Tunnel

Part 7-بیدار شو

-: اوووووم

-: هی! بیدار شو دیگه

-: هوووووووم

-: جاااان! بسه دیگه. دارن بهت گرد کافئین میدن که بیدار بشی. پس بهتره تا مغزت کلا خواب رو فراموش نکرده بیدار بشی.

غرید: بذار بخوابم.

-: هر وقت رفتی توی تختت بگیر بخواب. الان این دکتر داره منو می کشه

-: خوبه یه پروندۀ قتل بهم می رسه.

-: نامرد! می خوای از قاتل من دفاع کنی؟

-: اوم؟... نه... می رم دادستان می شم.

ییبو به دکتر شستش را نشان داد تا او را از میزان هوشیاری جان مطمئن کند و دکتر هم که از یک گوشی دیگر داشت مکالمات را می شنید با سر تائید کرد. و مشغول چک کردن مانیتوری که ضربان قلب و دیگر گزینه های سلامت جان را نمایش می داد شد.

ییبو به مکالمه برگشت: مگه به این مفتی یه نفر می تونه دادستان بشه؟

-:مفت نیست. منم کم الکی نیستم.

ییبو به اصطلاح جان خندید: پس زیاد الکی هستی.

جان همانطور که خودش را روی سنگی که به خواب رفته بود به زحمت تکان می داد غرغر کرد: آآآآییییی... بالاخره از اینجا میام بیرون... اونموقع می زنمت

موزیانه خندید: به من چه. خودت گفتی کم الکی نیستی.

-: خفه شو

و بعد خمیازه ای بلند کشید و سعی کرد بدنش را کش و قوس دهد: چقدر خوابیدم؟

-: دو ساعت

شوکه و عصبانی گفت: چیییی؟!!!!!

ییبو شانه بالا انداخت هر چند جان نمی دید: من مقصر نیستم. از نیم ساعت پیش دکتر گفت بسته و باید بیدار بشی.

-: اون دکتره یا مسئول شکنجه؟

دکتر که کنار ییبو بود با تعجب سرش را بالا آورد و ییبو با خنده گفت: داره می شنوه.

جان هم کم نیاورد: سلام جلاد!... از تیم MI6 مرخصی گرفتی اومدی سراغ من؟

لحن خوابالود جان با غرغرهایی که می کرد به حدی بانمک بود که حتی دکتر هم که مخاطب طعنه های جان قرار گرفته بود خندید اما چون میکروفون نداشت ییبو ترجمه کرد: اوخ اوخ عصبانیش کردی جان. فکر کنم می خواد بره لوله تنفسیت رو به اگزوز ماشینش ببنده.

دکتر با صدای بلند خندید طوریکه جان هم صدای آنرا شنید و ادامه داد: ببین دکتر من اینجا دیگه به زحمتهات نیازی ندارم. شما برو سر همون پروژه های MI6 برات غیبت رد می کنن حقوق شب عیدت بپره خانومت شاید شاکی می شه.

صدای خنده های دکتر توجه چند امدادگر را جلب کرد و از اینکه امدادجویشان در وضعیت مناسب است خرسند به کارشان ادامه دادند. و چند نفر هم کنجکاو نزدیک شدند تا از ماجرای خنده سر در بیاورند.