Katran ve Zift

ANI

Yıldızlardan Düştük, Dolabındaki Şarkı.

Gözlerinden anlayamam seni, körüm ben.

Kayıp zamanların içinde nereye olduğunu bilmeden parçalana parçalana sürükleniyorum. Bu sürüklenmenin nereye olduğunu bilmesem bile senden uzağa olduğunu hissediyorum Katran. Kendimden eksiliyorum. Yavaş yavaş seni kaybediyorum. Halbuki konu sen olunca giden hiçbir zaman ben olmamıştım canım.

Sonunda beni kendinden mahrum bırakmak zorunda kalmayacaksın artık Katran. Kurtuldun mu şimdi benden? Ben sensiz gittiğim yerden, gitmek zorunda kaldığım yerden, senin için dönmeye o kadar alışkınım ki. Ama bu sefer nasıl geleceğimi bilmiyorum. Gitmiyorum ki, sürükleniyorum. Görmediğim yolları nasıl geri döneyim Katran. İzin verme. Beni senden koparmalarına izin verme Katran.

Gözlerimin görmediği o yollar bana uçurumun kenarından aşağıya bakmakla aynı şeyi hissettiriyor. O yıkıcı his senden uzaklaşırken etrafımı kuşattı, yüreğimin kızgın demirlerle çepeçevre sarılmasını sağladı.

Katran, geçmiyorsun.

Kafamın içinde dönen anılarımız boğazımı iki eliyle kavrayıp öldürmek istiyormuş gibi sıkıyor, sen izliyorsun. Öldürmek için sıkıyor, sen yine izliyorsun.

Dayanamıyorum. Ne kafamın içindeki sana ne de senden uzağa sürüklenirken paramparça olan ruhumun bende bıraktığı enkaza. Saçlarımı yolmak, yolduğum saçlarımla urgan yapıp kendimi asmak istiyorum.

Boğuluyorum.

Hayatından geçip giden öylesine biri olarak kalmak istemiyorum, ben bunu hak etmiyorum Katran. Ben senin kafanın içinde dolanan sana sürekli beni hatırlatan bir anı olarak kalmak istiyorum. Anılar unutulmaz, beni unutma Katran.

Sessizce kopardılar beni gölgenden. Bak senden bile değil Katran, gölgenden. Bir insan bir insanın gölgesine bile hasret kaldırılır mı? Beni sana hasret bırakacaklar Katran. Anılarımın en büyük düşmanım olmasına izin verme gözüm. Aynı şekilde en büyük düşmanın seni seviyorum diye ben olmayayım.

Korkuyorum, Katran. Çok korkuyorum.

Dursunlar artık. Yeter bu kadar senden uzağa gidiş, sürükleniş. Kabullenemiyorum Katran bunu. Sen belki de beni senden alıp götürdükleri için mutlusun, ben hiç mutlu değilim Katran.

Sensizlikle sınanmak istemiyorum. Beni sen yanımdan vurmasınlar.

Şakağıma dayadığım boş bi silah gibisin.
Ne öldürdün ne güldürdün sadece bekle dedin.
Bekledim ben de bi yanım hâlâ o yerde.
Beni bıraktığın, sonra kaçtığın o çukurun en dibinde.