Dilemma

Chapter 11

"BEN SENİ GERİ İSTİYORUM! BEN O JACK'İ GERİ İSTİYORUM,İLK UTANARAK BAKTIĞIM,İLK ÖPÜŞTÜĞÜMÜZ VE SEVİŞTİĞİMİZ GECEYİ GERİ İSTİYORUM!"

"YOK! BULAMAZSIN YOK! BEN ARTIK ESKİ BEN DEĞİLİM!SEN O ADAMLA ÇOCUK YAPTIĞINDAN BERİ BENİM DEĞİLSİN!"

"Bir kadının en sessiz vedasıdır sevdiği adamı kırmak yerine susmayı tercih etmesi. Seni kırmaz ama kendini cam kırıkları gibi paramparça eder."

Yine gördüğüm kabustan uyanmış,ter içinde kalmıştım.

Evde değildim. Neresiydi burası?

Hastane.

Kolumda serum,karnımda nst cihazı ve yan koltukta uyuyan Andrés..

Tanrım,bu adamın her şeyime katlanmasını kendime yediremiyordum hala..

Doğrulmaya çalıştığım anda Andrés kendiliğinden uyandı ve beni durdurmaya çalıştı.

"Dur dur napıyorsun?"

"Neden buradayız?"

Elimi okşayıp rahatlatmak istercesine "Bebeğimiz biraz yorulmuş,dışarıdan takviyeye ihtiyacı olduğunu söylediler."

Gözlerimin yönünü karnıma çevirdim. Sesim titremeye başlamıştı.
"Ben yetemiyorum ona değil mi?"

Koltuğunu bana doğru çekerek temas kurmaya çalıştı.
"Aaa hayır sakın bir daha böyle düşünme! Sen çok sağlıklısın,o da aynı şekilde çok sağlıklı."
______________________________________

Banyoda ayna karşısında dev bir kabak yutmuşum gibi görünen karnımı okşadım bir süre. 9. ayıma ne çabuk girmiştim? Bu süreçte çok fazla kilo aldığımı hissediyordum,göğüslerim eskisinden de büyüktü.

Düşüncelerimi bölen sesi duyduğumda kafamı kapıya doğru çevirdim.
Kapının girişinde duvara yaslanmış Andrés'i yakaladı gözlerim.

"Çok güzelsin."

Devamında karnımı okşamaya devam ettikçe kızımın içimdeki kıpır kıpır olan hareketleri çok hoşuma gitmişti.

"Hadi hazırlan emniyete geçeceğiz,sızdırılan bi video varmış dosya için önemli."

"Tamam."

Banyodan çıkıp dolabıma yöneldiğimde Andrés'in beni yatağa oturmuş şekilde izlediğini çok çok sonra fark ettim. Kafamı çevirdiğimde salak salak sırıtıyordu.

"Ne var hiç mi çıplak bir kadın görmedin?" soruma karşılık patlattığı kahkaha beni daha da sinir etmişti.

"Yoo gördüm."

Ne demişti o?
Gördüm mü?

"Tabi çapkınlık döneminde altına-"

"Şimdi şu anda gördüm ve kimse onun eline su dökemeyecek kadar güzel."

Yine kelime oyunlarıyla beni arşa çıkarıp uçurumun kenarından aşağı bırakıyordu. Devamı ise bilmediğim,sonu olmayan bir boşluk..

Emniyete geldiğimizde Anna'nın karnımı okşama niyetiyle dibimden ayrılmayışı bana sıcak basmasında yeterli oluyordu.

Sanırım bilmeyenleriniz vardır:

Emniyetteki çoğu arkadaşlarımız Vilu'yu -kızımın ismini uzun şekliyle söylemek çok zor- henüz doğmadan sevmişlerdi. Herkes boş olduğu anda gelip onunla konuşmaya başlamıştı.
Yani anlaşılan Vilu'nun daha doğmadan bir sürü arkadaşı olmuştu.