ÇEMBER

3.BÖLÜM

Hergün bir bölüm atmaya çalışıyorum henüz bir kitlem yok ama umarım ki ileride olucak ve ben buna inanıyorum... Uzatmadan başlayalım isterseniz...☺☺☺

3.BÖLÜM

" Sesler kesilir ama yüreklerdeki acı kesilmez... Ne zaman yanıcaktı ışıklar... Çünkü karanlıktan korkanlar var... Benim gibi... Ya hiç yanmazsa o ışıklar... O zaman karanlığa alışabilicekmiydim... "

Hepimiz bir nevi buz kesilmiştik... Ne olacaktı şimdi ayağa kalktım ve deli gibi bir çıkış yolu aradım biliyodum çıkış yolu yoktu ama umutsuzluk benim için ölümdü... Arda kalktı ve kollarımdan tutup beni sakinleştirmeye çalıştı ben en sonunda olduğum yere çöktüm sesimi kısıklaştırıp " şimdi ne olacak... Ölecekmiyiz... " Arda nın simsiyah gözlerine baktım belki bir cevap verir diye ama yoktu oda bilmiyordu artık tam o anda evet tam o anda yine mikrofon çalıştı " Burdan tek bir çıkış yolu var onuda siz bulacaksınız ama bunun için oyunları bulmacaları veya soruları cevaplamalısınız bulan kişiler kurtulur ancak bulamayanlar arasından 1 veya iki kişi ölücek... " ve yine o iğrenç kahkahasını attı bu adam cidden manyaktı bunu sadece kahkahalarına bakarak ta anlaya biliriz... Ve piskopat katil tekrar konuştu " ilk görevinize gelelim...şuan 1. Odadasınız ve odada tamı tamına 19 tane kart var ve gizlenmişler bulanlar kurtulur bulamayan o bir kişi... " durup yine kahkaha attı ve devam etti " ölecek.." sesi o kadar korkunç çıkmıştı ki bütün tüylerim diken diken olmuştu... Ve gerçekten oyun başlamıştı ama bir şey daha vardı arkada bir televizyon gibi birşey ve üstünde de 5 DAKİKA KALMIŞTIR
4.59 4.58.  Ve böyle devam ediyordu deli gibi kartları aramaya başladık oda o kadar doluduki her yere saklanmış ola bilirdi ben her yere bakarken bir bir herkes bulmaya başlamıştı ben hala televizyona ara ara bakıyordum son 1 dakika diyordu  yoksa son kişi ben miydim ama hala 5 kişi bulamamıştık ben bir ihtimal televizyona doğru koştum ve etrafını araştırdım ve işte orada bir kart vardı hemen aldım ve sevinç çığlığıyla " buldumm...!!" dedim hepsi bana baktı ve aramaya devam ettiler Ardaya baktım oda bulmuştu son 3 kişi kalmıştı Gülsüm sezen,Ali temiz
Aysel temiz. Kalmıştı ve Aysel ablada bulmuştu ama Alininkini hala bulamamıştı bizde onlara yardım ediyorduk ve ali bir taşın arasından kart çıkardı ve mutlulukla " Anne buldum ! " ve o an herşey belirlendi Gülsüm abla ölücekti kadıncağız göz yaşlarına boğuldu hepimiz çaresizce onu izledik bütün bedeni titriyordu kadının... Ve alnında kırmızı bir nokta belirdi hepimiz dona kaldık Aysel abla Ali ye iyice sarıldı kulaklarını da kapattı hepimiz nefesimizi tutmuştuk ve silah sesi... Gülsüm ablanın kafa tası param parça olmuştu bildiğiniz beyni çıkmıştı ben ve herkes çığlık atmaya başladık çıldırmıştık bir nevi herkes tanıdığına sarılıyor ve sakinleşmeye çalışıyordu ben delirmiştim bir nevi , kadın cağız tam ayaklarımın dibine düşmüştü Arda beni çekti üzerime bir kaç damla kan fışkırmıştı bile Arda bana sıkıca sarıldı ben deli gibi ağlıyordum... Ve bir kapı açıldı herkes zar zor bir çare kapıdan diğer odaya geçti ve hepimiz bir nevi yıkılmıştık... Bulduğumuz ilk yere oturduk bu seferki oda bomboştu ve küçüktü ben ardanın yanındaydım , peki neden onun yanındaydım hiç bilmiyordum... Sessizce ona " şimdi ne olacak " dedim bana çaresizce " bilmiyorum" dedi gözlerine baktım bu seferki oda aydınlık olduğundan rahatlıkla onu görebiliyordum oda bana bakıyordu gözlerinin en derinin de büyük bir korku vardı bu korku ölüm korkusu değildi... Peki ne korkusuydu...

