ထပ်ချစ်ခဲ့မည်ဆိုလျှင်

Ep-8

'သော် အန်တီသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့မွေးနေ့သွားရမှာမို့လို့ ပန်ပန့်ကိုကြိုပြီးအိမ်ပို့ပေးလို့ရမလား'

'အွန်း ရတယ်လေ ဒါနဲ့မွေးနေ့ကဘယ်အချိန်ထိမို့လဲ'

'၈ခွဲ ၉ လောက်ထိလို့ထင်တာပဲ'

'စောစောပြန်လာနော် အကြာကြီးမနေနဲ့'

'ဟုတ်ပါပြီရှင့်'

အန်တီနဲ့ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ ကျူရှင်ကြိုဖို့အဝတ်စားလဲကာထွက်လာခဲ့တယ်

'မွန်း အိမ်ထဲမှာခဏစောင့်နေ မမ ပန်ပန့်ကိုအရင်ပြန်ပို့ပေူလိုက်မယ်'

'ရတယ် မမသော် မွန့်ကိုအရင်ပြန်ပို့ပေးလိုက်ပါလား သူ ကိုယ်ငွေ့နဲနဲရှိနေလို့'

'အင်း အဲ့တာဆို ပန်ပန် အိမ်ထဲကစောင့်နေနော်'

မွန်းကိုမြန်မြန်ပို့ပြီးတာနဲ့ ပန်ပန့်ဆီအမြန်သုတ်ချေတင်ရသေးတယ်

'မြန်တာ ဖြေးဖြေးမောင်းပါ မမသော်ရဲ့ ပန်ကအေးဆေးမှပို့ပေးလဲရတယ်'

'မဟုတ်တာ ကဲ တက်တက်'

သော့်ရဲ့ခါးကိုဖက်တွယ်လာတဲ့ပန်ပန့်လက်

' ပြုတ်ကျမှာကြောက်လို့ ဖက်ထားပါရစေ'

(အကွက်တွေစလာပြီ)

'အင်း'

'ပြင်ဦးလွင်ဆောင်းကအတော်အေးသားနော်'

'ဟုတ်တယ် ပန်ပန်'

'ပန်တို့အရင်နေခဲ့တဲ့မြို့ကဆောင်းတွင်းဆိုဒီလောက်မအေးဘူး'

'အရင်မြို့? ပန်တို့ကအရင်ထဲကဒီမှာနေတာမဟုတ်ဘူးလား'

'ဒီမှာကအန်တီလေးရယ် ဘွားဘွားရယ်နေတာ ပန်နဲ့မေမေက ဖေဖေနေတဲ့မြို့မှလိုက်နေတာ ဒါပေမဲ့ မိဘတွေကွာရှင်းလိုက်တော့ မေမေနဲ့ပြင်ဦးလွင်ကိုပြန်လာပြီး ဒီမှာပဲအခြေချလိုက်တာ '

'သြော်'

'တစ်ခါတလေတော့လဲ ဖေဖေ့ကိုလွမ်းမိသား ဘယ်လိုပဲမကောင်းတဲ့သူဖြစ်နေပါစေ ဖေဖေပဲလေ'

အားငယ်စွာပြောတဲ့ ခါးဆီမှ ပန်ပနိ့လက်ကို သော်ဘယ်ဘပ်လက်လေးနဲ့အုပ်မိုးကိုင်ကာအားပေးမ်ိတယ်
ရုတ်တရက် သော့်နောက်ကျောကိုပါးအပ်ကာမှီလာပြီး ခညးကလက်တို့ပိုမိုတင်းကြပ်လာတဲ့ ပန်ပန်