"En büyük aşklar nefretle başlamaz mı zaten?"
"Hayır, en büyük nefretler aşkla başlar Samet."
☆
Yaklaşık bir yıl kadar önce elimde kalem vardı, onu ince parmaklarım arasında çevirerek sıkıntımı gidermeye çalışıyordum. Şimdi ise avucumun içinde çevir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. BÖLÜM
Hata
2 Eylül 2023
Başımda dehşet bir ağrı varken gözlerimi açmadan ellerimi alnıma dayadım. Belimim ağrıdığını hissedip gerilmeye çalışırken sert bir şekilde yere düştüm, ağzımdan çıkan acı iniltiye engel olamamıştım.
"Hay sikeyim." Gözlerimi araladığım sırada ışıktan rahatsız olarak geri kapatmıştım fakat o kısa sürede bile otel odasında olmadığımı fark ettim.
Gözlerimi tekrar açtığımda doğrulmak için önümdeki cam sehbahadan destek aldım, başım inanılmaz bir derecede dönüyor ve ağrıyordu.
Kalkmayı başarabildiğimde düştüğüm, arkamdaki kırmızı deri koltuğa oturdum. Dirseklerimi dizlerime yasladım, başımı öne eğip gözlerimi ovalarken duyduğum boğaz temizleme sesiyle hafifçe başımı kaldırdım, karşımdaki koltukta oturan Hulk'la göz göze geldim. Dikkatlice beni izliyordu, elinde hala bir viski bardağı vardı.
Kaşlarım hafifçe çatılırken dudağının ucu yukarı kıvrıldı, elindeki bardağı bana doğru kaldırdı, "Alkol zevkin güzelmiş." dedi. Anlayamasam da başımı sallayarak arkama yaslandım, mala dönmüş gibi hissediyordum. Uzun zamandır bu şekilde içmemiştim.
Buradaki birlikteliğimizi sorgulamak aklıma geldiğinde ellerimdeki gözlerimi ona çevirdim. Sağ ayak bileğini sol dizine koymuş, sağ kolunu koltuğun yanına yaslamış öbürünü ise koltuğun arkasına atmıştı. Ondan gözlerimi ayırarak içinde bulunduğumuz yeri incelediğimde düm onu gördüğüm locada olduğumuzu fark ettim, kaşlarım havalandı.
"Ne işin var burada?" Diye sorduğumda serseri bir tavırla burnundan güldü, hoş bir tınısı vardı.
"Sorgulaman gereken senin neden burada olduğun." Tek düze bir sesle konuştu, istemesem de ona hak verdim.
Neden buraya geldiğimi hatırlamak için aklımı zorlasam da nafileydi, piste çıkışımdan sonrası çok bulanıktı, varla yok arasındaydı. Hiçbir şeyi doğru düzgün hatırlayamıyordum.
Umarım sarhoşken saçma sapan şeyler söyleyip kendimi adama karşı rezil etmemişimdir, yaşıtım olsa pek takmazdım ama adam 25 civarı gibi gözüküyordu, yani benden oldukça büyüktü.
"Ben neden buradayım?" Diye sorduğumda cevap vermek yerine gözleri dikkatli bir şekilde üzerimde gezindi, eşofman ve sweat giyiyordum açıkta bir yerim de yoktu ki bu adam neyi inceliyordu böyle?
"Şiddet mi görüyorsun?" Beklemediğim anda gelen soruyla gözleri artık gözlerimdeydi, neye uğradığımı şaşırdım. Annemin bende bıraktığı derin yara izleri olduğu doğruydu fakat bunu üzerimi süzerek anlaması imkansızdan da öteydi.
"Ne alakası var?" Neyse ki sesim stabil çıkmıştı, siyah gözlerini gözlerime sabitledi. Ağızımın yalan söylediğini anlamış, doğruyı gözlerimde arıyor gibi bir hali vardı.
