ÇEMBER

9.BÖLÜM

Yukarıdaki şarkı pelin ve ardanın tavana bakıp yıldızları hayal ederken çaldığını düşünün yani bu bölümü bitirdikten sonra dinleyin... :)

Pelin ...

Gözlerimi açtığımda çok değişik bir odadaydım lüks ama karanlık bir oda üzerime yapışık kablolar beni bir kere daha şoka sokmuştu. Gözümü odada gezdirdiğimde yanı başımda bir i daha olduğunu fark ettim , zar zor 'Arda...' diye bildim ...
Baş ucumda ki kişi oturduğu yerden hafifçe doğrulup ışığı açtı ışığı açtığı anda şok olmuştum Bu kimdi!

Korkuyla zar zor kalkmaya çalıştım ama olmuyordu karnımdaki sancı beni engelliyordu 'ahh..' tanımadığım adam bana sırıtarak "kendini zorlama istersen.." ona korkuyla baktım " sen kimsin?" boğazını sesli bir şekilde temizleyip " Ben Mert..." dedi ve oturduğu yerden kalkıp ayakta gidip geldi ve cümlesine devam etti " Mert Sezer Konakçıoğlu " 'sezer konakçı oğlu' kelimesini duyduktan sonra gözlerim fal taşı gibi açıldı, ellerim yavaş yavaş titremeye başlamıştı... Sonumun geldiğini düşündüm çünkü bu manyak piskopatın yanında olmak ölüm dü... "Sanırım çok korktun... Korkma pelin..." ismimi biliyordu ! İsmimi söylediği an dona kalmıştım " i-ismimi nerden..." daha fazla konuşamadım çünkü Mert sezer konakçıoğlu yanıma kadar gelip karşımda diz çokmüş vaziyette oturdu ve dudağı hafif yukarı kaydı "senin ismini bilmemek ayıp olur pelin.... Sonuçta böyle bir güzelliği bulmak zor.." son cümlesini kurarken elini saçıma doğru getirdi korkuyla kendimi geri çektim... Çekmez olaydım... Karnıma aniden giren sancı çığlık atmama yetti..."Ahhh... Karnım..." Aniden kalktı ve olduğum şekili düzeltti ardından doktorları çağırdı karnımdaki ağrı durmak bilmiyordu... Doktorlardan biri geldi kolumdaki seruma birşey enjekte etti ve piskopat katil e birşeyler söyleyip gitti... Yine aynı odadaydık ben acıdan dolayı gözlerimi yummuş ağrının dinmesini bekliyordum bir süre sonra ağrım hafiflemeye başlayınca gözlerimi yavaşça açtım...
Gözlerimi açmamla birşikte yeni bir şok e daha olmuştum Piskopat tam dibimdeydi şaşkınlığımı gizlemeye çalıştım " Uzak dur benden !" dedim sesimin çıka bildiği kadar. sırıtıp geri çekildi aklımdaki soruları sorma vakti gelmişti artık " Neden burdayım!?" bana tekrardan sırıtıp eski yerine yöneldi koltuğunu biraz iterek tam karşıma geçip oturdu derin bir nefes alıp kendini dikleştirerek boğazını sesli bir şekilde temizledi bu sorularına başlaya bilirsin demek mi oluyordu? Eğer bu o anlamdaysa kabul ediyorum... " çünkü karnından bıçaklandın ve seni buraya getirip tedavi ettirdim..." herzamanki gibi tekrardan şok olmuştum çünkü bu seri katil herkesi öldürürken ne diye beni öldürmemişti!? " Neden beni kurtardın?" bana alayla " Ölmeyi mi tercih ederdin..." ona sinirle bakıp " Yani herkesi öldürüp ne diye beni öldürmedin? " bana doğru hafif doğrulup " Çünkü daha sizinle işim bitmedi küçük hanım..." Ne diyordu bu ! Ne işi ? " Ne diyorsun ne işin olucak be-bizimle...???" sizinle derken? Başka kimdiki " sizinle derken?" bana alaylı bir şekilde sırıtıp " İntikam almak istemiyormuydun küçük hanım...? "Ona anlamsızca baktım ne demek istediğini hala anlayamıyordum... " yeni takımını görmek istermisin... " ne takımı? Ne diyordu bu? Tam karşımızdaki televizyona doğru kafasını döndü elini havaya kaldırmasıyla ekran açıldı ekranda eski olduğum oda vardı... Herkes yerde ölü haldeydi... Deliye döndüm!!! Gözlerimden yaşlar akıyordu sadece,dudaklarımdan sa ona karşı nefretim... " piskopatsın sen.... Canisin... Delisin.... KATİLSİN!!!" bana doğru döndü gözlerimin içine baktı... Birşeyler söylüyordu ama ne dediği gözlerinden okunmuyordu... Ekrana döndüm Ardayı aradı gözlerim... Yoktu... O da mı ölmüştü yoksa !? Ona hiddetle kafamı çevirdiğimde bana hala bakıyordu elini tekrardan kaldırdı " Bunları mı arıyordun?" ekrana baktığımda Arda Tahir Selim ve Nilsu vardı birden bire içim ferahladı Ardayı görmüştüm gözleri açık ayakta odadakileri uyandırıyordu... Yüzümde hafif bir tebessüm belirdi bu sefer sevinç yaşlarıydı akan ama çok belli ettirmemeye çalıştım ... Kafamı Mert e çevirdim " Onlar neden burada ?" bana hafif sinirli olmuşta belli ettirmemeliymiş gibi bakıp cevap verdi " Yeni takımın..." ne diyordu takım derken neyi kastediyordu bana bakıyordu hala, tam dudaklarımı araladım yeni bir soru için derken o hızlı davranıp konuşmaya başladı " Özgürsün pelin... Özgürsünüz... Ve bu özgürlükte intikamınızı alabilirsiniz..." mutlu olnuştum "Ancak... " ne ancak? ne dicekti ? Ona soran gözlerle baktım "Elime düşersen pelin seni birdaha bırakmam... Seni asla bırakmam... Zarar vermem sana ama etrafındakilere veririm..." şok olmuştum ne yani hem özgürdüm hem değilmiydim... " Ne demeye çalışıyorsun? Ne diye beni yakalarsan beni bırakmicaksın ne diye bana zarar vermiceksin ama..." ve sustum çünkü etrafımdakiler dediği Arda idi... Belki de Ailem...
Bana yaklaştı " Bunun cevabını sen elime geçince vericem ama unutma ki eğer elime düşersen ben ölmeden sen benden ayrılamicaksın" ona korkmuş ama sinirlenmiş gözlerle baktım... " Dua et Ölümün elimden olmasın Piskopat katil Mert sezer konakçıoğlu!" dedim... Bana biraz daha yaklaştı... Yaklaşması beni rahatsız edecek derecedeydi kendimi yastığa doğru gömdüm " Ölümüm senden olsun... Pelin sonsöz" gözlerini yüzümde gezdirip kendini geri çekti ona hayretle bakıyordum... Bir süre sonra ekrana kaydı gözlerim Arda tahiri uyandırmış diğerleride yavaş yavaş kendine gelmişti ardından Mer e baktım bana piskopat bir katil in sırıtışıyla bakıyordu ben se önümde nelerin olacağını düşünüyordum...