1.8

552 25 4
                                    

Sinirlendim. Bu kızlar tam kafayı yemiş. Cevap vermeden ayağa kalktım. Siyah gözleri de görmemezlikten gelerek sınıftan çıktım. Bu kadar bahtsız bir insan olurmu ya!!   Kendimi çok kötü hissediyorum. 
-----------------------------------
Eninde sonunda zil çaldı. Ev bakmak için hazırlandım. Yarım saat içinde hazırlanmamı bitirip okuldan çıkmıştım. Şansıma da hemen otobüs geldi. Akbilimi basıp hemen oturacak bir yer baktım ama yoktu. Cam kenarında gittim. Oturacak yer olmaması çok da umrumda değildi. Cama bakıp dışarıyı izlemeye başladım. Mavi bir spor araba hemen otobüsün yanında ilerliyordu. Aynı hızda. Arabaya baktım çok güzel duruyordu. O sırada siyah bir cam açıldı. Arabanın içine baktım sonrada tam başımı çevirecektim ki siyah gözlü birisi bana bakıyordu. Tabikide tanımıştım bu gözleri. Austine'di bu.

Hiç ummadığım bir anda "Seni eve bırakabilirim"dedi. Bende " Şey... aslında olabilir" dedim ve otobüsten indim. Arabasını kaldırıma çıkarmış beni bekliyordu.

Arabadan içeri girince gözleri bana kaydı ve " selam" dedi. Bende" selam. Beni o tıklım tıklım otobüste bırakmadığın için sağol. Arabamı almama bile izin vermediler" dedim kısık bir sesle. Ama beni duymuş olmalı ki "  kimler?"diye sorunca 1-2 saniye durdum. Sonra da" Annem ve babam" dedim." Bu arada ben ev bakmaya gidiyorum. Beni bırakmak zorunda değilsin. Buraya yeni taşındım. Ev bakmak zorundayım. " dedim. O da " Ev bakmana gerek yok. Zaten herkes bu saatte kendi evlerinde olur. Ev satışı yapmazlar.Benim evimde kalabilirsin birsürü boş oda var. "
Yüzümün kızardığını hissedebiliyordum. "Tamam" dedim yüzümün kızaracağını bileceğim halde. Resmen dometes oldum. O ise yanağının bir tarafını kusursuz bir şekilde kaldırdı. Sonra da sessiz bir şekilde gülüp önüne döndü. Arabayı kullanmaya devam etti.

Vampir / kurt akademisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin