Şu zamana kadar hiç bir haksızlığa boyun eğmedim eğmem de,çünkü ya boynumu keserler ya da ısırırlar.Ama aşk...
Ben nereden bilebilirdim okulun zorbaları insan dışı bir varlık olabilecekleri.Ama şunu biliyorumki beni büyük bir maceralar bekliyor.
~Y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doğukan, Merhaba adım Doğukan 21 yaşındayım,Annem ve babamla yaşıyorum.Annemlerin genellikle yurt dışında işleri olduğu için yurt dışına çıkıyorlar yani ev bana kalıyor heheheh. Arkadaşlarım var ama kafa dengi değiller sadece Asel kankişimle anlaşabiliyorum, komik birisiyim bu yüzden Asel ne kadar üzülsede onu hep güldürürüm.Ve Aseli hiç bir zaman bırakmam çünkü o benim dünyamdı.
Ve 8.BÖLÜME başlıyoruz-
Doğukanla neredeyse 1 saat oturduk,öylece uzaklara dalıp gitmiştik ikimizde.Ben yarın ne zorluklarla karşılaşacağımı düşünüyordum,dışımdan ne kadar üzülmesemde içimdeki kalbim acılardan dolayı ölesiye uyuşmuştu ne, kadar acıları hissetmesemde bir o kadarda acıyordu kalbim ama güçlü olmalıydım Annemlere sözüm vardı benim ama bunu tutarken çok zorlanıyordum. Doğukan bana dönüp "Asel saat geç oldu gel eve gidelim." "Tamam,gidelim." dediğimde Doğukanla sahilden ayrıldık ve yürümeye başladık,Doğukan beni kollarına aldı bende ona ellerimi ona sardım,niyeyse eve her yaklaştığımda titriyordum. Doğukan bana dönerek "Asel iyimisin? titriyosun." gözlerimi Doğukanla çevirerek "Doğukan eve her yaklaştığımda niyeyse korkudan titriyorum." Doğukan ellerini ellerime sararak "Asel sen korkma ben senin yanındayım,o zaman şöyle yapıcağız ben seninle kalıcağım yoksa aklım sende kalır." kafamı olumlu sallayarak eve gitmeye devam ettik.
(Mert)
Asel beni kovduğunda evden sinirle çıktım,bana ne cüretle tokat atabilirdi,beklesin o onun daha iyi günleri.Telefonumu elime alıp Yiğit'i aradım "Alo, neredesiniz Yiğit?" "Asıl sen nerelerdesin Mert yanımızdan bir gittin o gidiş o." "Sonra anlatırım,şimdi bizim mekanda toplanıyoruz zaten yavaştan akşam oluyor,bizimkilere haber verirsin." "Tamam." dediğinde telefonu kapattım ve arabaya binip mekana gitmeye başladım.Mekana geldiğimde Emreler oturmuş beni bekliyorlardı,arabadan inip yanlarına gittim,Kayra "Neredeydin sen Mert telefonunu arıyoruz açmıyorsun." "Aselin yanındaydım." Hepsi şok olmuş bir şekilde "Ne!" "Evet,Aselin yanındaydım ve sonu kötü bitti." Berk "Niye Yengemizi kızdıracak bir şeymi yaptın hahaha" Elimle Berke arkadan bir tane yapıştırdım,Yiğit bana dönerek "Bence sen her şeyi tamamen anlat." bende bekletmeden anlatmaya başladım,bitirdiğimde Kayra "Mert sen malmısın? Sen kızın evine niye gidiyorsun?" "La sanane Kayra." Yiğit "Mert kıza ilk günden biraz yüklenmiyormusun?" "Hiçde bile,sen zaten dememişmiydin bugün kızlara nasıl zorbalık yapıyorsan Asele biraz fazla yapıcağız dedin ve ben zorbalık yaptığım kızlara hiç karışmıyordum kimle Konuşursa konuşsunlar ama Asel'e karışıyorum niye karışıyorsam diye soracaksanızda,çünkü insanlarla konuşursa insanlar ona güven verecek ve özgüveni artacak sonra banada daha da karşı gelecek."" Tamam Mert sakin ol." "Nasıl sakin olayim Yiğit? Kız bana tokat attı tokat. Sen olsan naparsın sinirlenmezmisin?" "Tamam Mert sanada bir şey denmiyor." Kayra "Neyse akşam oldu yavaştan avlanalım 1 saat sonra burada toplanalım." herkes onayladıktan sonra dağıldık ben sahil kenarından geçerken iki kişi gördüm daha da dikkatli bakınca Asel vardı yanı dada bir erkek,şuan erkeğe saldırmamak için kendimi zor tutuyorum.Daha çok dikkat çekmemek için oradan hızlıca ayrıldım. (1 saat sonra)
Şuan üç veya dört kişinin kanını emmiştim,saate baktığımda aradan bir saat geçmişti hemen bizim mekana doğru yürümeye başladım.Geldiğimde Kayralar beni bekliyorlardı "Kalkın Aselin evine gidiyoruz." Emre "Ne saçmalıyorsun Mert saat kaç haberin varmı senin? Hatta kız şuan uyumuştur." "Hayır uyumadı,Aseli sahilde bir erkekle gördüm büyük ihtimalle az sonra eve diderler o yüzden biz erkenden oraya gidiceğiz." herkes onaylayıp arabalarımıza binip gitmeye başladık. Geldiğimizde arabalardan inip beklemeye başladık 10 dk. sonra Asele o erkeği gördük,ve birbirlerine sarılmışlardı.Asel beni gördüğünde korkmaya başlamıştı sinirle o tarafa dönüp onlara bakıyordum.
