.Bunu kaçırdığımızı zannetme,şimdi Doğukana sen söyledin değilmi?"
Dedi.

Öylece baktım,bir şey demedim zaten öğrendiler dediğimi,bence bir şey olmaz.

Omuzlarımı dikleştirerek "Evet,ben söyledim." dedim,Yiğit
"Kabul ediyorsun yani?" dedi,başımı olumlu sallayarak
"Evet,hiç pişman değilim.O zaman ben Doğukanı aramasaydım Asel belki şuan hayatta bile olamazdı." dedim,Mert "Sen salakmısın? Doğukanla ne alakası var Aseli ben kurtardım o sıra." dediğinde Merti ittim.

"Fakat Aseli taciz edende sensin."
Dediğimde Mert sinirle saçıma yapıştı,Mert "Şuan çok pişmanım ama sen her şeyi bozuyorsun!
Bugün Doğukanı aramasaydın şuan okuldan atılmazdık!" dedi,
ben gülerek "Sen ve pişman olmakmı? Güldürme beni Mert, sen okuldan atıldığın için pişmansın.Siz okuldan atılmasaydınız şuan zerre kadar pişman olmazdınız." dediğimde Mert "Bana bak,senin başına bela oluruz! Yalvaracaksın bize!" dedi,
Ben "Galiba çok film izliyorsun." dediğimde Mert yumruğunu karnıma geçirdi.

Acı içinde yere yığılarak çığlık atıyordum,ama kimse benim acı çığlıklarımı duymuyordu.

Kollarımı karnıma sarıp acı içinde kıvranıyordum.Mert yere eğilerek bana baktı "Bu sana minik bir ders olsun." dediğinde Yiğite döndü "Bunu evine getir,başka birisiyle giderse yine bizi şikayet eder." dediğinde Yiğit yanıma geldiğinde kolumu kavrayıp beni yerden kaldırırken hızla kendimi geri çektim, "Ben kendim giderim,size ihtiyacım yok." dedim,Yiğit yine kolumu kavrayarak "Sana soran olmadı." dediğinde kendimi geri çektim.

Kollarım karnımdayken ayağa kalkmaya yelkendim,ayağa kalktığımda karnıma şiddetli bir ağrı girdiğinde acı içinde kendimi yere bırakıcakken kendimi birinin kollarında hissettim.

Başımı kaldırdığımda gözlerim Yiğit'in gözleriyle buluştu,Yiğit "Daha yürüyemiyorsun bile." dedi,ben "Sanane." dediğimde ayaklarımın yerden kesildiğini gördüm.

Yiğit benim konuşmamı istemediği için "Hava çok güzel değilmi?" dedi,ben "İndir beni ben kendim gidebilirim." dediğimde karnıma yine ağrı girdiğinde ağzımdan inilti çıktı,
Yiğit "Bence hiç gidemezsin." dediğinde ben "Acaba kimin yüzünden?" diye sitem verdiğimde,Yiğit "Senin yüzünden,bugün Doğukanı aramasaydın bu halde olmazdın." dedi,ben "Hepinizden nefret ediyorum." dediğimde Yiğit sırıtarak "Niyeyse duygularımız karşılıklı,ama bence en çok senden nefret eden Berk'dir." dediğinde komiğime gittiği için kahkaha attım.

Gözüm Yiğite baktığında bana gülümseyerek baktığını gördüğümde kahkahamı yarıda bıraktım.

Yiğit kahkahamı yarıda bıraktığımı görünce gülümsemesi bir anda solduğunda "Niye yarıda bıraktın?" dedi,ben "Keyfimin kahyası öyle istedi." dediğimde Yiğit sabır çekermişçesine derin nefes aldı.

Araba'nın yanına geldiğimizde Yiğit "Ön kapıyı açsana." dediğinde elimi arka kapıya ulaştırmaya çalışmaya başladım,
Yiğit "Salak,ben sana ön kapı diyorum sen arka kapıya gidiyorsun." dediğinde ben sinirle "Salak senin adındır,ben arkada oturacağım." dediğimde Yiğit "Araba benim,ben ne diyorsam o." dedi,bende "O zaman indir beni,ben taksiylen giderim." dediğimde Yiğit gözlerini benim gözlerime birleştirdi,Yiğit "Saat çok geç oldu,seni ben getiricem."
Dedi.