RÜYADA

13.Bölüm

Bütün günü Jeremy sayesinde, dik sik bakışlarla geçirmiştim. Üzerine birde Jessie başımın etini yemişti.

Neden ona dün geceyi anlatmadım diye az kalsın beyin kanaması geçirtiyordu.

Koridorda büyük bir hızla ilerliyorduk sebebi değişen seçmeli ders için alınacak kitapları almaya gidiyorduk. Okul yönetmeliği son derece değişmişti ve bu fazlasıyla rahatsız edici olmaya başlıyordu.

''Öğlene kadar neredeyse tüm derslerde söz etmedin. Gerçekten sinirim bozuldu.''diye trip atmaya devam etti. Artık şundan emindim birincisi beynimin sağ lobu hata veriyor, ikincisi ise Jessie'ye artık her şeyimden bahsedecektim yoksa sonuçları ağır olacaktı.

''Dediğim gibi Jes, dün gece bir şey olmadı ki.''bana öyle bir baktı ki, bu onun yandan yandan 'sen ne diyorsun'bakışıydı ama başka bakışlara benzemezdi.

''Bir şey olmadı da ne demek kızım?!''dedi hırlar gibi.

''Odana gizlice girmiş sonra seni uyandırmak amaçlı olup ama aslında öyle olmayan bir öpücük vermiş, bütün gece konuşmuş ve eğlenmişsiniz ve bunlar bir şey değil öyle mi?''dedi alayla.

''Evet.''dedim gözleri bana yine dik dik bakan ve süzen iki kıza dönük bir şekilde. Kolumu çimdikledi. Ufak çapta çığlık attım. Çünkü acıtmıştı.

''Bir de evet diyor!''

''Kim bilir başka ne yapsa sıradandı falan dersin artık.''bıkkınlıkla iç çektim.

''Rüya'da yaptığımız her zamanki şeylerdendi işte Jes.''dedim dalgınlıkla, azı açık öylece baka kalınca cümlemi tekrar ettiğimde bir pot daha kırmıştım.

''Nasıl?''dedi dehşetle.

''Yani bu kadar eğlenmiyorduk sonuçta orada bir..''önden hızlıca yürümeye başladı.

''Bana öyle anlatmamıştın ama.''dediğinde kollarımı iki yana düşürdüm, o her ne kadar bunu görmese de bir şey demediğim için arkasını döndü. Etrafta bir kaç kız dışında zaten kimse bizle ilgilenmiyordu ama benim hareketim gerçekten de bıkkınlığımı göstermeye yetmişti.

''Gerçekten''dedim zar zor.

''Bu kadar uzatma.''tepki vermedi.

''Bu onunla benim aramda olan özel anlarımdan yalnızca bir kaçı...''diyip iç çektim. Sonra daha fazla nefesimi yormadım. Şuan Jessie'nin anlayışlı hallerinden biri değildi ve beni anlamayacaktı. Arkamı döndüm, zaten son dersti ve ben ilk kez ekme kararı aldı.

''Sana iyi dersler Jes.''deyip ters yöne de çıkışa yöneldim.

Kapıdan çıktığım an gerçekten de son günlerde biraz tuhaflaştığımı fark ettim. Normalde olsa Jessie'ye böyle bir tepkiyi asla vermezdim sadece kafa sallar susardım ama galiba artık alttan alamıyordum. Ya da bugün o biraz fazla uzatmıştı, bilemiyorum. Kulaklığımı ararken sinirim bozulmuştu iyice.

''Son zamanlarda ne kadar da mutlusun Lucy.''

Asık suratımı karşıdaki kişiye diktim. Adler.

''Dersi ekmek pek senlik değil.''

Ona anlamsızca bakışlar attım. Lacivert bir tişört giymişti. Bu gözlerini de koyu gösteriyordu.

''Değişiyorsun.''değişiyor muydum gerçekten? Bunu zaten hep soruyordum ama cevabını sanki o vermiş gibiydi.

''Kusura bakma ama gerçekten sırası değil.''dedim ve yoluma devam ettim.