Once

10 2 0
                                        

|Accel Vesperis Rex PoV|

Isang malakas na tunog ang biglang pumuno sa tahimik na kapaligiran ng dorm room. Isa itong kanta na may mabilis na beat at maingay na drums.

Mula sa mahimbing kong pagtulog ay napamulat ako dahil doon.

It's Cato's alarm again, geez.

Kinuha ko ang alarm clock sa tabi ko at ibinato ito kay Cato. Tsk.

Disturb me if you want, but not my sleep.
Natamaan siya sa pisngi niya at nagising.

Napa upo siya, kinuha niya ang baril na nakatago sa ilalim ng kama niya at agad itinutok ito sa bawat parte ng dorm. "Sinong papatay sakin?!"

"Guns aren't allowed in the campus, if I'm not wrong." Sabi ko habang humihikab.

Nagulat siya sa akin, tapos napansin niya ang alarm clock na binato ko na ngayon ay nasa tabi niya.

"Did you do this?  He said with the hint of irritation in his voice.

"I Dunno. You woke me up this early. On a saturday. With that annoying rock song. At 6 am. So yeah, I think I did."

Napa-face palm siya. "Geez. I forgot to turn off the alarm! Sorry-- wait."

Kinapa niya ang pisngi niya at napangiwi sa sugat na parang linya. "Seriously bro?! Ganito ka kagalit sakin-- aww." He said while touching his cheeks continuously.

Tinakpan ko ang sarili ko ng kumot. "Yeah. That's not enough, actually."

Narinig kong kinasa niya ang baril. "Just a sudden realization. I could easily kill you right now." He said with a bit of a serious voice.

Interesting.

Oh yeah, i still don't know what he's capable of. I still haven't seen him fight. What's he like?

Then my own realization hits me. I have been with people without the idea of what are they capable of. I need to see their limits.

I usually check my enemy's background every time. Why did I forget to do such thing.

Tinanggal ko ang kumot ko at tinignan siya. "Oh yeah?" i said in monotone. As if this would scare me.

Sumeryoso ang mukha niya. "You don't know me, do you?"

I smirked. "I know you, somehow. You wouldn't kill me now. Because you still need me in the group as the bait. Right? "

Natigilan siya ng kaunti at hindi gumalaw, pero mayamaya ay ibinaba na niya ang baril at ngumiti. "How dare you read my mind. You know what, i hate you for being right."

"Yeah, you suck." I said.

"Compliment ba yun? Well, thank you." He said while wiggling his eyebrow.

"You're crazy." Sagot ko at nahiga ulit.
Yeah. As long as I am here, my life is highly at risk.

Tuluyan niya ng itinago ang baril niya. Nagpainit siya ng tubig at saka pumasok sa banyo't naligo.

Sabado ngayon kaya pwede akong umuwi. Dadaan nalang muna ako sa isa kong condo para doon iwan ang singsing. Hindi ko siya dadalhin sa manor. The risk is high.
Pero maaga pa kaya matutulog muna ako. Gumising ako ng alas dyis at saka umalis. Pag gising ko ay wala na rin si Cato sa dorm.

Where did he go?

Pinihit ko ang door knob at lumabas. Dumeretso ako sa parking lot at agad pinuntahan ang auto ko. Nagulat naman ako ng may nakasandal na babae sa auto ko at may ilan pang nakapalibot sa kanya.

Non Omnis Moriar (Ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon