Karylle
Maaga akong umalis para puntahan si Vice. I cooked breakfast for him, even though hindi ko nararamdamang mahal ko siya but my mind knows i loved him. Ang kailangan lang ay makasama ko siya ng matagal para bakasakaling bumalik yung dati kong feelings sa kanya. Nang makarating na ako sa bahay ni Vice may biglang naalala ako. This house is so beautiful noon. Makulay ito pero ngayon ang lungkot na ng bahay. Mag dodoorbell sana ako pero naiwan itong nakabukas. Pumasok ako at pareho parin bukas din yung pinto. Pumasok ako sa loob at nakuha ang attensyon ko kay Vice. Dahan dahan siyang napaupo sa may counter. His so weak, the way he sit nanghihina siya i came closer to say good morning nang bigla siyang nagsalita. Actually nakatalikod siya sakin.
"Karylle. Sorry.. ng dahil sakin sinaktan ka ni Jeff." Nasaktan ako sa sinabi niya. Ibang iba yung boses niya. Puno ng sakit.
"You dont have to." Napalingon siya sakin. Kahit napaka hina ng mga mata niya, nakikita ko na gulat na gulat siya. Tumayo siya, ngayon ko pa nakita na umiiyak pala siya.
"A-ano bang ginagawa mo dito? Pa-paano ka nakapasok?" Nauutal na sabi niya. Nilapag ko lang yung bag na may lamang pagkain. I faced him at nginitian siya.
"Sorry. Bukas kasi yung pinto kaya naisipan kong pumasok nalang. Bat hindi mo sinabi sakin ang totoo?" Napa upo ulit siya at nakatukod sa mga hita niya ang kamay.
"Im scared. The last time i called you Ana nahimatay ka. I know your in pain that time. At alam kong masakit sa ulo yun. I dont want to hurt you na. Sasabihin ko sana sayo kaso naduwag ako." He faced me ulit at binigyan ako ng sad smile.
"Paano mo nalaman?" Napalingon ako sa likod niya nasusunod na itlog? Dali dali akong tumungo sa likod niya at pinatay ang stove.
"Trip mo bang masunog ang bahay mo? Buti nalang may dala akong breakfast. Okay ka lang ba? Mukang may sakit ka kasi." Nginitian niya lang ako saka siya tumayo.
"O-okay na ak-"
"Vice!" Dali dali ko siyang nilapitan. Nahimatay kasi siya. Akay akay ko siy papunta sa sofa yun lang kasi ang malapit dito eh. Paglagay ko sa kanya sa sofa napahawak ako sa noo niya kasi ang init. May lagnat siya. kumuha ako ng bimpo at binabad sa maligamgam na tubig. Pinahid ko ito sa kamay at noo niya. Napatitig ako sa maamo niyang mukha.
"Sorry kung hindi kita naalala ha? Makikilala naman kita kung sinabi nina mommy ang totoo kaya wala kang kasalanan. Sa ngayon ang kailangan ko lang gawin ay makilala ka pa, baka.. baka bumalik ulit yung nararamdaman ko sayo. Bakasakali lang naman." Matapos kong titigan siya. Akma na akong tatayo ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
"Sorry.. sorry.." umiiyak siya pero nakapikit parin. Hindi ko maiwasang hindi maawa sa kanya kaya umupo ulit ako at hinawakan lang ang kamay niya.
"Okay lang."
"Sorry Karylle.. sorry.. sorry.."
NEXT UPDATE. Chapter filler lang to. Baka bukas mag uupdate ako okay? Keep supporting loveya-BayshKawel

BINABASA MO ANG
My TUTOR
FanfictionSabi nila Age doesn't matter. Oo nga naman. Shocks! ang gwapo lang talaga ng Tutor ko eh. Kaso sa tanda niya pwede ko na siyang tawaging Uncle. Nakaka intimidate ang gwapo niya at sobrang ma appeal siya kahit 28 na siya at ako 21 palang grabe talaga...