2.BÖLÜM

15 2 3
                                    

"Lizge,Lizge kızım hadi uyan."

Annemi seslenmesiyle uyandım. Göz kapakları zorlukla açmaya çalıştım.

"Hadi çok geç oldu saat."

Hızlıca yatakda doğruldum.

"Anne saat kaç?"

" 10 "

Derin bir nefes verdim. Bir an saat 2.00 geçti zannetmiştim. Bazen böyle geç yatar, iki üçlere kadar uyanmazdım.

"Ne oldu? Telaşlanması gereken ben değil miyim? Bir yere mi yetişeceksin?

"Yok öylesine sordum."

"Tamam hadi kalk gelecekler 3-4 saate. Kahvaltın hazır.

" Tamam geliyorum anne."

Annem odadan çıkar çıkmaz yataktan kalkıp, giderken açık bıraktı kapıyı kapattım. Dün çekmeceme koyduğum zarf ve kağıdı kontrol ettim. Hala yerindelerdi. Ardından telefonumu alıp mutfağa geçtim. Annem omlet ve kahvaltılık bir şeyler hazırlamıştı. Bugün günü olduğu için telaş içindeydi. Oradan oraya koşturuyordu. Ben de o sırada hem kahvaltımı yapıyor hem de sevdiğim YouTube kanalının çektiği videoyu izliyordum.

Kahvaltım bittiğinde odama geçtim. Biraz oyalandım. Odamı topladım. Yarım saat kitap okudum ve bugün sabah sınıf grubundan öğrendiğim ödevi yaptım. Ben oyalanırken saat 12.30 olmuştu bile benim için artık gitme vakti gelmişti ama her şeyden önce arkadaşım nisa'yı arayıp haber vermediliydim. Çünkü anneme Nisa ile AVM'ye gideceğimizi söyleyecektim. Nisa'nın bundan haberi olmalıydı.

Yatağın üzerindeki telefonumu hızlıca alıp rehbere girdim ve Nisa'yı aradım. Aslında mesaj da yazabilirdim ama birsürü soru sorup rahat bırakmayacağını biliyordum. O yüzden aramak en iyisiydi.

Birkaç saniye sonra telefon açıldı.

"Naber kanka"

"İyi, senden"

"Ne yapayım ya annem kek yapacakmış. Evde süt yokmuş. Süt almaya gidiyordum.

"Hee iyi. Nisa ben senden bir şey isteyeceğim.

"Söyle bebiş"

"Şimdi benim bir yere gitmem gerekiyor ama annemin haberi yok. Annem benim seninle dışarı çıkacağımı biliyor, beni idare eder misin?"

"Nereye gitceksin ki sen?"

"İnan bana çok uzun hikaye, anlatırım sonra."

"Lizge bak tehlikeli bir yer falan değil, değil mi?"

"Yok. Bakıp çıkacağım zaten."

"Emin misin?"

"Eminim."

"Tamam ayırma telefonunu yanından bir şey olursa hemen mesaj at bana."

"Tamam."

"Neresi orası peki uzak mı?"

"Uzak değil."

"İyi ama çabuk gel tamam mı? Annen anlarsa seni de bitirir benide biliyorsun."

"Gerçekten çok teşekkür ederim Nisa."

"Rica ederim. Bak kapatıyorum şimdi haber ver gidince."

"Tamam, görüşürüz."

Telefonu kapatıp yatağa attım. Bu yaptığımla Nisa'yı da zora soktuğumun farkındaydım fakat gitmekte kararlıydım.

Dolabımı açıp siyah dar kot pantolon, üstüne mavi yeşil tişört çıkardım. Hızlıca giyindikten sonra kapının arkasındaki küçük sırt çantamı aldım. İçine zarfı, kağıdı, cüzdanımı,powerbank'imi, saç tokamı ve bir şişe su koyduktan sonra fermuarını kapattım. Saçlarımı da güzelce tarayıp salık bıraktım. Son olarak yatağımın üzerindeki telefonumu aldıktan sonra odamdan çıktım. Annem hazırlıklarına devam ediyordu. Bu aşamada bir şey belli etmeden sıvışmalıydım.

HİKAYELERİN YAŞADIĞI YERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin