korkunç ivan oğlunu öldürüyor
vicdan azabını durduramıyor
ellerindeki ceset,
çürümeyi bekliyor
bir babanın pişmanlığı,
neye yarar çocuğunu kırdığında?
bir babanın çaresizliği,
neye yarar oğlunu öldürdüğünde?
korkunç ivan oğlunu öldürüyor
gözlerini bir daha kırpmayacak gibi,
oğluna bakıyor
elleri bir daha hareket etmeyecek gibi,
oğlunu tutuyor
bir babanın pişmanlığı,
neye yarar öfkesine yenik düştükten sonra?
bir babanın çaresizliği,
neye yarar etrafı yakıp yıktıktan sonra?
korkunç ivan oğlunu öldürüyor
elleriyle oğlunun cesedini tutmakta
korkunç ivan oğlunu öldürüyor
pişmanlığının boşa olduğunun farkında
ŞİMDİ OKUDUĞUN
souls' requiem
Poesíagömdüm vicdan azabımı toprakla birlikte, değildi benim noksanlığım amansız kaderim