(Asel)
Eve geldiğimizde Kapının önüne Mertlerdi gördüm,bana bakıyordu,ben korkmaya başlamıştım "Doğukan bunlar Mertler lütfen gidelim çok korkuyorum olay çıksın istemiyorum." Doğukan yüzümü avuçlarına alarak "Tamam Asel sen korkma ben senin yanındayım,sana bir şey olmayacak." başımı Merte çevirdiğimde sinirle üstümüze doğru yürümeye başladı, yanımıza geldiğinde Doğukan'ın yakasından tutarak "Sen kimisinde Aselin yanına yaklaşıyorsun!?" Doğukan "Aselin en iyi arkadaşıyım onu tek mutlu edebilen arkadaşıyım sende onu ilk günden üzen insansın." Mert "Demek Doğukan sensin." ben hemen Mertin elini tutarak "Mert lütfen bir şey yapma,yalvarıyorum.Olay çıksın istemiyorum." Mert bana dönerek "Sen sus Asel,seninle sonra konuşacağız." dediği sıra Doğukana kafa attı Doğukan yere düştüğünde Doğukana eğilecekken Mert beni kolumdan tutarak kendine çekti "Kuralları çiğnemen hiç hoşuma gitmedi." dediğinde Yiğitlere dönüp sanki yüzüyle bir şeyler anlatmak istermiş gibi hali vardı,Yiğitlere baktığımda Doğukan'ın üstüne doğru yürümeye başladılar. Doğukan'ın yanına geldiklerinde hepsi Doğukan'a vurmaya başlamıştı.Ben Mertten kolumu kurtarmaya çalışıyordum "Mert lütfen bırakın Doğukanı, yalvarıyorum bu kadar kötü olamazsın." Mert benim yüzüme yaklaşarak "İşte ben senin düşündüğünden fazlasıyla kötüyüm." Doğukana baktığımda bırakmışlardı Doğukan gülerek "Mert sen Aseli üzen bir canisin ben ise onu mutlu etmek için elimden gelini yapan bir insanım işte aramızda ki farkda bu." Mert beni bırakıp Doğukan yöneldi "Ne diyorsun lan sen!? Seni öldürürüm!" Mert hemen Doğukana yumruk atmaya başladı,Mert "Sen ne hakla bana bunu söylersin!" Hemen Mertin yanına gittim "Mert lütfen bırak Doğukanı,ben onsuz yapamam." Mert kafasını hızlaca bana çevirerek "Görde bak onsuz nasıl yaşıyorsun." Mert yumruklarını daha hızlandırarak vuruyordu,bende Mertin kolunu tutacakken Mertin dirseği sert bir şekilde karnıma geldi,geldiği gibi yere yığıldım,büyük bir sancıyla bağırdım Mertle Doğukan'ın gözleri beni buldu.Doğukan Merti kenara itip hızlı ama sürünerek yanıma geldi "Asel,Asel iyimisin." yerde acıdan kıvranıyordum acıdan sesimi bile çıkaramıyordum "Asel lütfen sakin ol ben senin yanındayım sakın korkma." Mert hemen yanıma gelip elini yüzüme getirdi "Asel iyimisin?" nazikçe elimle Mertin elini çektim,bense zorlan "Git buradan Mert seni yanımda istemiyorum." Doğukan Merte "Kıza ilk günden yaşatmadığın kalmadı Mert,şimdi git buradan Asel bile seni istemiyor." başımı Doğukana döndürüp "Doğukan ben gitmek istiyorum,yalvarıyorum beni eve götür." Doğukan ellerini yüzüme getirip "Tamam Asel sen korkma ben senin yanındayım." yavaşça kafamı Merte çevirdiğimde sessizce "Senden sonsuza denk nefret ediceğim." Doğukan beni kucağına alıp eve doğru gitmeye başladık.Kucağına aldığında saçlarıma öpücük bıraktı, Doğukan "Sana söz vermiştim,ne olursa olsun seni asla bırakmıyacağım Asel." ben kafamı Doğukana doğru çevirdiğimde yüzü hep kadı,yinede acılı bir şekilde Doğukana gülümsedim.Doğukan hızlı adımlarla apartmana doğru gidiyordu,apartmana girdiğinde asansör tuşuna bastı asansörün kapısı açıldığında içeri girdi.Halen daha karnımda ağrılar vardı,Asansörün kapısı açıldığında Doğukan dışarı çıktı.Doğukan cebimden anahtarı alıp zorla kapıyı açtı,açtığında hemen beni koltuğa yatırttı Doğukan arkasına dönüp dolabı açtı oradan bana bir tane ağrı kesici verdi. "Asel,bunu iç geçmezse seni hastaneye götürürüz." "Peki senin yüzün ne olacak?" "Ben kendim pansuman yaparım,sen merak etme ben bu akşam burada kalacağım." kafamı olumlu sallayarak yattım en sonda uyuya kaldım.
Herkese merhaba,ben geldim. 9.BÖLÜM yakında gelir,kitabı nasıl buldunuz? Oylar gelsin<3
