My TUTOR

The TRUTH

Hindi maka sagot si mama sa tanong ko. Pero this time gusto kong sagutin na nila lahat ng tanong ko ayoko nang hayaan silang balewalain lang ang mga tanong ko, dahil konti nalang sasabog na talaga ang utak ko.

"Mom i would like you to ask something."
"Meron nanaman? Pero sige anak."

"Bat po ako nagka amnesia? What was the reason?" Huminga siya ng malalim at hinawakan ang kamay ko.

"Ill tell to you the truth anak, pero wag kang magagalit ha? We just did this for your own sake." Kinabahan ako bigla i donno kung bakit pero may kakaibang tumatakbo sa isip ko. Hinigpitan niya ang hawak niya sakin.

"Anak kaya ka nagka amnesia because Vice left-" akma akong magsasalita but she put her index finger between my lips.

"Let me finish first. Later nalang muna yang mga tanong mo okay?" I nodded.

"Na accidente ka dahil kay Vice. Vice promised naman na babalikan ka niya, and he did it. Pero anak kasi ang babata niyo pa nun. Sinabihan ka na ni Vice na wag ka nang pumunta sa airport dahil ayaw niyang makitang nalulungkot ka. Pero nagpumilit ka. Hindi namin alam na umalis ka pala."

"Anak, wag ka nang pumunta sa airport. Nakapag usap naman na kayo diba?" Hindi parin ako nakikinig kay mommy, i wanted to see my spiderman leave. And i wanted to hug him for the last time and say ill wait. Kahapon kasi he just plainly said GOODBYE I LOVE YOU. But i can feel the pain in his voice. Wala akong ibang ginawa kundi ang tumango lang. Niyakap niya ako at niyakap ko rin siya. Then after sinundo siya ng mommy niya. The last thing he did is he waved goodbye. Hindi ko man lang nasabing I love him and ill wait, kaya hindi pwedeng hindi kami magkita.

9am na. 9:30am ang flight nila i need to hurry. Sinilip ko sina mommy sa kusina and they are all busy. Kaya naisipan kong tumakas. Sumakay ako ng taxi. Then BOGSH!

"Nakikinig ka pa ba anak?" Napapikit ako ng mata kaya biglang nag flashback yung nangyare. So thats it. Hindi ko man lang nakikita si Jeff. Ang sakit sa ulo.

"Continue mom."

"Ayun na nga tumakas ka. Tapos nabalitaan nalang namin nasa hospital kana kasi nabangga ka. Dali dali kaming pumunta sa hospital at sabi raw critical ang kalagayan mo. Maraming dugo ang nawala sayo kaya naghanap kami ng mag dodonate kasi yung sa papa mo compatible sayo kaso anemic siya kaya naghanap talaga kami. Then Jeff came. Close friend of yours. Kakauwi lang nila galing amerika. Nag donate siya ng dugo. Ang ulo mo kasi ang masyadong natamaan. Nung sinabi ng doktor na pwede na kaming pumasok kasi gising kana. We came close to you and the only word you said is Sino kayo? San na yung boyfriend ko? We explained lahat lahat. We lied. Wala na kasi kaming ibang naisip tapos kasabay nito ang pag pasok ni Jeff. Sabi namin siya yung boyfriend mo. Hindi na namin sinabi kay Vice ang tungkol sayo. His been sending you letters pero tinatapon lang namin ito. Hanggang sa bumalik si Vice. We told him na wag ka nang guluhin at first naguguluhan siya kaya umalis nalang siya then several days nagmamaka awa siya his been begging us na makasama ka niya kahit sandali lang kahit na pag naka move on ka na lalayo na siya. Thats why we agreed. Mahal ka niya and were veey sorry anak." Now i know. Nasagot narin lahat ng tanong sa utak ko. All i need to do is mapalapit pa lalo kay Vice para maramdaman kong minahal ko ba talaga siya.

NEXT UD. hihi Godbless you all. Keep supporting-BayshKawel