Yazardan
Jungkook beş dakika önce koşa koşa bu kapının önüne gelmişti. Geldiğinden beri kapıya vuruyor ya da zile basıyordu. Ama hala açan olmamıştı. Jungkook evde kimsenin olmadığını düşünmeye başladı. Sıkıntı ile nefes verdi.
Kafasında bin tane sorudan biri de neden evde olmadıklarıydı. Kesinlikle Jungkook Taehyung'u görme umudu ile gelmişti. Ancak şu anki duruma göre hali hüsrandı.
Kapıdan uzaklaşıp birini görme umudu ile camlara baktı. Eğer kimseyi göremezse eve gidecek ve Taehyung ona yazana kadar bekleyecekti. Bu defa Jungkook'un düşündüğü gibi olmamıştı. Üst katta orta camın arkasından bir karaltı geçtiğini gördü. Perdeden dolayı kim olduğu belli değildi ancak içerde birinin olduğu aşikardı.
Jungkook kaşlarını çattı. Belki de içerdeki Taehyung'du ve Jungkook'u görmemek için kapıyı açmamıştı. Evet Jungkook böyle düşünüyordu. Nedense bu onu üzdü. Daha ne olduğunu bilmeden kendi kafasında kurduğu şey yüzünden kendini üzmeyi başarmıştı.
Jungkook kendinden beklenildiği gibi pes edip gitmedi. Eğer Taehyung kapıyı açmıyorsa o da içeri girmenin başka bir yolunu bulurdu.
Neyseki Jungkook bu yolu gayet iyi biliyordu.
Küçük Taehyung yıllar önce evden kaçmak için kendine bir taktik geliştirmiş ve bunu en yakın arkadaşı ile de paylaşmıştı. Jungkook aklına gelen anılar ile gülümsedi.
Planını devreye sokmak için evin arka tarafına gitti. Bu taraf Taehyung'un odasının bulunduğu yerdi. Jungkook etrafına bakındı ve ona yardımcı olacak ağacı gördü. Hala eski büyüklüğünü koruyordu ağaç. Taehyung'un odasına gireceği cam balkonlu olduğu için tek yapması gereken ağacı tırmanmaktı.
Jungkook harekete geçti. Kimsenin onu göremeyeceğini biliyordu bu yüzden üstündeki rahatlık ile ağacın koca gövdesine sarılıp tırmanmaya çalıştı. İlk başta zorlandı hatta ayağı kaydığı bile oldu. Kollarında ve şortunun açıkta bıraktığı bacaklarında hafif sıyrıklar bile oluşmuştu. Ancak Jungkook o an onları fark edemedi. Tek düşündüğü balkondaki camın kilitli olmamasıydı. Çünkü cam sürgülü şeklindeydi ve içten kilitlenmediği sürece kolay açılıyordu.
Jungkook en sonunda balkona geçmek için son bir dala basıp atlaması gerekiyordu ancak dal o kadar da dayanıklı değildi. Jungkook'un ona basması ile dal kırılıp yere düşmüş ve Jungkook'un dengesinin bozulmasını sağlamıştı.
"Hay aksi" Sesi biraz yüksek çıktığı için afallamıştı. Jungkook tutunduğu dala daha sıkı sarıldı ve kimsenin onu duymamış olmasını diledi.
Ama sadece diledi.
Dakikalar sonra ulaşmaya çalıştığı balkona Taehyung çıkmıştı.
"Kim var ora-... Jungkook"
"Taehyung merhaba"
Taehyung da Jungkook da şaşkındı. Jungkook ona bu şekilde yakalanacağını hiç düşünmemişti. Aynı şekilde Taehyung da Jungkook'u burada bu şekilde göreceğini hiç düşünmezdi.
"Ne işin var senin orada" Jungkook anın şoku ile fark etmemişti ama şimdi Taehyung'u göz hapsine almıştı.
Taehyung'un üstünde gri bir bornoz vardı ve saçları ıslaktı. Banyodan yeni çıktığı her halinden belliydi. Ayrıca feromonları da düzensizdi. Jungkook yanaklarının kızardığını hissetti ve gözlerini kaçırdı.
"Hiç öyle bi hava almaya çıkmıştım"
"Havayı bizim evin arkasında ağacın üstünde mi alıyorsun Gguk" Jungkook gözlerini gözlerine çıkardı. Taehyung'un kahverengi gözlerinde hafif mavilik vardı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
QUERENCİA~ Taekook
FanfictionQuerencia: insanın evi gibi gördüğü,kendini güvende hissettiği yer Taehyung: Jungkook belki inanmayacaksın ama ben yanındayken ilk kez evimde gibi hissetmiştim. Texting Düzyazı Omegaverse Taehyung Delta Jungkook Omega