Mafya Jungkook

hayır demekten vazgeçiyorum

Isiklarin açılmasıyla gözlerimi açtım.
İçeri iki tane koruma girdi ayağındaki zincirleri çıkarıp beni ayağa kaldırdılar ve götürmeye başladılar

Y/N: nereye götürüyorsunuz beni

İkiside cevap vermemişti

Y/N: cevap versenize!

Beni bir odanın içine atıp çıktılar hemen kapıya koştum açın diye bagiriyordum ama açan yoktu
Arkama baktığımda oda da iki tane benden büyük kız vardı

X: y/n hanım lütfen gelirmisiniz sizi 2 saatte hazırlamamız gerekiyor

Y/N: hayır gelmeyeceğim sizde beni boşuna hazirlamayin bu nikah olmayacak!

Y: lütfen gelin junkook bey eger sizin gelmediğinizi duyarsa sizi onun elinden kimse alamaz.

Y/N: gelsin umrumda değil

Bunu dememle kapı açıldı içeriye junkook girmişti.

Junkook: ne oluyor burada

İki kızda başlarını eğmiş bir şekilde duruyordu içlerinden biri

X: junkook bey y/n hanım onu hazirlamamiza izin vermiyor

Junkook: herkes odadan çıksın hemen!!

Junkook'un neredeyse vücudunun her yerinde damarlari çıkmıştı bu beni korkutuyordu. Ondan olabildiğince uzağa gitmeye çalıştım.
Herkes odadan çıkınca junkook bana doğru gelmeye başladı.

Y/N: seninle evlenmeyecegim diyorum anlamiyormusun. Ev-len-me-ye-ce-ğim.

Bunu dememle junkook bana yine tokat attı bu sefer dudağım patlamış.
Saçıma yapıştı ve bağırarak konuşmaya başladı

Junkook: BU EVDE BENIM SOZUM DINLENECEK, BIR DAHA BANA VE DIGERLERINE KARSI O SESINI YUKSELTMEYECEKSIN VE MADEM GUZELLIK SENDE ISE YARAMIYOR O ZAMAN ZORLA YAPARIM BENDE.
 
Dedi ve telefonundan bir video açtı videoda yurtta ki arkadaşlarım vardı
Ve hepsine silah dogrultulmustu.

Y/N: bunu yapamazsın 

Jungkook: pekala.

Jungkook telefondan birini arıyordu. Lütfen arkadaşlarıma zarar vermesin, onların hepsinin hayalleri var ve hiç birisinin suçu yoktu. Telefon dan bir erkekseniz geldi

X: evet efendim

Jungkook: hepsinin öldürün

X: hemen efendim.

Dedi ve telefonu kapattı hemen ayağa kalktım ve

Y/N: tm ne dersen yapacağım yeter ki onlara karışmayın

Jungkook telefonu eline aldı bir şeyler yaptı ve sonra bana bakıp sırıttı.

Jungkook: o zaman benimle evleniyorsun aksi halde o çok sevdiğin arkadaşlarından eser kalmaz.

Dedi ve odadan çıktı.
Çıkmasıyla içeriye tekrar o kızlar geldi ve beni hazırlamaya başladılar.
Hazırlama boyunca hep ağlıyordum en sonunda beyaz elbisemi giyip aynadan kendime baktım kızlar odadan çıkmıştı. Bense hala aynadan kendime bakıyordum. Halbuki ben bu gelinliği sevdiğim adamla evlenince giyecektim. Gözlerimden istemsizce yaşlar düşüyordu. Odaya Junkook girdi. Onu görünce hemen bi iki adım geri gittim artık ondan çok korkuyordum. Oda korktuğumu anlamış olacak ki gülüyordu.

Jungkook: o göz yaşlarını sil nikahta hep gulumseyeceksin.anladin mi benj

Dedi kafamı hafif bir şekilde aşağı yukarı salladım

Jungkook: anladın mı dedim sana!!!

Y/N: a-anladım.

Jungkook: güzel.

Jungkook gelip elimi tutmuştu. Bende elimi çekmeye çalışınca daha sert tuttu ve beni resmen sürükleyerek odadan çıkarttı.

Aşağıya indigimizde bir nikah memuru ve sadece rm,jin,suga,j-hpe,jimin ve tae vardı.

Masaya geçip oturdum. Şahitlerimiz tae ile j-hope du.

Nikah memuru ilk junkook'a sordu. Junkook ise bir saniye bile beklemeden evet dedi. Sıra bana geldi

NK(nikah memuru): sayın y/n hanım junkook'u eş olarak kabul ediyormusunuz.

Hayatımın kararını verecektim hayır dersem ne olurdu ki en fazla. Belki buradan bir gün kaçacağım o zaman her şey daha kolay olurdu. Ama hayır dersem canım yanacakti bunu biliyordum ve beni arkadaşlarımla tehdidi etti bunu yapamazdım.
Elimin hafif acimasi ile tekrar geri döndüm.

Jungkook bana bakarak gülümsüyordu ama alttan da elimi sıkıyor du.

NK: Y/N hanım tekrar soruyorum jungkook'u eş olarak kabul ediyormusunuz?

Y/N: ben... Ben evet ediyorum.

NK: bende sizi karı koca ilan ediyorum.
Dedi ve nikah cüzdanını bize verdi şahitler de imzaladıktan sonra nikah memuru evden çıktı.

Jin: şirkette işlerimiz var beyler hemen gitmemiz lazım.

Tae: bizim şu adam başımıza iyice bela olmaya başladı ona da bir ders vermemiz gerekiyor.

Ben burada yokmuşum gibi davranıyorlar.

Suga: bizi mi dinliyorsun sen?

Y/N: h-hayir ben ne ya-

Jungkook: KES. Biz eve gelene kadar o odadan çıkmayacaksın anladın mı beni

Y/N: tamam.

Dedim ve yukarıya doğru çıkmaya başladım odaya girip kapıyı kapattım ve yere çöktüm hıçkırarak ağlıyordum ellerimle ağzımı kapatıyorum kimse duymasın diye...

Kaç saat öyle kaldım bilmiyorum ama camdan bakınca havanın yavaşça karardığını anlamıştım.

Yavaşça yerimden kalktım ve banyoya gittim hala giydiğim o beyaz elbise ile duruyordum.

Yüzümü yıkadım ve aynadan kendime baktım bitmiş bir haldeyim.banyodan çıkıp odaya girdim büyük bir dolap vardı kapağını açınca için de benim bedenime uygun kıyafetler olduğunu gördüm . İç çamaşır bile vardı... biraz utanmıştım.

Mor bir sweat ve siyah bir şort alıp giydim. Sonra yataga oturdum hala ağlıyordum. Hayatım neden bu kadar kötü gitmek zorundaydı ki. Keşke ailem bura da olsaydı yaptıkları kötü bit şey di biliyorum ama onlar şuan yanımda olsalar  belki bana yol gösterirler di.

Her ne olursa olsun buradan kaçacağım.

Birden kapı açıldı içeriye jungkook girdi. onu görmemle hemen ayağa kalktım. Gözlerimin içine bakarak bana yaklaşıyordu. Ben ise ne zaman bana doğru adım atsa geri gidiyordum.

Jungkook: soyun!