Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
————————— ╚»★«╝ ╚»★«╝ ———————
Genç kadın kucağındaki bebeğini hafifçe sallayarak uyutmaya çalışıyordu. Bebeğinin de tıpkı kendisi gibi henüz birkaç aylık olan kızının huzursuzluğu, kadını oldukça geriyordu.
Saat akşam sekize doğru yaklaşırken, görkemli malikanede sadece ikisi ve ev cinlerinden başka kimse yoktu.
O burada değildi. Neden geç kalmıştı?
Acaba...
Hayır o çok güçlüydü hemde herkesten başına bir şey gelme ihtimali söz konusu bile değildi.
Gümüş ve Lila renkli duvar kağıtlarının özenle süslediği ihtişamlı odanın kapısı yavaşça açıldığında genç kadın rahatlamış olarak derin bir nefes verdi.
Gelmişti. O buradaydı.
"O da benim gibi huzursuzdu. Tüm gün seni bekledim."
"Üzgünüm. Ufak tefek bir aksaklık oldu düzeni sağlamak oldukça zor oluyor. Hele son zamanlarda."
"Biliyorum ama senin yanında olmadığını hissettiğinde çok huysuzlanıyor. Keşke hiç gitmesen. Haftanın iki günü burada olman yeterli değil."
"Yıldızım, burada bulunmanız daha güvenli en değerli hazinelerimi riske atamam. Hem senin onca kirli işe tanıklık etmeni istemiyorum."
"Yinede karın ve çocuğuna daha fazla vakit ayırmalısın. Bak senin varlığını hissedince ne kadar çabuk uyudu."
Adam dikkatle beşiğine yerleştirilen bebeğini izledi. Kendisi gibi birinden bu çocuk nasıl olmuştu buna anlam vermek onun için bile zordu. Adam, duygular konusunda zayıftı onlara nadiren başvururdu.
İşte bu anda o nadir vakitlere dahildi. Yükselen imparatorluğunun varisini izlerken hissettiklerini kelimelere sığdırmak mümkün görünmüyordu. Öylesine güçlü bir enerjiydi ki bu en kuvvetli lanetten bile fazlaydı.
"Amacına ulaşmadın mı Marvolo? Bakanlık senin emrine hazır durumda daha ne yapacağını tahmin edemiyorum."
"Az kaldı yıldızım. Minik pürüzleri temizleyince yepyeni bir dünyada olacağız. Sen ve Ben ikimiz bu dünyanın başında olacağız ve varisimizin istediğimiz gibi büyümesi için çalışacağız. Sonsuzluk bizim olucak."
