Şeytan

68 4 8
                                    


Yeni bir bölümle herkese merhabaa,uzun zaman oldu.Özlediniz mi?

Bu kitabı yazmayı gerçekten çok seviyorum.Yoongi ve Vanessa karakterini bu kadar içten yazabileceğimi hiç düşünmemiştim shskshdkdmd

umarım bu hikaye bir gün tutar ve sizlerle yorumlarda görüşürüz. Ve umarım Pain'i,her zaman aklınızda güzel bir hikaye olarak tutarsınız.

O zaman hikayeye geçelim 🖤

İyi okumalar..

~

Nefesim tıkanıyor.

Ölüyormuş gibiyim. Tıkanıyor. Ruhum daralıyor ve ben günden güne yok oluyorum. Ayağım gitgide bir çukurun içine batıyor ve ben,çırpınmaktan başka hiçbir şey yapamıyorum. Yalvarıyorum,bağırıyorum,çığlık atıyorum.

Peki ya beni duymuyorlar mı? Yoksa duymamazlıktan mı geliyorlar?

Beni gayet iyi duyuyorlar.

Beni sadece duymamazlıktan geliyorlar.

Onun kulaklarına giden her sesim,memnun ediyor yüreğini. Besliyor gururunu,o hastalıklı tarafını doyuruyor.

Park Chung-Hee.

Şeytanın baş kuklası.

Sanki bütün emirleri ondan alıyor,sanki her sözü onun dilinden koparıp kendi diline koyuyor. Ve sanki,onun gözlerini oyup,kendi gözlerine takıyor. O bir şeytan,ama insanoğlu kılığına girmiş. Nefesi,bir insanın aldığı nefes gibi.Ama aslında cehennem ateşinden farksız. Gözleri normal bakıyor,ama içine doğru baktığınızda,yırtıcı bir hayvanın tırmanmaya çalıştığı bir dağ gibi.

Tırnaklarının izini bıraka bıraka çıkıyor yukarı.

O gece,belki de yolumu değiştirip gitseydim,kaderimde bir dönüm noktası yaşayabilirdim. O içimdeki ahmak sese inanmak yerine şüphelerimi elimle sıkıca sarsaydım,ben şu an burada olmayacaktım.

Ben şeytanı gördüm; tanıdım,ve yaşıyorum.

Uzun,keskin tırnakları tam boğazımın üstünde. Cehennem ateşinden farksız nefesi ensemde,ve o karanlık,ağır ruhu sanki kendi ruhum yetmiyormuş gibi ağırlık yapıyor bedenime. Aynaya her baktığımda,önce şeytanı,sonra kendimi görüyorum.

Şeytan,lanetlenmeyi hak eder.

Sırf zevkleri uğruna insanları kullananan bir varlık,nefret kazanmayı fazlasıyla hak eder.

Ve ben şu anda buradayım. Onun evimdeyim. Bir odadayım. Tam yedi aydır buradayım. Yemek veriyorlar bana,her şeyimi karşılıyorlar. Kıyafetlerim,takılarım,pahalı parfümlerim,makyaj eşyalarım. Hepsini karşılıyorlar.

PAİN | Min YoongiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin