--
1 Hafta Önce...
Ölüm,acaba gerçekten de bir kurtuluş muydu? Yoksa insanlar bunu söyleyerek sadece kendilerini mi kandırıyorlardı?
Bence ölüm,tam olarak bir kurtuluş değildi. Hiçbir zaman öyle olduğunu düşünmüyordum. Çünkü arkada bıraktığın insanların göz yaşları,ruhunun bedeninden ayrılmasına rağmen peşimi bırakacağını sanmıyordum. Beni seven insanlara verdiğim acıyı bedenim duymasa bile,ruhumun duyacağını biliyordum.
Bu yüzden ben,ölümün tam olarak bir kurtuluş olacağına inanmıyordum.En çok korktuğum kişiler ise sınırlıydı.
Annem,
Ve Yoongi.
Bu iki insanın göz yaşlarının beni rahat bırakmayışından korkuyordum en çok da. Zira ölüm,benim için asla korkutucu değildi. Her insanın canı tatlı gelirdi ona,benim ise tam tersiydi. Bana acı geliyordu,ve sanki her nefesimde beni yavaş yavaş felaketime doğru sürüklüyordu.
Yürüdüğüm bu karanlık sokakta,sadece sokak lambası aydınlatıyordu etrafı. Gökyüzünde ise,ne bir ay vardı,ne de yıldız. Oldukça boştu. Simsiyahtı,sanki bu gece üzerinde hiçbir şey taşımak istemiyor gibiydi. Sanki bütün her şeyden arınmış,şimdi ise bütün saflığıyla duruyor gibiydi.
Belki de sadece,hep arka planda olmaktan bıkmıştı. Belki de,insanların yıldızlara ve ay'a olan aşkını kıskanıyordu. Ve onları taşıyanın asıl kendisi olduğunu göstermek istiyordu.
Ya da sadece gereksiz bir düşünceydi bu. Her şeyden bir şey çıkarmayı severdim.
Adımlarım sessiz sokakta yankı yaparken,bakışlarımı yere kilitlemiş,nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum. İçimdeki o boşluğun yerini bir şey dolduramadığı gibi,ben o boşluğa düşmekten ayağa kalkamaz haldeydim. İçimde anlamdıramadığım bir korku,ve bir de huzur vardı.
Ne hissettiğimi bilmeden,hissediyordum.
Sıra sıra dizilmiş evlerde,ve her baktığım camda,bir hayat görüyordum. Evler vardı,ama hepsi bir yuva kadar sıcak mıydı? Hepsi gerçekten bir aile barındırıyor muydu içinde? Veya her çocuk anne ve babasının aşkıyla huzur buluyor muydu? Yoksa,onlarda tıpkı ben gibi kulaklarını tıkayıp sessizce bir köşede bekliyor muydu?
Anne,baba,ve bir de çocuk. Toplumda aile olarak adlandırılırdı. İki insan evlenir,ve bunun üzerine hayatlarına yeni bir üye getirmek adına bebek yaparlardı. Bunu yaptıktan sonra insanlar tam olarak bir aile olduğunuzu söylerlerdi.
