aldım mektupları koydum cebime
devam ettim yürümeye kaderime doğru,
ileriye doğru
bitmiyor yollarımın sonuileriye gidemiyorum
kaderim yokmuş meğersem
deniyorum
eğer ki başarısız olursam
göremiyorum
başka yol ölümün dışındayanımda olmanı isterdim
tek sahip olduğum bir sendin oysa ki
dudağının hareketini izliyorum
ve yanan umutlarımı görüyorummum ışığında
paylaştığımız gülümseme
denenen her bir şans,
yaptığım her bir hata
sayesinde
artık yanımda değilsinhikayemin sonundayım
son defa yazdığım satırlar
okudukça beni hatırlar
bir kurşun ya da bir bıçak
nefesimin sonundayım
arıyorum ateş,
mektuplarımı yakacak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
souls' requiem
Poésiegömdüm vicdan azabımı toprakla birlikte, değildi benim noksanlığım amansız kaderim