17.Bölüm

380 48 4
                                    

Bom boş gözlerle profesöre bakıyordum. Ellerini masanın üzerinde birleştirdi.

''Ne?''dedim dümdüz.

''Şaşırdığını biliyorum ve anlamadın da.''ellerini çözdü. Çekmecesini karıştırdı. Bir zarf çıkardı ve bana uzattı.

''Kendi gözünle görmen için.''yavaşça zarfa uzandım.

Bir kaç fotoğraf ve bir not çıktı içinden. Profesör ve annemin çekildi fotoğraflardı. Annem son derece mutluydu. Fotoğraflarda sanki annem ünlü birisi ve profesörde onun hayranı gibi duruyordu. Aslında zaten öyleymiş ya. Sonra ikisinin resimleri incelerken çekildiği bir fotoğraf vardı. Bir diğerinde ise oturup bir şeyler tartışıyorlardı ama annemin yüz ifadesi endişeliydi. Bir diğerinde annem ağlıyordu ve bir şey yazıyordu.

''Bunlar...''

''Lütfen notu da oku.''bakışlarımı fotoğraflardan kaldırdım.

''Siz..''

''Notu oku lütfen.''diye yineledi. Fotoğrafları bırakıp katlanmış notu açtım.

Beni özlediğini biliyorum bir tanem, ben de seni özledim. Notu sana vermesi için profesörden rica ettim. Ve umarım şuan bu notu okurken bana kızgın değilsindir. Beni kaybettiğinde aslında kaybetmemiştin Lucy... sadece farklı bir yerde farklı bir dünya da olacağım. Belki de zaten o dünya ya yolculuk yapmaya başlamışsındır.

Tatlım senden tek isteğim son derece cesur olman. Ben senin için ölmedim bunu biliyorum. Kabullenmen gereken tek şey her şeyin başlangıcı bellidir ama son kavramı kişiden kişiye değişir, benim sonsuzluğum sen ve yıldızlarda kızım.

Kazandan sonra rüyaların değişecek bunu bildiğim ve seni bunun için uyarmadım çünkü yüzleşmen gereken gerçekler var ve sorularda ama beni bul Lucy..sadece inan.

-Annen

''Ne? Bu.. bu da ne?''profesör son derece hüzünlü gözlerle bana bakıyordu.

''Anneni bulacağın yeri gayet iyi biliyorsun Lucy.''o an belkide çoktan geç kalmış olduğumu anladım.

''Artık bilmiyorum.''

Eve uçarak gitmiştim. Samuel ile konuşmadan hemde. Sadece notu anlamaya çalışıyordum.

Annem rüyada mıydı? Eğer oradaysa ona nasıl ulaşacaktım ki?

Birisiyle konuşmalıydım. Ve hemen şimdi.

''Erkencisin.''dedi Jeremy'i kapıyı açarken. Soluk soluğaydım.

''Sadece oku.''notu ona uzattım ve fotoğrafları da. Kaşları her saniye çatıldı. Daha fazla ayakta duramadım ve koltuğa attım kendimi. Fotoğraflara dikkatle bakarken yanıma geldi.

''Anladığım şey..''

''Annemi Rüya'da bulmamız gerek.''irileşen gözleriyle bana baktı.

''Nasıl?''

''Bu gece birlikte deneyip göreceğiz.''

---

Yemek için katkıda bulunmak adına domatesleri ben doğruyordum. İkimizde sessiz bir şekilde işimize odaklıydık. Bir an aklım onun rüya'da bana nasıl davrandığı gelince gülümsedim. Bana o şekilde davranmasını özlemiştim, onu özlemiştim.

''Neye güldün?''yine gülümsedim.

''Rüya'da bu yaşananlar olmadan önce amaçsızca yaptıklarımıza.''o da güldü.

''Her zaman seni bekliyordum ve artık dakika sayıyordum.''iyice sırıttım.

''Barıştık.''dedim bıçağı tahtaya bırakırken. O da bırakıp bana döndü.

RÜYADAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin