İyi okumalar dilerim..
--
Baba.
Sizin dünyanızda,sizin kavramınızda,veya sizin hayallerinizde nasıldır inanın bilmiyordum. Fakat benim dünyamda,kavramımda,hayallerimde.Her zaman eksik kalan bir yapbozun parçası gibiydi. Zihnim,bir yapboz tahtasıydı sanki. Her şey yerli yerine oturmuş,birbirine uyumlu,ve tamamlanmış duruyordu. Ama,bir parça vardı sadece. O tek bir parça bütün yapbozun düzenini bozuyor,ve diğer her şeyi unutarak onu tamamlamaya uğraşmak zorunda bırakıyordu beni.
O parça da babamdı. Babamla ilgili her ne varsa,her şey o parçanın içindeydi.
Ve ben ne yaptıysam da,o parçayı yerine oturtturamamış,ve de öylece kalmıştım. Zihnimde,bir parça eksik yaşamıştım hep. Bilinmezliklerle dolu,korkulu dolu,babasızlıkla dolu.
Bu yüzden hep eksiktim.
Hep eksiğim.
Şunu hiçbir zaman unutmamalıydık ki,insana en çok insan zarar verirdi. Kızlara ise babalar.
Hem de öyle büyük bir zarar verirlerdi ki,düştüğünde kalkmak için bir yere bile tutunamazdın.
Baban seni sattı. Diyordu bir ses kulaklarıma doğru. Baban seni sattı ve tıpkı eşyaymışsın gibi karşılığında para aldı.
Hayır diye mırıldandım o sese doğru. Babam yapmaz. O kadar yapmaz. Bana bunu yapamaz. Dedim. Tek diyebildiğim buydu. Tek söyleyebildiğim buydu ve çok savunmasız hissediyordum.
O seni sattı. Hem de hiç umursamadan. Tıpkı bir oyuncak veriyormuşçasına verdi seni.
"Hayır," deyip ellerimle kulaklarımı kapattım. "Hayır sus!" Diyerek daha yüksek bir sesle mırıldandım. Duymak istemiyordum. Artık bütün bu olanları duymak istemiyordum.
Öleceksin. Dedi bu sefer de o ses. Bedenin daha fazla dayanamayacak ve sen öleceksin.
"SUS!" Nefesim boğazıma tıkanırken,gözlerimden akan yaşların haddi hesabı yoktu. "YALVARIRIM SUS!"
Yoongi'yi yalnız başına bırakacaksın. Ona tekrardan bencillik edeceksin. Senden nefret edecek.
"ETMEZ!" Diye cırladım adeta boğazım yırtılırcasına." O BENDEN NEFRET ETMEZ!"
Edecek.
Yoongi senden nefret edecek.
Dilim konuşmamı engelleyerek adeta tutulmuştu sanki. Hıçkıra hıçkıra ağlarken kulaklarıma sürekli aynı şeyleri fısıldayan bu lanet olası sesten kurtulmak istiyordum. Gözlerim kapalıydı. Görebildiğim tek şey simsiyah bir karanlıktı ve korkudan ölmek üzereydim.
