Mafya Jungkook

kurtuldum sandım

Uyandığım da her yerimde ağrı vardı. Yavaşça yataktan ayağa kalktım. Yine jungkook' un odasındaydım. Kapıya doğru gittim ama kilitliydi camdan dışarı baktığımda havanın yavaşça karardığını gördüm.

Hemen bir telaşla hirkamin iç cebine baktım eğer o bıçağı görmüşler se ben biterim. Elimi cebime koyduğumda bıçak hala orada duruyordu derin bi ohh çektim.

Birden odanın kapısı açıldı içeriye hizmetli bir kız girdi.

X: y/n hanım jungkook beyler bugün çok geç gelecekler aşağıda sizin için biraz yemek hazırladık dün çok fazla yaralandınız lütfen aşağıya inermisiniz.

Y/N: tamam teşekkür ederim.

Dedim ve kızın önünden aşağıya indim masada yemek vardı oturup yedim. Bir süre sonra canım sıkıldı bende tekrar odama çıkmak istedim. Hem orada daha rahat plan yapabilirdim, bu akşam kacacaktim bu evden bu fırsat bir daha elime geçmezdi. Hizmetli kız yanıma geldi.

Y/N: bir şey soracaktım acaba ilk geldiğim günkü odaya gidebilirmiyim.

X: hayır. Üzgünüm ama siz artık jungkook beyin odasında kalacaksınız hem zaten tüm eşyalarınız orada.

Y/N: tamam, teşekkürler.

Dedim ve masadan kalktı yukarı odaya çıkmaya başladım çok geç olmuştu ama uyumamam lazımdı gece saat 1 de çıkacaktım bu evden.

~~
Bir kaç ses duyduğum için uyanmıştım saat 12.15 di. Jungkooklar gelmişti hemen koltukta arkamı dönüp uyuma numarası yaptım.

Bir süre sonra odanı kapısı açıldı tahminimce jungkook gelmişti. Bana baktığını hissediyordum. Kapıyı kapattı ve dolabı açtı sonra banyo kapısının sesi geldi.

Bir süre sonra banyo kapısının kapısı açıldı tahminimce çıkmıştı.
Ayak sesleri bana yaklaşıyordu du
Sonra üstüme bir battaniye serdi ve tekrar geri gitti.

Açıkçası şaşırmıştım bu hareketine.
Işıklar kapandı ve yataga oturdu.
Ben hala uyanıktım bir süre sonra düzenli nefes alış verişlerinden uyuduğunu anladım.

Yavaşça koltuktan dogruldum battaniyeyi üstümden attım ve ayağa kalktım. Sesiz adımlarla kapıya doğru gittim. Umarım uyanmaz dı.

Kapının kulpunu yavaşça aşağıya indirdim. Kilitli değil di. Yüzümde bir gülümseme oluştu ama hemen sildim ve isime odaklandım kapıyı açtım ve koridora baktım hiçbir odanın ışığı açık değildi.

Yavaşça koridora çıktım ve kapıyı kapattım. Hayatım da hiç bu kadar sessiz olmamıştım. Hemen hiç beklemeden ağır adımlarla aşağıya indim.

Tam mutfağın oradaki koridora girecektim ki . Bir el kolumu tuttu.
Bu taeydi.

Tae: ne aroyirsun burada

Sarhoş olmuştu.

Y/N: s-su içmeye gelmiştim.

Tae: ahh bırak suyu. Gel seninle biraz eğlenelimmm.

Dedi ve kolumu cekistirmeye başladı. Bense olduğum yerde duruyordum gitmemeye çalışıyordum.

Y/N: h-hayir istemiyorum bırak b- beni

Dedim ama dinlemedi ve dudağıma yapıştı. Ben her ne kadar onu itsem de uzaklaşmıyordu.

Zamanım azalmıştı, son çare olarak cebimdeki bıçağı çıkardım ve nereden geldiğini bilmediğim bir güçle Taenin karnına sapladım.

Ellerim titriyordu gözlerim dolmuştu. Tae önce karnına baktı sonra ise bana. Bir kaç adım geri gitti ve yere düştü ben ise ne yapacağımı bilemedim.

Y/N: b-ben ç-çok özür d-dilerim.

Dedim ve arkama bakmadan arka kapıya gittim. Ellerime kan bulaşmış dı. Gözümden yaşlar düşüyordu. Hemen göz yaşlarımı sildim ve kendime gelmeye başladım.

Korumalar tam zamanın da yer değiştiriyorlar di. Kapını önündeki koruma diğer tarafa doğru gitmeye başladı.

Hemen kapıyı açtım ve arkama bakmadan koşmaya başladım.sansima kimse beni görmemişti. Asfaltın yani da ormana girdim ve bir ağacın dibine çöktüm.

Yine ağlamaya başlamıştım.ben birini yaralamistim. Ne zaman böyle bir insan olmuştum. Ben bir karıncayı bile incitemezdim. Umarım bir şey olmaz dı.

Hemen yolun yanındaki ağların içinden asfaltı takip etmeye başladım. Uzun süredir kosuyordum ve artık çok yorulmuştum.

Uzaklardan bir araba sesi geliyordu hemen bir ağacı arkasına saklangım ama gelen bu araç jungkook larin ki değil di.

Hemen yola atladım ve ellerimi yukarı kaldirdim. Araba önüm de durmuştu. Hemen sürücü koltuğun daki cama doğru gittim.

İçerideki kadın cami indirmişti. Hemen konuşmaya başladım.

Y/N : lütfen çok uzun süredir koşuyorum peşimde bir kaç tane adam var beni yakalarlar sa yaşatmaz lar benj şehir merkezine g-goture bilir misiniz? Ne olur...

Gözlerimden yaşlar akıyordu. Kadın hiç düşünmeden

K: atla arabaya

Y/N: ç-çok teşekkür ederim

Dedim ve arabaya bindim. Yol boyunca hiç konusmamistuk.
Kadın beni şehir merkezinde ki bir karakolun önünde bırakmıştı.

Arabadan indim ve kadına döndüm.

Y/N: her şey için çok teşekkür ederim.

K: umarım o adamlar kurtulursun, görüşürüz.

Y/N:umarım...

Dedim ver karakola doğru gittim.

~~
A(amir): yanlışlık olmasın diye tekrar söylüyorum.
Sen 7 tane senden yaşça büyük adamlar tarafından kaciriliyorsun.
Senden intikam aldıklarını söyleyip sna işkence ediyorlar. Sadece o da değil tecavüz de var.
Sende bugün onlardan kaçtın. Seni götürdükleri evin de ormanlık bir yerde olduğunu söylüyorsun öyle değil mi ?

Y/N: e-evet hepsi doğru

A: evinin nerede olduğunu biliyormusun

Y/N: evet.

A: tamam biz şimdi seni evine bırakacağız. O sırada ise biz o adamları arayacağız.

Y/N: ama evimin nerede olduğunu biliyorlar ya yine g-gelirlerse

A: korkmana gerek yok kızım. Dairenin kapısının önünde polis koyacağız ayrıca binanın kapısının önüne de. Ne olur olmaz diye sokağın başına ve sonuna da ikişer tane polis arabası koyacağız. Tamam mı sen içini rahat tut. Yakalayacağız onları.

Dedi. Bende sadece kafa sallamakla yetindim. Beni polis arabası ile evime götürdüler. Evimin yedek anahtarı dairenin kapısının hemen önündeki paspasın altında di.

Elime aldım ve kapıyı açtım. Kapımın önünde duran polise

Y/N: buradan hiç gitmeyeceksiniz değil mi?

Dedim.

P: merak etmeyin y/n hanım o adamlar yakalanana kadar burada olacağız.

Dedi ve bana sıcak bir gülümseme yolladı. Bende ona gülümsedim. Ve evin içine girdim.

Kapıyı kapattım ve ağlamaya başladım sonun da kurtulmustum onlardan.

Yavaşça salona doğru gittim ışığı açtığım da görmek isteyeceğim son kişileri gördüm.

Hepsi koltuklara oturmuş bana sırıtarak bakıyorlar dı. Hemen arkamı döndüm ve kapıya doğru gitmeye başladım. Tam bagiracaktim ki bir bez burnuma tutuldu.

Cirpiniyordum. Tırnaklarımı ağzımdaki ele batiriyordum ama birakmiyordu. Gözlerimin yavaş yavaş kazanıyordu son duyduğum ses ise şu oldu.

Jungkook: kaça bileceğini mi sandın?

~<3~

Bir yanlış oldu sanırım bu bolum den sonra özür bölümü gelecek sonra düşman gelecek