souls' requiem

god & punishment

patikamı yok ediyordu iradesini kaybetmiş zihinler
felaketimi kavrayışım döküyordu bir bir ortaya sırları
acıtmanın verdiği ihtirasla oynuyordu benimle yüce adaletler
kaldığım arafta gülüyordu bana aynı kaderin yolcuları

zapt edilemez aykırılığım korurken kasvetini,
tekrardan ant içtim gömeceğime söz verdiğim sonsuz kederime

göremiyorum kurtuluşumu, hani nerede bu alelade meleklerim?
sakimliğim zevk veriyordu kobaylarına
lakin değildi benim noksanlığım amansız kaderim

utandığım bu dünya kapatıyordu gerçekliğe gözlerini,
dolduruyordu kulaklarını yalan sayfalar ve mucizeleri

aksak bilinçler kanıyordu uydurma hikayelerine
sunduğum gerçeklik yetmiyordu korkuyla dolmuş yüreklerine