12.Bölüm (sezon finali)

16 5 3
                                    

Yıldızlar ve yorumlaaaaarrrrr...

...
Göz yaşlarımı tutamamıştım karşımızda özgürlüğümüz bize el sallıyordu, ve biz ona ulaşmaya çalışıyorduk...
Herkes birbirine sarılmış sevinç çığlıkları atıyordu, mutluluk özlenirmiydi? gülümsemek özlenirmiydi? şehir kalabalığı özlenirmiydi? ışıklar özlenirmiydi? asfalt özlenirmiydi?

Özgürlük özlenirmiydi...

Biz özlemiştik, deliler gibi özlemiştik... Ailemizi,sevdiklerimizi, herşeyimsin dediklerimizi, gitme dediklerimizi, git dediklerimizi, özlicem dediklerimizi, özlemicem dediklerimizi... Özlemiştik...

Şimdi kurtulmuştuk o karanlıktan, o kabustan... Ama ya kalıntıları silinirmiydi gördüklerimizden... Bir senaryo daha ne kadar acı ve tatlı olur, olabilir onu tatmıştım... Kimimiz sevdiklerini kaybetmişti, canını, kanını, en sevdiğini kaybetmişti... Kimimiz özlemle yanıp tutuştuğuna kavuşmuştu... Kimimiz dayanamam dediklerine dayanmış, kimimiz yapamam dediğini yapmıştı...

Açlığı, sussuzluğu hissetmek nasılmış öğrenmiştik...

Çığlıkların nasıl bir melodi olduğunu öğrenmiştik...

Ama kurtulmuş muyduk???

Bitmişmiydi bu karanlık dehliz... Yoksa daha yeni mi başlıyodu bu kabus...

...

Limana varmıştık hemen tekneden inip karaya çıktık...
Hala inanamıyordum... Gerçekmiydi bu, yoksa hala onodada cihaza bağlı bir şekilde rüya mı görüyordum...

Hemen yakınlarda bir bakkal veya başka birşey aramaya başladık uzakta bir büfe nin olduğunu görünce oraya doğru hızlı bir şekilde yöneldik...

Büfede orta yaşlarda saçlarının birçok teli beyazlaşmış bir adam vardı...

Büfenin sahibi bizi görünce şok olmuştu,belkide yüzümüzdeki yaralardan ve üzerimizdeki kirlerden olacaktı. Ama arda onlar bana göre biraz daha düzgündüler onların üzerindeki eski kıyafetler gitmişti benim üzerimdeyse hala o beyaz sivit vardı ama o kadar kirlenmiş ve yırtılmuştı ki çu ana kadar nasıl farketmediğime şaşırmıştım...

"sizsiniz..." adam bize doğru hala şok içindeydi, yoksa mert in mi adamıydı!

Kalbime koskocaman bir korku yerleşti, daha kurtulamadan yakalanmıştık öyle mi!?

Adam anide büfenin yanındaki gazetelere yöneldi herhangi birini alıp gazeteye iyicene baktı "evet siz siniz!" adam hala şoktaydı ama sevinmişmiydi?

Sonra gazete yi bize yöneltti arda adamın elindeki gazeteyi hemen alıp göz gezdirdi. Gözü bir yerde takılmış ve kocaman olmuştu, hepimiz ardanın yanına gidip gazete ye baktık...

'20 Vatandaş Kaçırıldı!'
'Kaçırılmalarının ardındaki gizem hala çözülemedi!'
'Kaçırmalarının baş şüphelisi SEZER KONAKÇIOĞLU!'
...
Hepimiz şok olmuştuk insanlar deli gibi bizi arıyolarmış!
Adam hemen polisi aradı polise haber verdi...
Çok geçmeden polis gelmiş ve bizi hemen karakola getirmişti... Herşey o kadar ani ve hızlı gelişmişti ki!
Karakola gittiğimizde bize su ve yiyecek verdiler ardından hızlı bir şekilde hastaneye yönlendirdiler... Her ne kadar yürüyor olabilsem de hala çok kötüydüm... Diğerleri de...

Öğrendiğim kadarıyla İstanbul daydık...

İzmir den İstanbula...
Halbuki İzmirden Antalya ya gitmekti tek pılanımız..

Yaklaşık beş saat sonra hepimiz bir odada yataklardaydık...

Televizyonu açtığınızda haberlerde ful biz vardık...

ÇEMBERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin