KODEX

12.Hayallerimin Bedeli

#kodex

When your lips are still red, Nightwish

İlyas Karaçalı

"Kızımız futbolcu olacak Rima. Belki onunla beraber top oynarsınız."

Rima parmağını Raye'nin karnına değirip emin olamayan gözlerle bana baktı.

"İçerde bir de top mu var?"

"Evet," dedim sırıtırken. "Tüm gün o topa vuruyor." Raye'nin karnında gözle görülür bir şekilde hareketlilik olunca daha da sırıttım. "Bak yine topa vuruyor. Futbolcu olacak." Raye, karnından uzaklaşan Rima'nın parmağını havada yakaladı. Kızın elini okşayıp karnında hareket ettirirken ters ters bana bakıyordu.

"Çocuğa yanlış şeyler öğretiyorsun." Cıklamalar eşliğinde yeniden küçük kıza döndü. "İçimde top falan yok canım. İlyas Abin uyduruyor." Kız başını Raye'nin karnına yasladığında içten içe kıskanmış gibi hissettim ama bu aptalca his geldiği hızla kayboldu.

"Adı ne olacak?"

İkimiz de Rima'ya baktık. Kız da kocaman gözleriyle bize baktı. Yani adı ne olabilirdi ki? Hiç düşünmemiştik. Raye düşündürtmemişti.

"Doğuma yaklaşalım o zaman beraber kararlaştırırız." Raye, bunu Rima'ya mı yoksa bana mı söylemişti bilemedim.

"Doğuma baya yaklaştık aslında," dedim tedbiri elden bırakmamaya çalışıp sırıtırken. Hanımlar son zamanlarda nedense öfkeli oluyorlardı. Büyükten küçüğe sanki her an dişlerini çıkarıp sivri yerlerini etimde bileyeceklermiş gibi hissediyordum.

"Belki," dedi Raye sadece. Sonra da yeniden ufacık koltuğa kıvrılıp uyuklamak için rahat bir pozisyon aldı. Elini örtünün altından elime değirdiğinde gülümser gibi kıvrıldı dudağı sonra da uykuya daldı.

"Çok uyuyor," dedi Rima gözleri hala Raye'nin karnındayken. "Benden fazla uyuyor." Diğer elimde ona uzanıp ufacık avucunu kavrayıp koltuğa çektim. Şimdi bir yanımda Raye'mle kızım diğer yanımda da Rima vardı. Rahat değildim. Bacaklarımı açamıyordum, baldırlarım dip dibe durdukları için taşaklarım acıyordu ama bu üç meleğin yanında sızlanmaya da hakkım yoktu.

"En iyisi Mikail Amcan gelene kadar uyuyalım." Başımı koltuğun incecik sırtına yaslayıp taşaklarımdaki sızıyı düşünmeden uyumak için gözlerimi kapadım.

Hayatım düzene girdiğinde yapacağım ilk şey kendime ait kocaman bir yatak almak olacaktı.

***

Aram Alevhan

Ömrümdeki en boktan uykudan sıçrayarak uyanmamın üzerinden bir saat geçmişti.

Kar ben gözlerimi açıp da ormandaki ağaçların oyuklarına dahi sövmeden hemen önce endişe ile başıma üşüşmüştü ama şimdi vereceğim tepkiden korkar gibi sessizliğini koruyordu. 

"Bay Alevhan. Ne düşünüyorsunuz öyle sessiz sessiz?"

Gülümsedim.

"Dün geceyi," dedim yanına yaklaşırken. Dudaklarının tadını biliyordum ama henüz ezberleyecek kadar öpememiştim.

Kar, bu kez gözlerini kaçırdı. O güzel yüzünü kavrayıp kıpkırmızı yapana dek öpmek istedim ama yapamazdım. Otostop çekmemiz gerekiyordu. Şehre inmeli, sikik bir telefon almalı, diğerlerini bulmalı bu sırada da peşimizde her an bitebilecek olan kodexlerden kaçmalıydık.