Yaklaşık yarım saat sonra mikrofon tekrar çalıştı " evet hanımlar ve beyler yeni görevinize hazır mısınız ?" herkes çok sinirliydi aradan bir kaç kişi küfürler savurdu ama bu katilin umurunda bile değildi " Bildiğiniz üzere az önce kartlar buldunuz ve o kartların üzerindeki renkleri fark ettiğinizi sanıyorum..." ve yine iğrenç kahkahasını attı... Bu adam tam bir piskopattı " renkler normalde laciver olacak ancak... 1 tane kırmızı var ve bu kırmızı renk kimdeyse üzerindeki ve bedenindeki her yer de o renge bürünecek..." ve yine kahkaha atmıştı... Hepimiz yine buz kesilmiştik tek tek kartlara baktık ben bakmaya korkuyordum ama bakmalıydım ya kırmızıysa yavaş yavaş karta baktım evet ... Bu.... Bu kırmızı değildi lacivert ti , peki kırmızı kimdeydi hemen ardanınkini sordum arda bana sessizce " lacivert" dedi içten içe mutlu olmuştum çünkü tek tanıdığım oydu...

Etrafıma bakındım diğerlerinkini soracaktım ki sormama gerek bile kalmamıştı  çünkü çoktan belliydi...

Bengü başaran kocasındaki kırmızı kartı çekiştirerek almaya çalışıyordu
Mert başaran buna izin vermiyordu ve olanlar oldu bu sefer birden fazla kırmızı nokta mert başaranın üzerinde duruyordu bengü başaran deliye dönmüştü kocasının yanından bir türlü çekilmiyordu ve kurşun sesleri yerde 2 kişi ve paramparça olmuşlardı ...

Sonrasını hatırlamıyorum çünkü bayılıp düdüşmüştüm...

Gözlerimi açtığımda kocaman bir odada 18 tane yataktan birindeydim yanı başımda Arda durmuştu ona göz yaşları içinde baktım bana hüzün ile bakıyordu ben hala rüya mı diye soruyordum ama cevabını ne yazık ki biliyordum , biraz sakinleştikten sonra etrafa bakındım herkes mahf olmuştu bazıları yataklarında hıçkıra hıçkıra ağlıyor bazılarıda tanıdıklarına sarılmış öyle ağlıyordu ve bir yatak bom boştu burası bengü başaranın yeriydi ama ölmüştü...

Yaklaşık 10 dakika sonra kendime geldim Ardaya " neden burdayız ? Yeni görev vermedimi o alçak piskopat!" Arda bana yorgun gözlerle baktı " yorulmuş muşuz bize iyilik yapmış mış da bize burayı vermiş 1,2 gün dinlenecek mişiz " ben derin bir nefes aldım  sinir ve hüzün arası bir ses ile " yani 1 2 gün daha burdayız" dedim..."
" Evet ama kurtulacağız..."
Ona baktım ve hala umut olduğunu gördüm... " sevgilin var mıydı? " şok olmuştum bana baktı ve sorusunu düzeltti " yani şey belki bir bekleyenin vardır diye sormuştum yanlış anlama lütfen " ona baktım çok tatlı görünmüştü ona gülümsedim " yok yanlış anlamadım " aslında biraz anlamış ola bilirim ksksksks ona biraz baktım bu çocuk cidden çok yakışıklıydı simsiyah saçları ve aynı şekilde simsiyah gözleri vardı sadece bunların yüzündeki yakışıklılığı daha çok belirginleştiğini görmek hiçte zor değildi ona böyle baktığımı farkettirmeden söze girdim " bir bekleyenin var..." yüzüne tekrar baktım... gerilmişti baya gerilmişti yüzündeki kemikler hafiften ortaya çıkmıştı ve sözüme devam ettim " o da annem ve babam..." ve birden sanki herşeyi şimdi anladım dercesine hafiften rahatladı yada öyle görünmek istedi kim bilir ksksksks " ve sevgilim yok , hiç olmadı da " bana şaşkın gözlerle bakıyordu artık " Nasıl yani ? Şimdiye kadar hiç sevgilin olmadı mı ?" Ben ona biraz ters ters baktıktan sonra yüz hatlarımı düzeltip " yok olmadı " dedim bana hafif sırıttı " iyi" dedi sesini kısıklaştırdığa bildiği kadar kısıklaştırarak ona ahlaksızca baktım ve nedenini sordum " neden şaşırdın?" Bana baktı " neyi?" Dedi ona " sevgilimin hiç olmamasına " bana uzunca baktı " senin gibi bir kızı nasıl olurda erkekler istememiş " ona ahlaksızca baktım " ben istemedim " bana " Neden?" Dedi " Kendime uygun bir erkek bulamadım Daha... " bana soru soracakken sustu , acaba ne soracaktı...acaba sorsamiydim yada yok yaa boşver pelin... sessizlik 5 'daki  kadar hakimiyetini korudu sonra ben sordum " peki ya senin bir bekleyenin var mı ?" Bana bakıp alttan sırıttı " var " dedi...  şaşırmıştım yada kırılmıştım ama nede ... kendimi hemen sakknleştirdim ve gülümsemeye başladım " yaa adı ne "
Bana hala sırıtıyordu biraz sınır olmuştum ama bozuntuya vermedim ssorangözlerle.gözlerine baktım " adı... pelin " ne ! Dur bir dakika pelin mi demişti sakin ol pelin belki bir başka kişidir " anlamadım " bana bakıp kocaman gülümsedi " şaka yaptım " ona sinirle bir yumruk vurdum " şakanın dozunu kaçırma istersen " dedim... ve birden bire ışıklar söndü... çok korkmuştum çünkü cidden zifiri karanlıktı ve hiçbir ses yoktu... Ne oluyordu !!!